با روی تو شمع برفروزد عجب است باحسن تو دیده بر ندوزد عجب است گفتی که زشمع سوخت دستم ناگاه خورشید که از شمع بسوزد عجب است همام تبریزی : رباعیات : شمارهٔ ۱۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/77832