بسمع معجری ای پیک عاشقان برسان حدیث شوق ملاقات و آرزمندی ز بعد آنکه زدی حلقه بر در و خود را در آن جناب همایون چو حلقه افکندی بگویش این قدر از من که ای برتبت و فضل گذشته قدر تو از پایه هنرمندی چه گل شکفت ازاینت که بر سبیل خلاف درخت مهر و محبت ز بیخ برکندی گر از تنیده یاری گسسته شد تاری چه باشد ار بسر انگشت عفو پیوندی مرا خود از تو چه نفع و ترا ز من چه ضرر که من ترا بپسندم مرا تو نپسندی بنظم و نثر گرفتم که سعدی وقتیم نه من ز خاک خجندم تو از سمرقندی کمال خجندی : مقطعات : شمارهٔ ۹۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/76468