هرچند که دارد آسمان مهر و مهی از جای درآردش ز چشمت نگهی در بحر، ز هر قطره تنک ظرف ترست با آن که حباب را چو دریاست تهی قدسی مشهدی : رباعیات : شمارهٔ ۶۴۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/75187