هیچ دورانی چو عهد بی‌سرانجامی نبود حیف ازان عمری که در خونابه آشامی نبود در دل گرمم نماند افزون ز یک دوزخ شرر هرگزم در عشق خوبان دل به این خامی نبود غیرتم نگذاشت کو را شهره عالم کنم گر نکردم خویش را رسوا، ز بدنامی نبود هیچ نوشی را ندیدم کز عقب نیشی نداشت آزمودم، هیچ کامی همچو ناکامی نبود قدسی مشهدی : غزلیات : شمارهٔ ۲۴۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/74280