زلف تو که خون خلق ازو می بارد گیرم دل عاشقان همی آزارد باری کلهت بروچه دعوی داد؟ کز سایه بآفتاب می نگذارد کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۲۳۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71974