می آمد و می رفت پیاله بر ما تا خون بنماند در رگ و ساغر ما چون چشم خروه بس که شد در سرما چون تاج خروه لعل شد افسرما کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات : شمارهٔ ۲۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/71761