ترک سفید روی و سیه چشم و لاله رنگ مثلث نزاد مادر ایام شوخ و شنگ زلف تو بر رخ تو هر آنکس که دید گفت بگرفت ملک چین و حبش پادشاه زنگ با تیر چشم جادو و ابروی چون کمان داری قدی کشیده تر از قامت خدنگ آهو صفت شکار دل عاشقان کند آن شیرگیر آهوی چشم تو چون پلنگ در سنگ سیم باشد و این طرفه تر که تو داری درون سینه سیمین دلی چو سنگ آب حیاتم از لب و دندان روان شود گر بوسه ای به بنده دهی زان دهان تنگ بر نظم خسرو از سر مستی سخن مگیر کو هست در هوای تو فارغ ز نام و ننگ امیرخسرو دهلوی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۲۱۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/61801