من مرید توام، مراد تویی من غلامم، چو کیقباد تویی دل مرید تو و تو را خواهد کین در بسته را گشاد تویی خاک پای توام، ولی امروز گردم اندر هوا، که باد تویی زهد من می، جهاد من ساغر چو مرا زهد و اجتهاد تویی گر چه من بدنهاد و بدگهرم شاکرم، چون درین نهاد تویی در نهادی که تو کنی برداشت خوش بود، چون همه مراد تویی زهر باده شود، چو جام تویی ظلم احسان شود، چو داد تویی بس کنم، ذکر تو نگویم بیش ذکر هر ذکر و یاد یاد تویی مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۳۱۵۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/5774