تا نهان سازم از تو بار دگر راز این خاطر پریشان را می کشم بر نگاه ناز آلود نرم و سنگین حجاب مژگان را دل گرفتار خواهشی جانسوز از خدا راه چاره می جویم پارساوار در برابر تو سخن از زهد و توبه می گویم آه ... هرگز گمان مبر که دلم با زبانم رفیق و همراهست هر چه گفتم دروغ بود ، دروغ کی تو را گفتم آنچه دلخواهست تو برایم ترانه می خوانی سخنت جذبه ای نهان دارد گوئیا خوابم و ترانهٔ تو از جهانی دگر نشان دارد شاید این را شنیده ای که زنان در دل (آری) و (نه) به لب دارند ضعف خود را عیان نمی سازند راز دار و خموش و مکّارند آه ، من هم زنم ، زنی که دلش در هوای تو می زند پر و بال دوستت دارم ای خیال لطیف دوستت دارم ای امید محال فروغ فرخزاد : دیوار : اعتراف گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/503054