ای غایب ازین محضر، از مات سلام الله وی از همه حاضرتر، از مات سلام الله ای نور پسندیده، وی سرمهٔ هر دیده احسنت زهی منظر، از مات سلام الله ای صورت روحانی، وی رحمت ربانی  بر مومن و بر کافر، از مات سلام الله چون ماه تمام آیی، وانگاه ز بام آیی ای ماه تو را چاکر، از، از مات سلام الله ای غایب بس حاضر، بر حال همه ناظر وی بحر پر از گوهر، از مات سلام الله ای شاهد بی‌نقصان، وی روح ز تو رقصان وی مستی تو در سر، از مات سلام الله ای جوشش می از تو، وی شکر نی از تو وز هر دو تویی خوش‌تر، از مات سلام الله شمس الحق تبریزی در لخلخه آمیزی هم مشکی و هم عنبر، از مات سلام الله مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۲۳۱۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/4934