در عشق نماند عقل و تمییز که بود کلی دل و جان بسوخت آن نیز که بود چون پرتو آفتاب از پرده بتافت ناپیدا شد چو ذرّه هر چیز که بود عطار نیشابوری : مختارنامه : باب چهارم: در معانی كه تعلّق به توحید دارد : شمارهٔ ۸۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/34164