ز سوز عشق من جانت بسوزد همه پیدا و پنهانت بسوزد ز آه سرد و سوز دل حذر کن که اینت بفسرد آنت بسوزد مبر نیرنگ و دستان پیش او کو به صد نیرنگ و دستانت بسوزد به دست خویشتن شمعی نیفروز که در ساعت شبستانت بسوزد چه داری آتشی در زیر دامان کز آن آتش گریبانت بسوزد دل اندر وصل من بستی و ترسم که ناگه تاب هجرانت بسوزد ندارد سودت آنگاهی که یابی عبید آن نامسلمانت بسوزد عبید زاکانی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۵۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/23603