اگر به بندگی ارشاد می‌کنیم تو را اشاره‌ای است که آزاد می‌کنیم تو را تو با شکستگی پا قدم به راه گذار که ما به جاذبه امداد می‌کنیم تو را درین محیط، چو قصر حباب اگر صد بار خراب می‌شوی، آباد می‌کنیم تو را ز مرگ تلخ به ما بدگمان مشو زنهار که از طلسم غم آزاد می‌کنیم تو را فرامشی ز فراموشی تو می‌خیزد اگر تو یاد کنی، یاد می‌کنیم تو را اگر تو برگ علایق ز خود بیفشانی بهار عالم ایجاد می‌کنیم تو را مساز رو ترش از گوشمال ما، صائب که ما به تربیت استاد می‌کنیم تو را صائب تبریزی : دیوان اشعار : گزیدهٔ غزلیات : گزیدهٔ غزلیات : غزل شمارهٔ ۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/19824