ای به دیدهٔ دریغ خاک درت همه سوگند من به جان و سرت گوش را منتست بر همه تن از پی آن حدیث چون شکرت اشک چون سیم و رخ چو زر کردم از برای نثار رهگذرت مایهٔ کیمیاست خاک درت کی درآید به چشم سیم و زرت دل بی‌رحم تو رحیم شود گر ز حال دلم شود خبرت انوری : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/15600