ای ترک حق نعمت عاشق شناختی رفتی و ساختی ز جفا هر چه ساختی کردار من به پای سپردی و کوفتی گرد هوای خویش گرفتی و تاختی با تو به دل چنانکه توان ساخت ساختم بر من ز حیله هر چه توان باخت باختی نتوانی ای نگارین گفتن مرا که تو از بندگان خویش مرا کم نواختی گویا حدیث ما و تو گفت، ای بت، آنکه گفت: «ای حقشناس! رو که نکو حق شناختی» فرخی سیستانی : دیوان اشعار : قطعات (گزیدهٔ ناقص) : قطعه شمارهٔ ۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/14358