ز کوی آن پری دیوانه رفتم نکو کردم خردمندانه رفتم بیا بشنو ز من افسانه ی عشق که دیگر بر سر افسانه رفتم ز من باور کند زاهد زهی عقل که کردم توبه وز میخانه رفتم سفر کردم ز کوی آشنایی ز صبر و دین و دل بیگانه رفتم چه می بود اینکه ساقی داد وحشی که من از خود به یک پیمانه رفتم وحشی بافقی : گزیده اشعار : غزلیات : غزل ۲۸۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/13453