باور کس نشود قصه ی بیماری دل تا گرفتار نگردد به گرفتاری دل یار بی رحم و به جان من ز گرفتاری دل کیست یاران که در این حال کند یاری دل من و دل زار چنانیم که شب ها نکنند مردم از زاری من خواب من از زاری دل دل من روز نیاساید از این چشم پرآب چشم من شب نکند خواب ز بیداری دل دل گرانم ز غم دهر بیاور ساقی قدحی چند می از بهر سبکباری دل بسکه در زلف تو دلهای پریشان جمعست شانه را راه در آن نیست ز بسیاری دل چون نگه دارم از آن رشک پری دل که رفیق پیش او حد بشر نیست نگهداری دل رفیق اصفهانی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۸۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/128874