بر آستانه ی جانان، که روضه ی ارم است؛ اگر تو را گذری افتد ای نسیم شمال بگو: ز کوی تو رفتم، بشوق اینکه مرا چو دوستان قدمی چند آیی از دنبال باین امید دگر باز آمدم سویت که بر سر رهم آیی و پرسیم احوال ولی ز خانه تو در رفتن و در آمدنم برون نیامدی ای شمع حجله گاه جمال تغافل تو همانا بمن بود مخصوص وگرنه غیر من رانده از حریم وصال دگر هزار کس از شهر رفت و باز آمد که هم مشایعتش کردی و هم استقبال آذر بیگدلی : دیوان اشعار : قطعات : قطعات : شمارهٔ ۳۲ - قطعه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/118892