مگرد ای پسر گرد دانش که دانش تنت غرق اندوه تا گردن آرد ره ابلهی جوی کآیین فکرت ترا روز تا شب به خون خوردن آرد تو خر زای و خر میر و خر زی که گردون پس از هفتصد سال خر مردن آرد ادیب الممالک : دیوان اشعار : مقطعات : شمارهٔ ۷۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/118118