می سوزم و با عشق رخت می سازم چون شمع میان جمع باشد رازم پروانه صفت به پیش شمع رخ تو بر آتش رخسار تو جان می بازم جهان ملک خاتون : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۲۲۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/114096