هله ای دوست، چه گویم؟ که تو محبوب جهانی همه سعدی و سعادت، همه لطفی، همه جانی بتو چشمم شده روشن، بتو کویم شده گلشن همه فتحی و فتوحی، همه امنی امانی به چه وصفت کنم، ای جان؟ که تو از وصف برونی تو بصیر همه بینی و خبیر همه دانی قدرش را نتوان یافت، که مقدور ضعیفی قدمش را نشناسی، که اسیر حدثانی ز جمال تو مطرا، همه اعیان، همه اکوان ز جبین تو هویدا اثر «سبع مثانی » بخدا، خاک درت را بدو عالم نفروشم اگرم پیش بخوانی وگر از پیش برانی دل قاسم ز شراب تو خرابست، چه گویم؟ هم از آن جودت باده، هم ازان لطف اوانی قاسم انوار : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۶۶۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/108732