به گوش عرش ز حق می رسد به لفظ فصیح که به ز روی صبیح است حسن خط ملیح به گوش هر چه رسد در نظر هر آنچه درآید دلیل وحدت ذات است و آیتی است صریح ز عالمان طریقی اگر ملاحظه سازی به قلب نام کتابی که کرده حق توضیح بسی ملاحظه کردیم در جهان حقیقت حقیقت همه اشیا ملیح بود ملیح فلک ز سبحه شماران مهرهٔ خاک است برای آدم خاکی است بر ملک تسبیح بگیر ساغر خورشید با ید بیضا رسان به لب که شود کامیاب خضر و مسیح صفای دل مده از کف برای راحت تن نه زیرکی است که این را بر آن کنی ترجیح حجاب راه سعیدا دو چیز بود که دادم شبی به میکده سجاده و شبی تسبیح سعیدا : دیوان اشعار : غزلیات : غزلیات : شمارهٔ ۲۰۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/107501