بوستان باغ بهشتست و عیان می بینم نیستم آدم اگر بی تو در او بنشینم هیچ دانی زچه از کف ننهم جام شراب زآنکه عکس رخ دلدار در آن می بینم شدم آشفته همسایه بعشق خانه سوز امشب منم آن خس که با شعله سر هم خوابگی دارم مگر دست خدا برهاندم زین آتش سوزان و گرنه من کجا آن قدرت مردانگی دارم آشفتهٔ شیرازی : غزلیات : شمارهٔ ۸۰۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/100307