پای تا سر چون جرس گوشم، ولی زین کاروان جز فغان خود به من صوت و صدایی برنخورد برگ کاهم، لیک از بی طالعیها بر سرم جذبه شوقی نیامد، کهربایی برنخورد طغرای مشهدی : گزیدهٔ اشعار : ابیات برگزیده از غزلیات : شمارهٔ ۳۹۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/136952