وته‌بێژی وه‌زاره‌تی گواستنه‌وه‌: ئێمه‌ هیچ بریارێکمان له‌باره‌ی تۆڕه‌کانی په‌یوه‌ندی به‌ده‌ست نه‌گه‌یشتووه‌