مباش از این سپس در بندتحصیل کمال ای دل که کافش کاف تشبیه است یعنی مثل مال استی کمال وفضل را یکسو بنه رو فکر مالی کن که کس رامال اگر نبود کمال اووبال استی وگر باشد تو رامالی که هرکس بیندوداند شوی مطبوع هر طبعی نه هیچت گر کمال استی بلند اقبال : دیوان اشعار : قطعات : شمارهٔ ۵۱ - قطعه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/131694