سخن چو هر دو لب او به یکدگر می خورد چو رشته غوطه به سرچشمه گهر می خورد سفر گزین که به چشم جهان شوی شیرین عزیز مصر شب و روز این شکر می خورد خوش آن ملال که از آستین مرهمیان نسیم سوده الماس بر جگر می خورد صائب تبریزی : دیوان اشعار : متفرقات : شمارهٔ ۳۵۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/59662