ز بهار برگ الوان، ز کفت حنای رنگین ز چمن گل و شقایق، ز تو دست و پای رنگین در و بام چون نگردد به صفای باغ و بستان؟ که فضای خانه دارد ز رخت هوای رنگین به لباس ارغوانی، چو رود به سوی گلشن نکند گل از خجالت، هوس قبای رنگین طغرای مشهدی : گزیدهٔ اشعار : ابیات برگزیده از غزلیات : شمارهٔ ۶۲۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/137176