ز بس بود بشکوه و بافرهی جهان دید او را خواری شهی لبیبی : ابیات پراکنده در لغت نامه اسدی و مجمع الفرس سروری و فرهنگ جهانگیری و رشیدی : شمارهٔ ۱۰۸ - به شاهد لغت بشکوه، به معنی صاحب حشمت و هیبت گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/134164