حُسنی که گواه حسن معبود بود چون حسن بتم زلطف موجود بود رَو بر در او اَیاز می باش مُدام تا عاقبت کار تو محمود بود اوحدالدین کرمانی : دیوان رباعیات : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب : شمارهٔ ۱۹۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/98367