تو خود مهری، ولیکن با سیه روز غم عشقت چو خورشید درخشان، مهرورزیدن نمی دانی چو با من برخوری، از رنگ زردم می شوی آگه ولی چون طفل اشک، احوال پرسیدن نمی دانی طغرای مشهدی : گزیدهٔ اشعار : ابیات برگزیده از غزلیات : شمارهٔ ۶۷۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/137225