تا به کوی آن نگار سیمبر جا کرده ام خانه یی از سیم بهر خویش برپا کرده ام از برای سیم دنیا پا در این ره مانده ام شهر و صحرا از نسیم اشک دریا کرده ام تا نریزد آبروی لنگر من بر زمین از چپ و از راست آغوش نظر واکرده ام چون سپند روی آتش هست کارم جست و خیز در عجایب منزلی امروز مأوا کرده ام همچو تار سیم هر دم می خورم صد پیچ و تاب سیدا تا دار دنیا را تماشا کرده ام سیدای نسفی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۳۸۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/134555