بنور پاک تو چشم دلم چو بینا شد ز آفتاب رخت هر دو کون پیدا شد بهر چه کرد نظر دوست غیر خویش ندید بحسن خویش از این روی یار شیدا شد در آن مقام که معلوم علم و عالم اوست صفات ذات شده ذات عین اسما شد بیک نظر که خدا کرد از سر قدرت زمین و انجم وخورشید ومه هویدا شد بدانکه علت غائی است آدم خاکی از آن به معرفت کردگار دانا شد بغیر هستی حق هیچ روی ننماید تو را که دیده دل روشن و مصفا شد دل شکسته کوهی بیاد آن دلدار زهر دو کون چو خورشید پاک و یکتا شد کوهی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۸۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/130685