ایکاش مرا ناطقه گویا می شد یک لحظه دهان بسته ام وا می شد تا این دل سودا زده پرده نشین بی پرده میان خلق رسوا می شد فرخی یزدی : دیوان اشعار : رباعیات : شمارهٔ ۱۴۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/111688