ایدل عدم تملیک در سلک وجود آمد اسقاط و اضافت را توحید و درود آمد از آتش روی او کو سوخت دو عالم را در مجمر دل جانها سوزنده چو عود آمد چون نیست جز او غیری در حاضر و در غائب خود شاهد و خود مشهود در عین شهود آمد تا جلوه دهد آنمه خود را بهمه صورت از دیده هر ذره خورشید نمود آمد یک عین که جز او نیست در ظاهر و در باطن هفتاد و دو ملت شد ترسا و یهود آمد کوهی چو به عشقی زد نابود شد از فطرت جاوید بود باقی هر چیز که بود آمد کوهی : دیوان اشعار : غزلیات : شمارهٔ ۱۰۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/130707