ابن همان دشت و من خسته همان نخجیرم که فکندی و گذشتی چو زدی با تیرم بی تو ای دوست بمن جای ملامت نبود که فزونست ز اندازه همی تقصیرم پای تدبیر من از کعبه و از دیر برید تا کجا باز دگر سیر دهد تدبیرم دور از کوی تو، بی سلسله ی موی تو، من کودک جمعه و دیوانه ی بی زنجیرم نشاط اصفهانی : دیوان اشعار : غزلیات بازمانده : ابن همان دشت و من خسته همان نخجیرم گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/119655