آوار بی تدبیری ۵
در راه برگشت دو اتفاق می افتد که بیم و امید و خوف و رجا را باهم دارد. باران تندی می گیرد. لحظه ای فکر می کنم سیل می آید. شلاق باران و جاده خاکی و جوی های کوچک آبی که کف جاده براه افتاده است.
تو یکی از کمرکش ها "یک جانور انتخاباتی" درحال عبور از جاده است. یاد انتخابات می افتم و یاد آقای روحانی و دولتش:

دولت پیری که مثل این لاک پشت بعد از چهار سال هنوز به ابتدای جاده کار و تلاش هم نرسیده.

دولتی که لاک پشت وار سیل آرای مردم هم نتوانسته تا بحال تکانش دهد.

پیری که دنیایش لاک کوچکش است. مردم را زلزله، سیل، صاعقه، گرد و غبار، فقر، تبعیض ببرد؛ فرقی برایش نمی کند.

لاک پشتی که حتی به خودش هم رحم نمی کند و فکر نمی کند اگر تکانی نخورد تا لحظاتی دیگر با چرخ ماشینی روی جاده سفره خواهد شد.
لاک پشت را بر می دارم. فشی می کند و خود را توی لاک پنهان می کند. شبیه واکنش های جهانگیری در مناظره ها و حالت دفاعی می گیرد مثل آقای روحانی در مناظره ها.
علیرضا لاک پشت پیر را بین بوته های کنار جاده رها می کند و لاک پشت سلانه سلانه و سنگین تازه به این فکر است چطور تکانی بخورد و حرکت را شروع کند.
پایان

#زلزله
#سیل
#گردوغبار
#سفر
#سفرنامه
#عکس
#روحانی
#جهانگیری
#مناظره
https://telegram.me/zambur