🔸زاگاه- سخنگوی کمیسیون قضایی مجلس اعلام کرد که طبق مصوبه امروز این کمیسیون، خروج زنان از کشور باید با اذن سرپرست باشد، مگر در موارد خاص که با حکم دادگاه انجام می‌شود.تا پیش از این مصوبه کمیسیون قضایی مجلس، صرفا برای خروج زنان متاهل از کشور، اذن شوهر لازم بود و دختران مجرد بالای ۱۸ سال و زنان مطلقه و... نیازی به کسب اجازه از شخص دیگری نداشتند.

🔸️این مصوبه در حالی اعلام شده که در سال‏های گذشته ماده ۱۸ قانون گذرنامه که خروج زنان متاهل از کشور را منوط به موافقت کتبی شوهر می‌دانست، همواره محل اعتراض زنان بوده و تبعیض قانونی آشکاری بود که سال‏ها برای حل آن وعده داده می‎شد. چنین عقب‎گردی در حوزه زنان در میانه قیام ژینا و در روزهایی که زنان در خیابان علیه خشونت و تبعیض و ظلم سیستماتیک و قانونی بپا خواسته‏اند، پیامی به جز دهن‌کجی به مطالبات نیمی از جمعیت کشور ندارد.

🔸️در دوماه گذشته قانون جوانی جمعیت و تعالی خانواده، نیز در میانه اعتراضات در شورای نگهبان به تصویب رسید. قانونی ضد زن که پیش از این صدای اعتراضات قشرهای مختلفی در جامعه را بلند کرده بود.

🔸️در روزهایی که جنبش زن، زندگی، آزادی چهارمین‏ماه ظهور خود را پشت سر می‏گذارد و بیش از صد روز است که زنان به اشکال مختلف اعلام می‌کنند که از قوانین تبعیض‌آمیز به تنگ آمده و برای بازپس‌گیری حقوقشان، خیابان را رها نکرده‌اند، مجلس و شورای نگهبان با تمام توان علیه خواست زنان در ایران بپاخواسته و نه تنها یکی از ضدزن‎ترین قوانین یک‎دهه گذشته را به تصویب رسانده بلکه قانون تبعیض‌آمیز «خروج از کشور» را بازهم برای زنان سخت‎تر کرده است.

🔸️قانونی که کنترل‌های حکومتی بر زنان را بیشتر از گذشته می‌کند. قانونی که به زنان امر می‌کنند تا فرزندان بیشتری به دنیا آورند و برای انجام این امر نه تنها سیاست‌های تشویقی برای آنان در نظر نمی‌گیرد بلکه با جمع‌آوری داروهای کنترل بارداری از دسترس زنان، آنان را در معرض بارداری‌های ناخواسته قرار می‌دهد و تهدیدشان می‌کند که اگر فرزندان ناخواسته‎شان را سقط کنند با مجازات‌های سنگینی مانند زندان مواجه می‌شوند.
قانونی که به زنان تنها در صورتی گذرنامه می‎دهد که رضایت سرپرست قانونی‏شان را جلب کرده باشند، قانونی برای حقیرشمردن و فرودست‏سازی بیشتر زنان.

🔸️در پنجمین ماه سوگواری و مبارزه برای زنی که نامش در چهارماه گذشته دهان‌به‌دهان و سینه‌به‌سینه‌ چرخید، از مرزهای ایران فراتر رفت و به رمز مبارزه علیه مردسالاری و دیکتاتوری و تبعیض تبدیل شد، باید با صدای بلند به شورای نگهبان، مجلس و سایر قانونگذاران و دست اندرکاران اعلام کنیم که به رغم دستگیری و کشتار و خشونت، هیچ قانون و طرح و تبصره‌ای را علیه تمامیت جسمانی و استقلال زنان نمی‌پذیریم و در خیابان با شما می‌جنگیم.

#زاگاه

🆔️@zaagaah

🔹نامه جمعی از فعالان حوزه زنان به فرهاد میثمی

🔹مطالبات تو را فریاد خواهیم زد

بیش از ۳۵۰ تن از فعالان حوزه زنان در نامه‌ای با قدردانی از فعالیت‌های فرهاد میثمی در مخالفت با «حجاب اجباری» و «اعدام»، از او خواسته‌اند تا به اعتصاب غذای خود پایان دهد. در ادامه متن کامل این نامه را که برای انتشار در اختیار دیدبان آزار قرار گرفته است می‌خوانید:

فرهاد میثمی

ما زنان پیکسل‌های «با حجاب اجباری مخالفم» را که ساختی خوب یادمان هست. چندی بعد از کنشِ اعتراضی دختران خیابان انقلاب، مسئله‌ «حجاب اجباری» را چون سرنمونی از مسئله‌ زن برجسته کردی و همراه ما بودی. در تمام این مدت بارها با اعتصاب‌های دوره‌ای تو، با نامه‌هایی که همراه با توضیح اعتصابت منتشر می‌شد و با خواندن کتابِ مبارزه‌ خشونت‌پرهیز به‌خوبی دریافتیم که با انسانی به‌غایت دیگری‌خواه روبه‌رو هستیم که در روزگاری که انسانیت و حقوقِ اولیه‌ انسانی زیر ضرب ‌است، همواره خواسته‌اش را در جهتِ پاس‌داشتِ کرامت انسانی دیگر به میان می‌آورد.

چهار ماه است که «علیه اعدام»، «علیه آزارهایِ حجاب اجباری» و «برای آزادی شماری از کنش‌گران سیاسی-مدنی»، بدنت را دور از هیاهوی رسانه‌ای ابزار مبارزه‌ات کرده‌ای. به‌راستی چه‌طور می‌شود خشونت موجود را مرئی کرد جز از مجرای ذره‌ذره رنج را بر بدن آشکارکردن؟

تصویر تکیده‌‌ات در این روزگارِ «زجر اندر زجر اندر زجر» ما را دوباره متوجه‌ اراده‌ مقاوم انسانی در جهت پیش‌برد خواسته‌هایی انسانی کرد؛ گویی که هم‌چنان می‌توان چنین مقاوم بود. هنوز می‌توان روی اراده‌ انسانی حساب کرد و می‌توان «دیگری» را بر خود ارجح دانست و تبلورِ‌ «مبارزه‌ خشونت‌پرهیز» شد. تو پیش از خیزش «زن، زندگی، آزادی» برای مسئله‌ زن گام برداشته‌ای و آزادی را هم در تجسم‌بخشی به اراده‌ی آزادت زیسته‌ای.

و اما زندگی؛

در خیزش اعتراضی-انقلابی «زن، زندگی، آزادی» ما «زنده‌ماندن» را نخستین شاخصِ زندگی می‌دانیم. زمانی که خشونتْ بی‌امان از هجومِ مداوم‌اش بازنمی‌نشیند زنده‌ماندن مقاومت است. از تو می‌خواهیم به اعتصاب غذایت پایان بدهی به خاطرِ آینده‌ای که به تک‌تک اراده‌هایی چون اراده‌ تو نیاز داریم.

ما مطالبات تو را فریاد می‌زنیم و تا تحقق آن‌ها دست از مبارزه با ظلم نخواهیم کشید.

لینک امضا و مشاهده اسامی:
https://forms.gle/S4WXaME8p3t9fCiUA

https://harasswatch.com/news/2112/

🔸️گزارشی از وضعیت زنان زندانی و مساله بهداشت قاعدگی

🟤بدن‌هایی که با ما رنج می‌کشند


زاگاه - زندانیان زن بسیاری روایت می‌‏کنند که پس از بازداشت و زندانی شدن، تا ماه‌ها پریودشان قطع شده است، یا دچار خونریزی‌های غیرعادی، دردهای شدید و سردردهای میگرنی شده‌‎اند.

◽️یک زن زندانی در مورد مشکلاتی که زنان زندانی بطور خاص با آن مواجه می‏‌شوند می‌گوید: «زمانی که در بازداشتگاه امنیتی و تحت بازجویی هستید، اوضاع با بند عمومی متفاوت است. مثلا اغلب زنان در روزهای ابتدایی پریودشان درد دارند، در مورد برخی این درد شدیدتر و برخی کمتر است، اما همه ما در یکی دو روز اول میزانی از درد را تجربه می‏‌کنیم. اگر در چنین شرایطی در بازداشت باشید که علی القاعده نه مسکن دارید و نه چیزی دم دستتان است که بخورید و دردتان را آرام کنید و بعد برای بازجویی هم خوانده شوید، اوضاع پیچیده و سخت می‌‏شود. این چیزی است که زندانیان زن با آن مواجهند و کمتر در مورد آن صحبت می‌‏شود. گاهی با آن درد و ناراحتی، ساعت‌ها، تا ۱۲ ساعت، برای بازجویی برده می‏‌شوید. یعنی ۱۲ ساعت روی یک صندلی چوبی با چشم‌بند نشسته‌‎اید و دارید سوال و جواب می‌شوید. در همین حال خونریزی دارید. برخی خونریزی‌‏شان شدیدتر است و نیاز دارند هر یکی دوساعت پد بهداشتی‌شان را عوض کنند. بعد در این شرایط یا مجبورید به بازجو بگویید که ممکن است ابزاری برای تحقیرتان شود یا تحمل کنید که در آنصورت هم ممکن است خون به لباس و صندلی و چادر روی سرتان هم بزند. این شرایط واقعا غیرانسانی است و زنان معمولا در مورد آن حرف نمی‌‎زنند.»

◽️در حالی که بازداشت‌شدگان سال‌های قبل می‌گویند در زمان زندانی بودن آنها، زندان هر ماه چند بسته نوار بهداشتی برای هر اتاق اختصاص می‌‎داد و نوار بهداشتی نیز جزو جیره ماهانه بهداشتی زندانیان بود، گفتگوی زاگاه با چند زن بازداشت‌شده اعتراضات اخیر که بطور موقت از زندان آزاد شده‌اند، نشان می‌دهد که اقلام بهداشتی مرتبط با دوره پریود هم‌اکنون در زندان‏‌های عمومی نیز خریدنی است. این درحالی است که نوار بهداشتی برای زنان زندانی جزو اقلام ضروری تلقی شده و مسئولیت تهیه آن بر عهده زندان است. در بخشنامه سازمان زندان‎ها نیز آمده است که «زندان، مکلف به تهیه وسایل بهداشتی برای زندانیان زن» است.

#زاگاه

@zaagaah

🔻نسخه کامل این گزارش را از لینک زیر بخوانید:

https://zaagaah.com/0ev4

🔸نگاهی به لایحه «پیشگیری از آسیب‌دیدگی زنان و ارتقای امنیت آنان در برابر سوء رفتار»

این لایحه یک «بلوف سیاسی» است


زاگاه- لایحه «تامین امنیت زنان» پس از حدود یازده‌سال با نام و محتوایی متفاوت در مجلس رونمایی شد. در لایحه‌ جدید اما نه نشانی از کلمه «خشونت» هست و نه به شماری از مهم‌ترین دغدغه‏های جامعه زنان پاسخ می‌دهد. دغدغه‌هایی مانند کودک همسری، خشونت خانگی، خشونت از سمت نزدیکان، خشونت در فضاهای عمومی و غیره.

◽️سیمین کاظمی جامعه‌شناس در گفتگویی با تجارت نیوز در مورد این لایحه، آن را یک «بلوف سیاسی» دانسته است. او گفته است که این لایحه وجود خشونت علیه زنان، به ویژه خشونت خانگی را به رسمیت نمی‏شناسد. عدم رسمیت دادن به مفهوم «خشونت» در این لایحه و تغییر آن به سوءرفتار در حالی است که براساس داده‎های مرکز آمار در بهار و تابستان سال جاری، ۴۰ هزار و ۹۴۴ مورد معاینه مربوط به همسرآزاری انجام شده که ۳۹ هزار و ۶۵۰ مورد از این معاینات مربوط به زنان است. به عبارتی ۹۶/۸۴ درصد از معاینات همسرآزاری مربوط به زنان است.

◽️در این لایحه که قرار است از آسیب‌دیدگی زنان پیشگیری کند و به ارتقای امنیت آنان توجه شود در ماده ۳۷ به مساله سقط جنین و افزایش مجازات زنان و کسانی که زنان را به انجام آن تشویق کنند، اشاره شده است. در این ماده آمده:« هرکس زنی را تشویق، ترغیب، تحریک، تطمیع یا اکراه به سقط جنین نماید، محکوم به حبس یا مجازات درجه شش یعنی شش ماه تا دوسال می شود.»

◽️لایحه‎ای که یازده‌سال پیش با عنوان «لایحه حمایت از زنان در برابر خشونت» نوشته شد و قرار بود برای خشونت‌های روزافزون علیه زنان در جامعه چاره‎ای ارائه کند، حالا پس از بیش از یک دهه به لایحه‎ای تبدیل شده است که نگاهش به زن در همان ماده اول نقش «مادر و تحکیم‎کننده خانواده» است و با تقلیل دادن مساله «خشونت» به «سوء‌رفتار» و تأیید دوباره موارد قانونی تبعیض‌آمیز علیه زنان، هیچ گره‎ای را از مسائل زنان باز نمی‏کند و اصل خشونت از زنان را به رسمیت نمی‌شناسد.
#زاگاه

@zaagaah
🔻ادامه مطلب:

https://zaagaah.com/7slu

🔸زاگاه- گروه طالبان که از یکسال و نیم پیش با خروج آمریکا از افغانستان قدرت را در این کشور در دست گرفته است، در ادامه ایجاد محدودیت‏ها برای زنان افغانستان، فروش داروهای پیشگیری از بارداری را در داروخانه‏های این کشور ممنوع کرده است. به نوشته رسانه رخشانه، شماری از دارو فروشان شهر کابل و مزار شریف گفته‌اند که افراد طالبان به آن‌ها دستور دادند که قرص‌، آمپول و وسایل ضد بارداری را نفروشند و جلوگیری از بارداری را«حرام» خوانده‌اند.

🔸برخی از زنان نیز درگفت‌وگو با رسانه‌ی رخشانه تایید کرده‌اند که قابله‌ها از تزریق علنی آمپول‌های ضد بارداری خودداری می‌کنند. از طرف دیگر به گفته‌ی این منابع، ممنوعیت وسایل ضد بارداری، قیمت این اقلام را در بازار دوبرابر کرده است. زیرا این داروها به گونه‌ی پنهانی در بازار سیاه به فروش می‌رسد و طالبان واردات آن را نیز ممنوع کرده‌اند.

🔸خدیجه‌ ساکن کابل و مادر سه فرزند است. او می‌گوید، کوچک‌ترین فرزندش یک‌ساله است و برای جلوگیری از بارداری مجدد، هر دو ماه باید نزد قابله مراجعه کند. او گفته است، دو هفته پیش داروهای ضد بارداری را با قیمت دو برابر قبل خریده است‌: «قابله‌ی که مه همیشه پیش‌اش می‌روم برایم گفت، طالبان گفته دواهای ضد بارداری را تزریق نکنیم، چون گفته که حرام است. وقتی رفتم از بیرون تابلیت‌های خوشی را خریدم، قیمت‌اش دو برابر شده بود. این کار طالبا با هیچ عقل و منطقی جور نمی‌آید. وقتی قابله گفت منع شده، نمی‌دانستم خنده کنم یا گریه.»

🔸این کار طالبان از نظرخدیجه‌ی ۳۵ ساله، سلب حق انتخاب زنان حتا در درون چهاردیواری خانه و نقض حقوق شهروندی زنان و مردان در رابطه با تصمیم‌گیری درباره‌ی فرزندآوری ‌است: «حتا آرامش داخل خانه را از ما گرفته‌اند.»
شمیم ۴۲ ساله که مادر چهار فرزند است نیز گفته است، پنج سال است که از قرص ضد بارداری استفاده می‌کند؛ اما سه هفته پیش به دلیل ممنوعیت فروش داروهای ضد بارداری، برای پیدا کردن قرص به داروخانه‌های زیادی مراجعه کرده و سرگردانی کشیده است.

🔸طالبان در حالی فروش این داروها را ممنوع کرده‌اند که در حکومت پیشین افغانستان، با همکاری نهادهای بین‌المللی طرح تنظیم خانواده در حال اجرا شدن بود. براساس این طرح، خانواده‎ها در مورد روش‏های پیشگیری از بارداری و ایجاد وقفه میان تولد فرزندانشان، آموزش می‏دیدند. هم‌زمان با آن، وزارت صحت عامه‌ی افغانستان در مراکز درمانی دولتی داروها و وسایل ضد بارداری را به طور رایگان میان زنان توزیع می‌کرد. یکی از اهداف اصلی این طرح، کاهش مرگ‌ومیر مادران بود.

🔸از بین رفتن طرح تنظیم خانواده در افغانستان، تعطیل شدن آموزش‎های پیشگیری از بارداری، توقف توزیع رایگان این اقلام در ولایات با روی کار آمدن طالبان، بسیار شبیه طرحی است که از حدود دوسال پیش با عنوان « طرح جوانی جمعیت» در ایران آغاز و سپس به قانون تبدیل شد. در ایران نیز براساس قانون جدید و با هدف افزایش جمعیت، کلیه طرح‏های مرتبط با تنظیم خانواده متوقف شده و دسترسی زنان به اقلام پیشگیری از بارداری متوقف یا سخت‏تر شد.

🔸براساس گزارش سال گذشته صندوق جمعیت سازمان ملل متحد(UNFPA)، افغانستان بالاترین میزان مرگ‌و‌میر مادران باردار را در آسیا دارد. یعنی از هر ۱۰۰هزار مادر در هنگام زایمان، ۶۳۸ مادر در افغانستان جان‌های شان را از دست می‌دهند. در حالی‌که تا قبل از آمدن طالبان، از ۱۰۰ هزار مادر، ۳۹۴ مادر هنگام ولادت در کشور جان خود را از دست می‌دادند.

🔸ایجاد ممنوعیت در استفاده از اقلام پیشگیری از بارداری در افغانستان در حالی است که بنا بر اعلام سازمان بهداشت جهانی، در سال ۲۰۲۳ بیش از ۳میلیون کودک افغان و حدود ۸۴۰هزار زن باردار و مادر شیرده در معرض خطر سوء تغذیه حاد هستند و خانوارهای زیادی در یکسال و نیم گذشته به علت فقر، ناچار به فروش فرزندان خود شده‎اند.

#زاگاه

🆔@zaagaah

https://zaagaah.com/aolm

​​ترکمنستان نیز همچون بسیاری دیگر از کشورهای درگیر نظام غیرشفاف و سرکوب‌گر و جامعه‌ی سرگردان میان سنت و مدرنیته، دو چهره دارد: یک سو تصویر زنان زیبا و آراسته با لباس‌های زیبای محلی که رقص‌های فولکلور اجرا می‌کنند و قرار است تصاویر زیبای گردشگرپسند باشند. آن سو اما تصویر واقعیت زندگی زنان چیز دیگری است:‌ زنانی که مدام در معرض خشونت خانگی‌اند و نهادی و جایی نیست که پناه آن‌ها باشد، زنانی که دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری و آموزش بهداشت جنسی ندارند و آزار جنسی فراگیر در کشور.

ترکمنستان یکی از بدترین کشورها در زمینه‌ی سانسور مطبوعات است. دولت، صاحب تمام رسانه‌های کشور است و هیچ نشریه‌ی نیمچه مستقلی اجازه‌ی فعالیت ندارد، محدودیت اینترنت و سانسور محتوای اینترنت به شدت در جریان است و دستگاه سانسور در همه‌ی زمینه‌ها با قدرت حاضر است. بخشی از سیاست سانسور رسانه‌ای در ترکمنستان این است که انتشار هر مطلب موثق و معتبری درباره‌ی آموزش جنسی، بارداری و سقط جنین یا بهداشت قاعدگی ممنوع است. این مباحث در مدارس نیز تدریس نمی‌شود و در فرهنگی که اکثریت مردم سنتی‌اند، در اکثر خانه‌ها نیز هرگز درباره‌ی این مسائل حرفی زده نشده و چیزی به دختران و پسران جوان آموزش داده نمی‌شود.

سازمان ملل می‌گوید در آسیای مرکزی، ترکمنستان بیش از هر کشور دیگری با مرگ و میر نوزادان مواجه است و زنان این کشور کمترین میزان آگاهی را از بهداشت جنسی و بارداری دارند. تنها نیمی از زنان متاهل یا دارای شریک عاطفی و جنسی در ترکمنستان تجربه‌ی استفاده از وسایل پیشگیری از بارداری را دارند. بیش از ۶۰ درصد زنان این کشور هرگز حقی برای تصمیم‌گیری درباره‌ی بدن خود، رابطه‌ی جنسی و بهداشت جنسی و باروری ندارند. در سال ۲۰۱۵ دولت ترکمنستان با تصویب لایحه‌ای، حق سقط جنین زنان را محدود به تا ۵ هفتگی جنین کرد. در حالی که تا قبل از آن زنان تا ۱۲ هفتگی جنین امکان سقط قانونی را داشتند.

اولین گزارش جامع درباره‌ی خشونت علیه زنان در ترکمنستان که در سال ۲۰۲۲ از سوی سازمان ملل متحد منتشر شد، نشان داد ۵۸٪ زنان و دختران بین ۱۵ تا ۴۹ سال معتقدند اگر از حرف پدر یا شوهر سرپیچی کنند، پدر یا شوهر حق دارد آن‌ها را کتک بزند.

حالا به‌رغم سانسور شدید مطبوعات و اینترنت، عده‌ای از زنان ترکمنستان دور هم جمع شده، همت کردند و تنها منبع اینترنتی درباره‌ی بهداشت جنسی، بارداری، سقط جنین و سلامت عمومی برای زنان را تاسیس کردند. آن‌ها اپلیکیشنی هم تاسیس کردند تا زنان بتوانند هم سیکل خون‌ریزی ماهانه خود را ثبت و دنبال کنند و هم اطلاعات لازم درباره‌ی بهداشت قاعدگی را رایگان دریافت کنند. وب‌سایت آن‌ها بخشی دارد تا زنان به شکل ناشناس با یکدیگر مشورت کرده، از هم برای مشکلات مرتبط با بارداری ناخواسته و بهداشت جنسی مشاوره گرفته و به هم کمک کنند و قصه‌های شخصی را با هم ردوبدل کرده و از حس تنهایی در این تجربه‌های تلخ بکاهند. گامی که اگرچه بسیار مفید و در فضای خفقان این کشور شجاعانه است، اما نه کافی است و نه مشکل سانسور و سرکوب و محدودیت سیستماتیک علیه حقوق زنان را حل می‌کند.
@FarnazSeifi

🔶️هزینه سنگین مقاومت


🔸️زاگاه- در دو هفته گذشته اخبار مختلفی در مورد مسمومیت‏های با منشا نامعلوم دانش‌آموزان در مدارس دخترانه منتشر شد. این اخبار که در ابتدا چندان مورد توجه قرار نگرفت، حالا ابعاد جدی‎تری به خود گرفته است. این مسمومیت‏های مشکوک که قبلا تنها در چند مدرسه دخترانه در شهر قم مشاهده شده بود، حالا به چند مدرسه در بروجرد، اردبیل، تربت جام و تهران هم رسیده است و رئیس کمیسیون آموزش مجلس به همراه معاون وزارت بهداشت، بعد از گذشت بیش از دوماه اعلام کرده‎اند که این مسمومیت ها عمدی است و گروهی تندرو تلاش دارند تا مانع درس خواندن دختران شوند.

🔸️پس از شکل‎گیری قیام «زن، زندگی، آزادی» مدارس و دبیرستان‎های دخترانه یکی از مهم‎ترین کانون‎های مقاومت و اعتراض بودند. در هفته‏های ابتدایی اعتراضات، بسیاری از دختران دانش‏آموز با مقاومت در برابر قانون حجاب اجباری، با درآوردن مقنعه‏ها، مدرسه و کلاس درس و خیابان را تبدیل به عرصه‎ای برای بیان خواسته‏ها و اعتراضاتشان کردند. دخترانی که حالا پس از چندماه هزینه‏ آن مقاومت درخشان را با مسموم شدن پرداخت می‏کنند.

🔸️حق برخورداری از آموزش، یکی از ابتدایی‏ترین حقوق بشر است که حالا تندروهای مذهبی‏ای که در کشور همسایه یعنی افغانستان زنان را از تحصیل محروم کرده‎اند، تلاش دارند تا در ایران نیز با تهدید جان دختران دانش‌آموز بدان دست یابند. در شرایطی که در پنج‌ماه گذشته صدها نفر در قیام زن، زندگی، آزادی برای حق زندگی بدون تبعیض و بدون خشونت زنان، کشته شده‎اند. صدها فعال مدنی روانه زندان‌ها و بازداشتگاه‏ها شده‌اند، تندروها نه‌‎تنها عقب نرفته‎اند بلکه می‎خواهند همان حقوق اندکی که زنان در پی بیش از صدسال مبارزه به آن دست یافته‏اند را بگیرند، جنبش‌های مدنی در ایران اما این حمله وحشیانه به پایه‎ای‌ترین حق زنان را برنمی‎تابند.

🔸️بسیاری از فعالان مدنی سال‎هاست برای برچیده شدن آموزش‎های مبتنی بر تبعیض جنسیتی در مدارس تلاش کرده‌اند تا محیط‎های آموزشی را به مکان‎های عاری از کلیشه‎های جنسیتی و آموزه‎های مبتنی بر نابرابری جنسیتی تبدیل کنند، ما به فکر انقلاب و تغییر در نظام آموزشی و سوق دادن آن به سمت آموزش و پرورش فمینیستی هستیم و حالا تندروها بدون ترس از مجازات، حق آموزش دختران را از پایه نشانه گرفته‎اند.

🔸️در این میان اما به جای آنکه تمام تلاش دولت و نهادهای مرتبط آموزش و پرورش برای یافتن عاملان این سوءقصد صرف شود، مشاور رئیس سازمان نوسازی مدارس کشور در اجرایی‌سازی عدالت تربیتی، هفته گذشته از آغاز به‌کار «کارگروه کوثر» و جذب فعالان فرهنگی و جهادی در استان‌ها خبر داد و گفت یکی از وظایف این کارگروه آماده‌سازی دختران جهت ایفای نقش مادری و همسری است. کارگروهی که قرار است بجای توانمندسازی دختران برای ورود به جامعه، آنان را برای نقش‎هایی آماده کند که دهه‏هاست محل بحث و نزاع فمینیست‏ها و مدافعان حقوق زن است.

🔸️#منی_الطحاوی چندماه پیش در ابتدای قیام ژینا، در مقاله‎ای به مبارزه دختران دبیرستانی در ایران پرداخت و نوشت که وقتی دختران دبیرستانی طغیان کنند و به مردسالاری نه بگویند، انقلاب حتی اگر رژیم تغییر نکرده باشد، اتفاق افتاده است. او نوشته بود:« آیا فکر می‌کنید آن دختران مدرسه‌ای در ایران با آن طغیان باشکوه و بی‌نظیر، هرگز مانند قبل خواهند شد؟»

این چیزی است که مردسالاری و تندروترین بخش‌های آن به خوبی می‎دانند، اینکه دختران مدرسه‏ای در ایران هرگز مانند قبل نخواهند شد. آنها در مدرسه، در خانه، در جامعه علیه خشونت و تبعیض می‏شورند و از همین است که هدف حذف، تهدید و ترور شیمیایی قرار گرفته‎اند.

#زاگاه
@zaagaah

🟤انقلاب دختران مدرسه‌ای علیه سه‌گانه پدرسالاری

🖋نویسنده:منی الطحاوی


زاگاه- وقتی کتاب «روسری‌ها و پرده‌های بکارت؛ چرا خاورمیانه نیازمند انقلاب جنسی است» را می‌نوشتم از طرف برخی از مردان می‌شنیدم که حالا زمان خوبی برای فمینیسم نیست.

◽️این مردها بدون ذره‌ای درک، از آسیب‌های مردسالاری به خودشان حرف می‌زدند: «مردها هم اینجا آزاد نیستند » و جواب من همیشه این است: «درست است که حکومت به همه ما اعم از زن و مرد ظلم می‌کند، اما زنان هم توسط حکومت، هم در خیابان و هم در خانه سرکوب می‌شوند.»

◽️انقلاب تنها در مورد تغییر رژیم نیست بلکه در مورد تغییر مردم است. اینکه افراد چطور تغییر می‌کنند. انقلاب‌ها برای مدت طولانی تنها در مورد مردان بود‌ه‌اند، اینکه آنها چه می‌خواهند و چگونه به آن دست می‌یابند. چراکه مردسالاری حتی کلماتی را که استفاده می‌کنیم و مدلی که به قضایا می‌نگریم را نیز تعیین می‌کند. به همین دلیل است که انقلاب‌ها به ندرت موفق تلقی می‌شود مگراینکه مردان بتوانند بگویند که رژیم را عوض کرده‌اند و بخشی از قدرت حکومت را به نفع خود بدزدند.

◽️فکر می‌کنید دخترانی که در ایران و در مدرسه، دین‌سالاران را کنار می‌زنند، وقتی به خانه می‌روند خشم‌شان را پشت در خانه می‌گذارند؟ فکر می‌کنید دخترانی که مدیر آموزش و پرورش را از مدرسه بیرون می‌کنند این جسارت را پس از پایان مدرسه در کیفشان می‌گذارند؟ آن دختران مدرسه‌ای که فریاد مرگ بر دیکتاتور سر می‌دهند، به خانه نمی‌روند و دیکتاتور دیگری را آنجا نمی‌بینند؟

این انقلابی علیه آن سه‌گانه پدرسالاری است که همه ما را آزاد خواهد کرد. آیا فکر می‌کنید دختران مدرسه‌ای در ایران با آن طغیان باشکوه و بی‌نظیرشان، هرگز مانند قبل خواهند شد؟

◽️من خشم و عزمی را می‌بینم که مهارنشدنی است. انگشت‌های میانی این دختران را که بلند شده و بر مردسالاری لعنت می‌فرستد را می‌‎بینم. و می‌دانم که هر زن و دختری در کشورهای اطراف ایران این صدا را شنیده است. انقلاب و مبارزه واقعی، میان مردسالار‌ی‌ای است که توسط حکومت، خانه و خیابان پایه‌گذاری شده و حمایت می‌شود و زنان و دخترانی که دیگر وضعیت موجود را نمی‌پذیرند.

🔻لینک کامل مقاله:

https://zaagaah.com/cm2m

◽️به یاد زنان شجاع، مبارز و آزادی‌خواهی که جانشان را در همراهی با خیزش زن، زندگی، آزادی از دست دادند. زنانی که در برابر خشونت سینه سپر کردند، در برابر گلوله و کشتار ایستادند و جان در ره آزادی گذاشتند.

زنانی که عاشق‌ترین زندگان این سال بودند.

◽️خواهران ما که یاد و نامشان تا ابد گرامی است و آتش خشم و قهر علیه مردسالاری را تا ابد در سینه‌های ما روشن نگه می‌دارند.

🔸️هشت مارس گرامی باد🔸️

#مهسا_امینی
#ژینا_امینی
#زن_زندگی_آزادی

🔸️ده مارچ روز بزرگداشت و قدردانی از ارائه‎دهندگان خدمات سقط جنین است. این روز اولین‌بار در سال ۱۹۹۶ برای گرامیداشت زندگی دکتر دیوید گان، که توسط یک فرد افراطی مخالف سقط جنین در ۱۰ مارس ۱۹۹۳ کشته شد، نامگذاری شد. دیوید گان، در جریان تظاهرات ضد سقط جنین در کلینیک خدمات پزشکی زنان، در حالی که مشغول پیاده شدن از ماشینش بود، مورد اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد.

🔸️خدمات ارائه‎دهندگان سقط جنین و تلاش‎هایشان برای ایجاد شرایط ایمن برای زنانی که می‏خواهند به بارداری‎شان خاتمه دهند، در حالی توسط فمینیست‎ها و طرفداران حق انتخاب گرامی داشته می‎شود که حق دسترسی به سقط خودخواسته جنین، هر روز بیشتر در کشورها مورد تهدید قرار می‏گیرد. در آمریکا پس از ملغی شدن قانون روو، دسترسی قانونی به سقط خودخواسته جنین در بسیاری از ایالت‎ها امکان‎پذیر نیست. در اروپا نیز مخالفان سقط جنین که بیشتر به سمت سیاست‏های دست راستی متمایل هستند، هر روز در حال اعمال فشار بر دولت‏ها برای محدود کردن دسترسی به سقط جنین امن هستند.

🔸️در ایران در سال گذشته و در راستای سیاست‏های افزایش جمعیت، پیش‌نویس لایحه تعزیرات آماده شد که در فصل یازدهم آن به مجازات ارائه‎دهندگان سقط جنین پرداخته شده است.

در ماده ۳۱۱ این لایحه آمده است که طبیب، ماما، داروفروش یا دیگر اشخاصی که به عنوان طبابت، مامایی، جراحی یا داروفروشی فعالیت می‌کنند، مبادرت به اسقاط جنین یا وسایل آن را معرفی یا تهیه کنند، علاوه بر ابطال پروانه، به حبس درجه چهار (پنج تا ده سال) و انفصال از خدمات دولتی و عمومی یا محرومیت از فعالیت شغلی و یا حرفه‌ای مربوط محکوم می‌شوند. در تبصره این ماده آمده است که در صورت تکرار جرم، فرد به انفصال دائمی از فعالیت شغلی محکوم شده و مجازات حبس وی یک تا دو درجه تشدید می‏شود.

🔸️ماده ۳۱۲ این لایحه نیز بطور خاص گروه‎ها و افرادی را که در راستای حق برخورداری از سقط جنین امن فعالیت می‎کنند را هدف گرفته است. در این ماده گفته شده که اگر سقط جنین به صورت سازمان‌یافته و یا در سطح گسترده واقع شود، می‏تواند مشمول مجازات «افساد فی الارض» قرار گیرد. در بخش دیگری از این ماده آمده است:« شخص یا اشخاصی که با استفاده از فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، مبادرت به تبلیغ، آموزش، تشویق یا معرفی وسایل یا شیوه ارتکاب سقط جنین نمایند یا آن را تسهیل کنند، به حبس درجه سه یا چهار (بین ۵ تا ۱۵ سال) محکوم می‌شوند.

🔸️همه زنان باید بتوانند آزادانه در مورد باردار شدن یا نشدن تصمیم بگیرند و در صورت عدم تمایل به بچه‏دار شدن، به بارداری‏شان خاتمه دهند. همه زنان حق دارند که برای پایان دادن خودخواسته بارداری‏شان از امکانات بهداشتی و درمانی استاندارد برخوردار باشند و ما در «زاگاه» به تلاش برای حق دسترسی امن به سقط جنین ادامه می‏دهیم.

#زاگاه

@zaagaah