🔸روزنه نور در دل تاریک شب
🔹محمدعرفان صدیقیان
#سیدرضا_میرکریمی برای انتقال مفهوم و سیر پیشرفت روایت در آثارش، بیش از قصه به شخصیت متکی است و پرسوناژهایی را خلق می‌کند که با کنش بیرونی و همچنین درونیاتی که با ظرافت برای مخاطب عیان می‌شود، فضایی متفاوت و ویژه را خلق کنند. در میان فیلم سازان ایرانی، رضا میرکریمی کارگردانی است که همواره صاحب نگاه و بیان شخصی مختص به خود بوده و در تمام فیلم‌هایی که تا به امروز ساخته، همواره چنین رویکردی را حفظ کرده است. پرداختن به معنویت از مجرای مسیری عارفانه، شاید بارزترین ویژگی سینمای میرکریمی باشد. متن کامل
🔹محمدعرفان صدیقیان
#سیدرضا_میرکریمی برای انتقال مفهوم و سیر پیشرفت روایت در آثارش، بیش از قصه به شخصیت متکی است و پرسوناژهایی را خلق می‌کند که با کنش بیرونی و همچنین درونیاتی که با ظرافت برای مخاطب عیان می‌شود، فضایی متفاوت و ویژه را خلق کنند. در میان فیلم سازان ایرانی، رضا میرکریمی کارگردانی است که همواره صاحب نگاه و بیان شخصی مختص به خود بوده و در تمام فیلم‌هایی که تا به امروز ساخته، همواره چنین رویکردی را حفظ کرده است. پرداختن به معنویت از مجرای مسیری عارفانه، شاید بارزترین ویژگی سینمای میرکریمی باشد. متن کامل
#تئاتر🔸۶۵٧
▫️فرصت‌های دوسویه ارتباطی
🔻اگر می‌خواهید یک تئاتر تعاملی (کنش‌و واکنش متقابل) و به دیگر زبان مبتنی بر ارتباط دوسویه بازیگران و تماشاگران ببینید و به عبارت بهتر تئاتری بی‌فاصله؛ انگار امشب آخرین فرصت است. #شهرام_گیل‌آبادی (دکترای پژوهش هنر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران) و همکارانش بر فرصت‌های ارتباطی برای گفتگو تاکید کرده‌اند؛ به ویژه بر کنش و واکنش نمادین در تماشاخانه شهر؛ سالن سمندریان به مدت ٨٠ دقیقه
▫️نویسندگان: محمد چرم‌شیر، شهرام گیل‌آبادی، کارگردان: شهرام گیل‌آبادی
▫️تهیه‌کننده: وحید بصیری
🔹بازیگران: سیما تیرانداز، امیر عظیمی و حمیدرضا ترکاشوند | بازیگران مواجه: فرانک جواهری، طاها بسطامی، هلیا عمرانی، سحر رضاقلی، سینا صفری، محمدمهدی قاسمی، محمد سنجری، محمدحسین ابراهیمی، سیدمهدی علوی، محمدرضا سبحانی نسب، محمدمهدی غفاری، ایمان همایی منش، حسین شیدایی، امیرحسین دین پرور، مهدیه سادات حسینی
▫️طراح گرافیک: #ابراهیم_حقیقی
▫️فرصت‌های دوسویه ارتباطی
🔻اگر می‌خواهید یک تئاتر تعاملی (کنش‌و واکنش متقابل) و به دیگر زبان مبتنی بر ارتباط دوسویه بازیگران و تماشاگران ببینید و به عبارت بهتر تئاتری بی‌فاصله؛ انگار امشب آخرین فرصت است. #شهرام_گیل‌آبادی (دکترای پژوهش هنر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران) و همکارانش بر فرصت‌های ارتباطی برای گفتگو تاکید کرده‌اند؛ به ویژه بر کنش و واکنش نمادین در تماشاخانه شهر؛ سالن سمندریان به مدت ٨٠ دقیقه
▫️نویسندگان: محمد چرم‌شیر، شهرام گیل‌آبادی، کارگردان: شهرام گیل‌آبادی
▫️تهیه‌کننده: وحید بصیری
🔹بازیگران: سیما تیرانداز، امیر عظیمی و حمیدرضا ترکاشوند | بازیگران مواجه: فرانک جواهری، طاها بسطامی، هلیا عمرانی، سحر رضاقلی، سینا صفری، محمدمهدی قاسمی، محمد سنجری، محمدحسین ابراهیمی، سیدمهدی علوی، محمدرضا سبحانی نسب، محمدمهدی غفاری، ایمان همایی منش، حسین شیدایی، امیرحسین دین پرور، مهدیه سادات حسینی
▫️طراح گرافیک: #ابراهیم_حقیقی
#زوم #رخ‌نما
🔸فاصله‌گذاری در تئاتر
▫️نوشته اوا ویت *
▫️ترجمه #یونس_شکرخواه:
فاصله و فاصله گذاری (distancing) در نقد ادبی، سطح درگیری عاطفی‌ای را که یک متن در اختیار خواننده قرار می‌دهد، توصیف می‌کند.
تلاش در فرم‌های کلاسيک نمايش، نظير #تئاتر ارسطویی بر اين نکته متمرکز بود که با اصول رئاليسم دراماتيک (واقعگرايي نمايشی) به تماشاگر نزديک شود و حتی تئاتر روشنگری بخش‌هايی از کارکردهای آموزشی خود را صرف برانگيختن حس ترحم و وحشت در تماشاگران کرد تا به اين طريق پالايش و تزکيه ايجاد کند.
به همين دليل، رويدادهای به نمايش در آمده در صحنه می‌بايست همانند رويدادهای واقعی، تأثيرات عاطفی بر می‌انگيختند. اما از سوی ديگر، فرماليست‌ها يا همان صورتگرايان روسی، به ويژه #ويکتور_شکلوسکی (Victor Shklovsky) (۱۹۶۵)، معتقد بودند چنين برداشتی که کاملاً به صورت عادت در آمده است، تنها به تعصب و تحجر می‌انجامد.
از ديدگاه او، کارکرد ادبيات و نمايش، آشنايی‌زدايی است برگردان انگليسی واژه روسی oistranenie که عجيب‌سازی معنی می‌دهد.
🔸فاصله‌گذاری در تئاتر
▫️نوشته اوا ویت *
▫️ترجمه #یونس_شکرخواه:
فاصله و فاصله گذاری (distancing) در نقد ادبی، سطح درگیری عاطفی‌ای را که یک متن در اختیار خواننده قرار می‌دهد، توصیف می‌کند.
تلاش در فرم‌های کلاسيک نمايش، نظير #تئاتر ارسطویی بر اين نکته متمرکز بود که با اصول رئاليسم دراماتيک (واقعگرايي نمايشی) به تماشاگر نزديک شود و حتی تئاتر روشنگری بخش‌هايی از کارکردهای آموزشی خود را صرف برانگيختن حس ترحم و وحشت در تماشاگران کرد تا به اين طريق پالايش و تزکيه ايجاد کند.
به همين دليل، رويدادهای به نمايش در آمده در صحنه می‌بايست همانند رويدادهای واقعی، تأثيرات عاطفی بر می‌انگيختند. اما از سوی ديگر، فرماليست‌ها يا همان صورتگرايان روسی، به ويژه #ويکتور_شکلوسکی (Victor Shklovsky) (۱۹۶۵)، معتقد بودند چنين برداشتی که کاملاً به صورت عادت در آمده است، تنها به تعصب و تحجر می‌انجامد.
از ديدگاه او، کارکرد ادبيات و نمايش، آشنايی‌زدايی است برگردان انگليسی واژه روسی oistranenie که عجيب‌سازی معنی می‌دهد.
عرصه‌های ارتباطی
#زوم #رخ‌نما 🔸فاصله‌گذاری در تئاتر ▫️نوشته اوا ویت * ▫️ترجمه #یونس_شکرخواه: فاصله و فاصله گذاری (distancing) در نقد ادبی، سطح درگیری عاطفی‌ای را که یک متن در اختیار خواننده قرار می‌دهد، توصیف می‌کند. تلاش در فرم‌های کلاسيک نمايش، نظير #تئاتر ارسطویی بر اين…
🔸فاصله گذاری در تئاتر
شکلوسکی می‌گويد: عادت کردن، خیلی از چيزها، از جمله کار، لباس، مبلمان، همسر انسان و حتی ترس از جنگ را هم می‌بلعد. اگر زندگی پيچيده انسان‌ها به طرزی ناآگاهانه طی شود، انگار آنها اصلاً زندگی نکرده‌اند. هنر به اين دليل به وجود آمده است تا انسان بتواند زندگی را دوباره به دست آورد. هنر به وجود آمده است تا انسان اشيا و چيزها را حس، و سنگ را سنگی کند.» (Shklovsky ۱۹۶۵: ۱۲)
مکتب زبان‌شناسی پراگ بين اتم‌سازي، يعني استفاده از زبان بدون جلب توجه به خود زبان، با پيش‌زمينه‌‌سازی زبان ـ استفاده از زبان به گونه‌ای که توجه به بيان جلب شود ـ تفاوت قائل می‌شود.
اما از ديگر سو، فرماليست‌های روسی که به زبان به عنوان يک کل می‌نگريستند، تجارب زبان‌شناسانه و سبک‌شناسانه را به جای تعصبات سياسی و ايدئولوژيک به چالش فرا خواندند.
با وجود شباهت مفهومی، #برتولت_برشت برای تئاتر حماسی پا را فراتر گذاشت و از طريق راه‌های ديگری جز منابع زبان‌شناسی استفاده کرد تا دکورهای سياسی و اجتماعی نمايشنامه‌هايش برجسته و ناآشنا باشند. وي بين تئاتر نمايشي و تئاتر حماسی و تأثير هر يک بر تماشاچی تمايز قائل شد.
در واقع تماشاگر تئاتر نمايشی می‌گويد: بله من همچنين تجربه‌ای داشته‌ام، درست مثل من، همين است، اوضاع هيچ وقت تغيير نخواهد کرد، درد و رنج اين فرد، مرا هم تحت تأثير قرار داد، اين سرنوشت همه است، شاهکار بود، واقعاً هنر فوق‌العاده‌ای بود، آنها که گريه می‌کنند، من هم گريه ميی‌کنم و وقتی می‌خندند، من هم مي‌خندم.
اما از ديگر سو، تماشاگر تئاتر حماسی مي‌گويد: هيچ وقت به آن فکر نکرده بودم، اين راهش نيست، فوق‌العاده است، باورکردني نيست، بايد جلويش را گرفت، درد و رنج اين فرد مرا هم تحت تأثير قرار داد، اين همه رنج ضرورتي ندارد، هنر فوق‌العاده‌ای است؛ هيچ چيز آشکاری در آن نيست، وقتی آنها گريه می‌کنند، من می‌خندم و هنگامی که آنها مي‌خندند، من گريه می‌کنم.
برشت براي دستيابی به اين فاصله روشنکفرانه بين تماشاگر و طرح داستان مجموعه‌اي از تأثيرات "وی" (V-effects)(verfremdungs effekte) را به کار می‌گيرد. اين تأثيرات، که به آنها تأثيرات "اي" (E-effects) نيز مي‌گويند، مخفف عبارت estrangement effects است. او با وام گرفتن از تئاتر کلاسيک يونانی، از نقاب برای تبديل شخصيت‌هاي منفرد به تيپ‌های يکسان و از همسرایی برای ارائه و تحليل طرح داستان بهره برد.
نمايشنامه‌هاي او اپيزوديک هستند و غالباً پايانی ناتمام و غير ارضا کننده دارند. هدف آشکار اين پايان ناتمام اين است که تماشاگر درگير چالش شود و خودش به ناچار براي پايان داستان به حدس و گمان بپردازد؛ برای مثال، در اين زمينه مي‌توان به بانوي نيکدل سچوان (The Good person of Szechwan) اشاره کرد.
از آنجا که برای برتولت برشت فاصله تماشاگر از اکشن و درگيري در سوژة يک نمايشنامه، به طور همزمان وجود داشت، او از افکت‌هايی (تأثيراتي) چون تغيير کردن نمايش از موضع تماشاگر و يا از زاويه صحنه‌هايی که جلوی سن قرار می‌گيرند، براي فروپاشی چهارمين ديوار حائل بين تماشاگر و صحنه استفاده کرد.او سبک بازيگری خاصی را ابداع کرد که بر تمايز و فاصله بين بازيگر و کاراکتر (شخصيت) تأکيد داشت. از نظر برشت تشخيص اين فاصله باعث می‌شود تا تماشاگر هميشه به تصنعي بودن شخصيت و رويدادهايي که می‌بيند، واقف باشد. هدف همه اين افکت‌ها شکستن يک توهم بود، توهمی که باعث شده بود، کارگران و فقرا تحت تأثير ايدئولوژی خاصی ـ که تقدير، آنان را محتوم تصوير می‌کرد ـ در فلاکت زندگی کنند.
برشت اين زيبایی‌شناسی خود را از مارکسيسم گرفته بود. هر دو نوع فاصله‌گذاری، از ارزش خلق فضاهای ناآشنا، غريب و بيگانه مطلع هستند و به همين دليل، اين خطر وجود دارد که با تبديل شدن به فرمولي استاندارد قدرت خود را از دست بدهند.
اگرچه #تئاتر حماسی با مرگ برشت تا حدود زيادی به اين بلا دچار شد، هنوز هر دو نوع فاصله‌گذاری جزو روش‌هاي مهم در کاوش‌های هنری و گفتمان‌های علمی به حساب می‌آيند.
صاحب‌نظران سينمايي غالباً کارهاي #ژان‌لوک_گدار را به عنوان نمونه‌هايی اصيل، فاصله‌گذاری به حساب می‌‌آورند.
پيتر وولن (Peter Wollen) نمونه‌ای بارز را در مقاله‌اش تحت عنوان "گدار و ضد سينما" معرفی کرد. نمونه مورد بحث در آن، فيلم "نسيمي از شرق" بود (wind from East) که در سال ۱۹۷۰ ساخته شد.
Eva Vieth *
شکلوسکی می‌گويد: عادت کردن، خیلی از چيزها، از جمله کار، لباس، مبلمان، همسر انسان و حتی ترس از جنگ را هم می‌بلعد. اگر زندگی پيچيده انسان‌ها به طرزی ناآگاهانه طی شود، انگار آنها اصلاً زندگی نکرده‌اند. هنر به اين دليل به وجود آمده است تا انسان بتواند زندگی را دوباره به دست آورد. هنر به وجود آمده است تا انسان اشيا و چيزها را حس، و سنگ را سنگی کند.» (Shklovsky ۱۹۶۵: ۱۲)
مکتب زبان‌شناسی پراگ بين اتم‌سازي، يعني استفاده از زبان بدون جلب توجه به خود زبان، با پيش‌زمينه‌‌سازی زبان ـ استفاده از زبان به گونه‌ای که توجه به بيان جلب شود ـ تفاوت قائل می‌شود.
اما از ديگر سو، فرماليست‌های روسی که به زبان به عنوان يک کل می‌نگريستند، تجارب زبان‌شناسانه و سبک‌شناسانه را به جای تعصبات سياسی و ايدئولوژيک به چالش فرا خواندند.
با وجود شباهت مفهومی، #برتولت_برشت برای تئاتر حماسی پا را فراتر گذاشت و از طريق راه‌های ديگری جز منابع زبان‌شناسی استفاده کرد تا دکورهای سياسی و اجتماعی نمايشنامه‌هايش برجسته و ناآشنا باشند. وي بين تئاتر نمايشي و تئاتر حماسی و تأثير هر يک بر تماشاچی تمايز قائل شد.
در واقع تماشاگر تئاتر نمايشی می‌گويد: بله من همچنين تجربه‌ای داشته‌ام، درست مثل من، همين است، اوضاع هيچ وقت تغيير نخواهد کرد، درد و رنج اين فرد، مرا هم تحت تأثير قرار داد، اين سرنوشت همه است، شاهکار بود، واقعاً هنر فوق‌العاده‌ای بود، آنها که گريه می‌کنند، من هم گريه ميی‌کنم و وقتی می‌خندند، من هم مي‌خندم.
اما از ديگر سو، تماشاگر تئاتر حماسی مي‌گويد: هيچ وقت به آن فکر نکرده بودم، اين راهش نيست، فوق‌العاده است، باورکردني نيست، بايد جلويش را گرفت، درد و رنج اين فرد مرا هم تحت تأثير قرار داد، اين همه رنج ضرورتي ندارد، هنر فوق‌العاده‌ای است؛ هيچ چيز آشکاری در آن نيست، وقتی آنها گريه می‌کنند، من می‌خندم و هنگامی که آنها مي‌خندند، من گريه می‌کنم.
برشت براي دستيابی به اين فاصله روشنکفرانه بين تماشاگر و طرح داستان مجموعه‌اي از تأثيرات "وی" (V-effects)(verfremdungs effekte) را به کار می‌گيرد. اين تأثيرات، که به آنها تأثيرات "اي" (E-effects) نيز مي‌گويند، مخفف عبارت estrangement effects است. او با وام گرفتن از تئاتر کلاسيک يونانی، از نقاب برای تبديل شخصيت‌هاي منفرد به تيپ‌های يکسان و از همسرایی برای ارائه و تحليل طرح داستان بهره برد.
نمايشنامه‌هاي او اپيزوديک هستند و غالباً پايانی ناتمام و غير ارضا کننده دارند. هدف آشکار اين پايان ناتمام اين است که تماشاگر درگير چالش شود و خودش به ناچار براي پايان داستان به حدس و گمان بپردازد؛ برای مثال، در اين زمينه مي‌توان به بانوي نيکدل سچوان (The Good person of Szechwan) اشاره کرد.
از آنجا که برای برتولت برشت فاصله تماشاگر از اکشن و درگيري در سوژة يک نمايشنامه، به طور همزمان وجود داشت، او از افکت‌هايی (تأثيراتي) چون تغيير کردن نمايش از موضع تماشاگر و يا از زاويه صحنه‌هايی که جلوی سن قرار می‌گيرند، براي فروپاشی چهارمين ديوار حائل بين تماشاگر و صحنه استفاده کرد.او سبک بازيگری خاصی را ابداع کرد که بر تمايز و فاصله بين بازيگر و کاراکتر (شخصيت) تأکيد داشت. از نظر برشت تشخيص اين فاصله باعث می‌شود تا تماشاگر هميشه به تصنعي بودن شخصيت و رويدادهايي که می‌بيند، واقف باشد. هدف همه اين افکت‌ها شکستن يک توهم بود، توهمی که باعث شده بود، کارگران و فقرا تحت تأثير ايدئولوژی خاصی ـ که تقدير، آنان را محتوم تصوير می‌کرد ـ در فلاکت زندگی کنند.
برشت اين زيبایی‌شناسی خود را از مارکسيسم گرفته بود. هر دو نوع فاصله‌گذاری، از ارزش خلق فضاهای ناآشنا، غريب و بيگانه مطلع هستند و به همين دليل، اين خطر وجود دارد که با تبديل شدن به فرمولي استاندارد قدرت خود را از دست بدهند.
اگرچه #تئاتر حماسی با مرگ برشت تا حدود زيادی به اين بلا دچار شد، هنوز هر دو نوع فاصله‌گذاری جزو روش‌هاي مهم در کاوش‌های هنری و گفتمان‌های علمی به حساب می‌آيند.
صاحب‌نظران سينمايي غالباً کارهاي #ژان‌لوک_گدار را به عنوان نمونه‌هايی اصيل، فاصله‌گذاری به حساب می‌‌آورند.
پيتر وولن (Peter Wollen) نمونه‌ای بارز را در مقاله‌اش تحت عنوان "گدار و ضد سينما" معرفی کرد. نمونه مورد بحث در آن، فيلم "نسيمي از شرق" بود (wind from East) که در سال ۱۹۷۰ ساخته شد.
Eva Vieth *
#تئاتر🔸نگاه پیتر بروک به تعزیه در ایران
در ایران تئاتر فوق‌العاده باقدرتی وجود دارد به نام تعزیه که تنها تئاتر دنیای اسلام محسوب می‌شود. این تئاتر مبتنی است بر مرگ شهیدان پیشوای اسلام که توسط روستاییان در برخی اوقات سال برای خود همان روستا اجرا می‌شود. این شکل از تئاتر توسط شاه در سالیان درازی ممنوع شد. با وجود این تعزیه در سیصد یا چهارصد شهر و روستا در یک زمان به طور مخفیانه همچون یک رسم و ایین اجرا می‌شد. یکی از اجراهای بسیار مهیج، شورانگیز و تاثرآوری که در زندگی‌ام دیده‌ام، در یک روستای کوچک ایران بود که شهادت سومین امام را نمایش می‌دادند. ما سه خارجی بودیم که چنین امکان افتخاری نصیب‌مان می‌شد تا در جمع روستاییانی که برای تماشای نمایش آمده بودند، قرار گیریم. نمایش در فرمی بسیار ساده و مردمی اجرا شد و نیز بسیار تاثیرگذار بود.تماشاگر می‌دانست واقعه‌ای در قرن‌های گذشته رخ داده که اینک دوباره زنده و بازسازی می‌شود. شهید بار دیگر در برابر چشمان‌شان پدیدار می‌گشت و آنان به طور عمیق می‌گریستند، چنان می‌گریستند که ما در فغان مردم یک شهر پس از بمباران شاهدش بودیم. اجرای آن نمایش در فرمی بسیار استایلیزه شده ولی در عین حال با یک مضمون کاملا واقعی و طبیعی همراه بود... سال‌های متعدد پیرامون تعزیه بویژه به سبب موفق بودنش، سرو صدای بسیاری ایجاد شد تا اینکه در نهایت شاه و مسئولان کشوری به تکاپو افتادند تا با فراهم کردن جشنواره بین‌المللی هنر و با گنجاندن برنامه "تعزیه بزرگترین گنجینه ملی ایران"، ژستی لیبرال‌منشانه از خود به جهانیان بنمایانند. من در آنجا شاهد بودم که چگونه ممکن است تنها در یک شب جماعتی را از چند کیلومتر دورتر به آنجا کشاند و فرم طبیعی را به کلی ویران ساخت.
▫️تئاتر معاصر اروپا، ناصر حسینی‌مهر، پاورقی صفحات ۶۳ و ۶۴ . چاپ اول ۱۳۷۷، انتشارت نمایش مرکز هنرهای نمایشی کشور.
در ایران تئاتر فوق‌العاده باقدرتی وجود دارد به نام تعزیه که تنها تئاتر دنیای اسلام محسوب می‌شود. این تئاتر مبتنی است بر مرگ شهیدان پیشوای اسلام که توسط روستاییان در برخی اوقات سال برای خود همان روستا اجرا می‌شود. این شکل از تئاتر توسط شاه در سالیان درازی ممنوع شد. با وجود این تعزیه در سیصد یا چهارصد شهر و روستا در یک زمان به طور مخفیانه همچون یک رسم و ایین اجرا می‌شد. یکی از اجراهای بسیار مهیج، شورانگیز و تاثرآوری که در زندگی‌ام دیده‌ام، در یک روستای کوچک ایران بود که شهادت سومین امام را نمایش می‌دادند. ما سه خارجی بودیم که چنین امکان افتخاری نصیب‌مان می‌شد تا در جمع روستاییانی که برای تماشای نمایش آمده بودند، قرار گیریم. نمایش در فرمی بسیار ساده و مردمی اجرا شد و نیز بسیار تاثیرگذار بود.تماشاگر می‌دانست واقعه‌ای در قرن‌های گذشته رخ داده که اینک دوباره زنده و بازسازی می‌شود. شهید بار دیگر در برابر چشمان‌شان پدیدار می‌گشت و آنان به طور عمیق می‌گریستند، چنان می‌گریستند که ما در فغان مردم یک شهر پس از بمباران شاهدش بودیم. اجرای آن نمایش در فرمی بسیار استایلیزه شده ولی در عین حال با یک مضمون کاملا واقعی و طبیعی همراه بود... سال‌های متعدد پیرامون تعزیه بویژه به سبب موفق بودنش، سرو صدای بسیاری ایجاد شد تا اینکه در نهایت شاه و مسئولان کشوری به تکاپو افتادند تا با فراهم کردن جشنواره بین‌المللی هنر و با گنجاندن برنامه "تعزیه بزرگترین گنجینه ملی ایران"، ژستی لیبرال‌منشانه از خود به جهانیان بنمایانند. من در آنجا شاهد بودم که چگونه ممکن است تنها در یک شب جماعتی را از چند کیلومتر دورتر به آنجا کشاند و فرم طبیعی را به کلی ویران ساخت.
▫️تئاتر معاصر اروپا، ناصر حسینی‌مهر، پاورقی صفحات ۶۳ و ۶۴ . چاپ اول ۱۳۷۷، انتشارت نمایش مرکز هنرهای نمایشی کشور.
#چهره🔸پیتر بروک
پیتر استفان پل بروک* (۱۹۲۵ – ۲۰۲۲) که در لندن به دنیا آمد و در کالج وست مینستر و مگدالن آکسفورد تحصیل کرد، کارگردان نوآور #تئاتر و سینمای #بریتانیا بود.
او با بدعت و تأثیرگذاری بر تئاتر با به‌کارگیری عناصر تئاتر شرق به شهرت رسید. آثار نمایشی بروک تحت تأثیر تئاتر روایی #برتولت_برشت بود. او جوایز تونی و اِمی را هم در کارنامه داشت.
*Peter Stephen Paul Brook
پیتر استفان پل بروک* (۱۹۲۵ – ۲۰۲۲) که در لندن به دنیا آمد و در کالج وست مینستر و مگدالن آکسفورد تحصیل کرد، کارگردان نوآور #تئاتر و سینمای #بریتانیا بود.
او با بدعت و تأثیرگذاری بر تئاتر با به‌کارگیری عناصر تئاتر شرق به شهرت رسید. آثار نمایشی بروک تحت تأثیر تئاتر روایی #برتولت_برشت بود. او جوایز تونی و اِمی را هم در کارنامه داشت.
*Peter Stephen Paul Brook
#تئاتر #سینماویژن
🔸 آشنایی با نقش‌ها در تئاتر، فیلم و تلویزیون
▫️نوشته #رابرت_پیرسون*
▫️ترجمه #یونس_شکرخواه
#تئاتر در قیاس با #فیلم و #تلویزیون کنترل بیشتری به #بازیگران برای #شخصیت‌سازی می‌دهد و شاید یکی از دلایلی که عده‌ای این رسانه را ترجیح می‌دهند، در همین نکته نهفته باشد. تمرینات طولانی نیز باعث می‌شود تا بازیگران نقش و شخصیت (کاراکتر) خود را بهتر درک کنند و ارزیابی‌ها و تفسیرهای خودشان را از نقش‌های محوله؛ #کارگردان، سایر بازیگران و حتی در پاره‌ای مواقع با نویسنده نمایش نیز در میان بگذارند. اجرای زنده در زمان‌های واقعی و زنده به بازیگر امکان می‌دهد تا فراز و نشیب‌های عواطف مربوط به نقش خود را دنبال کرده و آن را به اوج عاطفی برساند. افزون بر این، پس فرست‌هایی که از جانب تماشاچیان بروز می‌کند، باعث می‌شود که بازیگر برای ایفای نقش خود انرژی بیشتری گرفته و یا به عکس، افسرده شود، به این ترتیب ماهیت و برداشت او از نحوه اجرای نقش خود، تحت تأثیر این احساس تغییر می‌کند.
اجراهای نمایشی چه در قالب سینمایی و چه به شکل تلویزیونی دیدگاه مطلوبی نسبت به تماشاگر در بازیگر ایجاد می‌کند تا لحن صدا و حرکات بدن خود را به گونه‌ای که باید در صحنه ظاهر شود، تنظیم کند. اما نماهای نزدیک در فیلم و تلویزیون که با استفاده از تدوین به دست می‌آیند، باعث دسترسی راحت‌تر بیننده به حالات چهره بازیگر می‌شوند و این امر بازیگر را وادار می‌کند تا برای القای معنی تکیه بیشتری بر بیان نافذ چهره‌ای داشته باشد. صفحه نمایش کوچک تلویزیون حتی بیشتر از پرده سینما بر بیان چهره‌ای متکی است و به همین دلیل استفاده از نمای درشت (#کلوزآپ) در آن بیشتر رایج است. بازیگران تلویزیونی در مقایسه با همتایانشان در عرصه تئاتر برای درک نقش خود از زمان کم‌تری برخوردارند. تولیدات سینمایی هم در مقایسه با تئاتر کمتر تمرین شده‌اند. در برنامه‌های دنباله‌دار تلویزیونی نیز که به سرعت تولید می‌شوند، جز چند تمرین کوتاه که برای تعیین حرکات بازیگران نسبت به یکدیگر، صحنه و دوربین صورت می‌گیرد، فرصت دیگری برای این کار در اختیار نیست. ضمناً، از آنجا که این، صحنه‌ها و موقعیت‌ها [#لوکیشن] هستند که نحوه کار را تعیین می‌کنند، و صحنه‌ها معمولاً خارج از ترتیب زمانی [#سکانس‌ها] موجود در #سناریو فیلمبرداری می‌شوند، بازیگران فرصت پیشرفت در نقش محوله و [به قول معروف] حس گرفتن را آنچنان که باید نمی‌یابند و اگر بخواهیم این حالت را با تئاتر و صحنه نمایش مقایسه کنیم، شرایط تولید و پس از تولید به گونه‌ای است که حس گرفتن درونی بازیگر را به حداقل می‌رساند.
برای پوشش هر #نما از چند دوربین استفاده می‌شود. در #سینما، دوربین‌ها در مراحل مختلف به کار گرفته می‌شوند و حرکات را به صورت نماهای درشت، متوسط و بزرگ از زوایای گوناگون ثبت می‌کنند. اما در تولیدات تلویزیونی یا بیشتر از سه دوربین به طور همزمان فیلمبرداری می‌کنند و کارگردان یا دستیار وی تدوین دوربینی را انجام می‌دهد. در فرایند موسوم به پس از تولید، #تدوین‌گر تصمیم می‌گیرد که شکل نهایی کار چگونه ارائه شود. سایر جنبه‌های پس از تولید نظیر #صداگذاری و افزودن #جلوه‌های‌ویژه که بر درک مخاطب از شخصیت بازیگر تأثیر می‌گذارد، کاملاً از کنترل بازیگر خارج است.
*ROBERTA E.PEARSON
🔸 آشنایی با نقش‌ها در تئاتر، فیلم و تلویزیون
▫️نوشته #رابرت_پیرسون*
▫️ترجمه #یونس_شکرخواه
#تئاتر در قیاس با #فیلم و #تلویزیون کنترل بیشتری به #بازیگران برای #شخصیت‌سازی می‌دهد و شاید یکی از دلایلی که عده‌ای این رسانه را ترجیح می‌دهند، در همین نکته نهفته باشد. تمرینات طولانی نیز باعث می‌شود تا بازیگران نقش و شخصیت (کاراکتر) خود را بهتر درک کنند و ارزیابی‌ها و تفسیرهای خودشان را از نقش‌های محوله؛ #کارگردان، سایر بازیگران و حتی در پاره‌ای مواقع با نویسنده نمایش نیز در میان بگذارند. اجرای زنده در زمان‌های واقعی و زنده به بازیگر امکان می‌دهد تا فراز و نشیب‌های عواطف مربوط به نقش خود را دنبال کرده و آن را به اوج عاطفی برساند. افزون بر این، پس فرست‌هایی که از جانب تماشاچیان بروز می‌کند، باعث می‌شود که بازیگر برای ایفای نقش خود انرژی بیشتری گرفته و یا به عکس، افسرده شود، به این ترتیب ماهیت و برداشت او از نحوه اجرای نقش خود، تحت تأثیر این احساس تغییر می‌کند.
اجراهای نمایشی چه در قالب سینمایی و چه به شکل تلویزیونی دیدگاه مطلوبی نسبت به تماشاگر در بازیگر ایجاد می‌کند تا لحن صدا و حرکات بدن خود را به گونه‌ای که باید در صحنه ظاهر شود، تنظیم کند. اما نماهای نزدیک در فیلم و تلویزیون که با استفاده از تدوین به دست می‌آیند، باعث دسترسی راحت‌تر بیننده به حالات چهره بازیگر می‌شوند و این امر بازیگر را وادار می‌کند تا برای القای معنی تکیه بیشتری بر بیان نافذ چهره‌ای داشته باشد. صفحه نمایش کوچک تلویزیون حتی بیشتر از پرده سینما بر بیان چهره‌ای متکی است و به همین دلیل استفاده از نمای درشت (#کلوزآپ) در آن بیشتر رایج است. بازیگران تلویزیونی در مقایسه با همتایانشان در عرصه تئاتر برای درک نقش خود از زمان کم‌تری برخوردارند. تولیدات سینمایی هم در مقایسه با تئاتر کمتر تمرین شده‌اند. در برنامه‌های دنباله‌دار تلویزیونی نیز که به سرعت تولید می‌شوند، جز چند تمرین کوتاه که برای تعیین حرکات بازیگران نسبت به یکدیگر، صحنه و دوربین صورت می‌گیرد، فرصت دیگری برای این کار در اختیار نیست. ضمناً، از آنجا که این، صحنه‌ها و موقعیت‌ها [#لوکیشن] هستند که نحوه کار را تعیین می‌کنند، و صحنه‌ها معمولاً خارج از ترتیب زمانی [#سکانس‌ها] موجود در #سناریو فیلمبرداری می‌شوند، بازیگران فرصت پیشرفت در نقش محوله و [به قول معروف] حس گرفتن را آنچنان که باید نمی‌یابند و اگر بخواهیم این حالت را با تئاتر و صحنه نمایش مقایسه کنیم، شرایط تولید و پس از تولید به گونه‌ای است که حس گرفتن درونی بازیگر را به حداقل می‌رساند.
برای پوشش هر #نما از چند دوربین استفاده می‌شود. در #سینما، دوربین‌ها در مراحل مختلف به کار گرفته می‌شوند و حرکات را به صورت نماهای درشت، متوسط و بزرگ از زوایای گوناگون ثبت می‌کنند. اما در تولیدات تلویزیونی یا بیشتر از سه دوربین به طور همزمان فیلمبرداری می‌کنند و کارگردان یا دستیار وی تدوین دوربینی را انجام می‌دهد. در فرایند موسوم به پس از تولید، #تدوین‌گر تصمیم می‌گیرد که شکل نهایی کار چگونه ارائه شود. سایر جنبه‌های پس از تولید نظیر #صداگذاری و افزودن #جلوه‌های‌ویژه که بر درک مخاطب از شخصیت بازیگر تأثیر می‌گذارد، کاملاً از کنترل بازیگر خارج است.
*ROBERTA E.PEARSON
#واژه‌ها🔸خُلق و اخلاق
شاید یافتن معادل برای مورالز (Morals) در ظاهر ساده به نظر برسد و فورا معادل اخلاق را برایش انتخاب کنیم. در این صورت با ترجمه اتیکز (Ethics) (اخلاق) چه باید کرد،؟ به گمان من از آنجایی که مورالز به نوعی؛ مجموعه‌ای از اصول راهنمای فردی است، بهتر است به خُلق برگردانده شود تا با ترجمه مفهوم اتیکز (اخلاق) اشتباه گرفته نشود. مورالز تا حد زیادی یک پدیده درونی است و چون حالت خصلت هم دارد؛ دیر دچار تغییر و دگرگونی می‌شود. اما از دیگر سو اتیکز که به طرزی فراگیر به اخلاق ترجمه شده و رایج هم شده به شرایط بیرونی متصل است و حالتی شبیه عرف و قانون را دارد.
شاید یافتن معادل برای مورالز (Morals) در ظاهر ساده به نظر برسد و فورا معادل اخلاق را برایش انتخاب کنیم. در این صورت با ترجمه اتیکز (Ethics) (اخلاق) چه باید کرد،؟ به گمان من از آنجایی که مورالز به نوعی؛ مجموعه‌ای از اصول راهنمای فردی است، بهتر است به خُلق برگردانده شود تا با ترجمه مفهوم اتیکز (اخلاق) اشتباه گرفته نشود. مورالز تا حد زیادی یک پدیده درونی است و چون حالت خصلت هم دارد؛ دیر دچار تغییر و دگرگونی می‌شود. اما از دیگر سو اتیکز که به طرزی فراگیر به اخلاق ترجمه شده و رایج هم شده به شرایط بیرونی متصل است و حالتی شبیه عرف و قانون را دارد.
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#موسیقی🔸 کنسرت علیرضا قربانی
تهران، مجموعه فرهنگی – تاریخی سعدآباد، شامگاه پنجشنبه ٨ تیر ١۴٠٢ از مجموعه کنسرت‌های "با من بخوان" علیرضا قربانی.
گروه علیرضا قربانی در پروژه با من بخوان پس از برگزاری کنسرت در شهرهای گرگان، رشت، تبریز، شیراز، کرمان، سیرجان و جزیره کیش حالا به سعدآباد تهران رسیده‌اند.
تهران، مجموعه فرهنگی – تاریخی سعدآباد، شامگاه پنجشنبه ٨ تیر ١۴٠٢ از مجموعه کنسرت‌های "با من بخوان" علیرضا قربانی.
گروه علیرضا قربانی در پروژه با من بخوان پس از برگزاری کنسرت در شهرهای گرگان، رشت، تبریز، شیراز، کرمان، سیرجان و جزیره کیش حالا به سعدآباد تهران رسیده‌اند.
#موسیقی #عکاسانه
🔸کنسرت علیرضا قربانی
▫️مجموعه فرهنگی–تاریخی سعدآباد
▫️شامگاه پنجشنبه ٨ تیر ١۴٠٢ تهران
🔹عکس‌ها: #یونس_شکرخواه
🔸کنسرت علیرضا قربانی
▫️مجموعه فرهنگی–تاریخی سعدآباد
▫️شامگاه پنجشنبه ٨ تیر ١۴٠٢ تهران
🔹عکس‌ها: #یونس_شکرخواه
#حقوق‌ارتباطات #شبکه‌های‌اجتماعی
🔸تصویب لایحه محدودیت استفاده از شبکه‌های اجتماعی در فرانسه
پارلمان فرانسه لایحه محدودیت استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای کاربران زیر ۱۵ سال را تصویب کرد. بر اساس مصوبه نمایندگان مجلس، دسترسی کودکان زیر ۱۵ سال به شبکه‌های اجتماعی منوط به رضایت والدین شده است. این مصوبه همچنین به والدین اجازه می‌دهد که حساب‌های کاربری کودکان زیر ۱۵ ساله خود را در شبکه‌های اجتماعی به حالت تعلیق درآورند. مجلس فرانسه در مصوبه خود، این الزام را برای پلتفرم‌هایی مانند #اسنپ‌چت، #تیک‌تاک یا #اینستاگرام در نظر گرفته است.پس از تصویب لایحه محدودیت استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای کاربران زیر ۱۵ سال در مجلس ملی فرانسه، مجلس سنا هم به آن رأی مثبت داد.
این قانون پس از نظر کمیسیوناروپا در مورد مطابقت آن با قوانین اتحادیه اروپا لازم‌الاجرا می‌شود. پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون، شبکه‌های اجتماعی یک سال فرصت خواهند داشت تا به تعهدات خود برای ثبت‌نام‌های جدید عمل کنند.
🔸تصویب لایحه محدودیت استفاده از شبکه‌های اجتماعی در فرانسه
پارلمان فرانسه لایحه محدودیت استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای کاربران زیر ۱۵ سال را تصویب کرد. بر اساس مصوبه نمایندگان مجلس، دسترسی کودکان زیر ۱۵ سال به شبکه‌های اجتماعی منوط به رضایت والدین شده است. این مصوبه همچنین به والدین اجازه می‌دهد که حساب‌های کاربری کودکان زیر ۱۵ ساله خود را در شبکه‌های اجتماعی به حالت تعلیق درآورند. مجلس فرانسه در مصوبه خود، این الزام را برای پلتفرم‌هایی مانند #اسنپ‌چت، #تیک‌تاک یا #اینستاگرام در نظر گرفته است.پس از تصویب لایحه محدودیت استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای کاربران زیر ۱۵ سال در مجلس ملی فرانسه، مجلس سنا هم به آن رأی مثبت داد.
این قانون پس از نظر کمیسیوناروپا در مورد مطابقت آن با قوانین اتحادیه اروپا لازم‌الاجرا می‌شود. پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون، شبکه‌های اجتماعی یک سال فرصت خواهند داشت تا به تعهدات خود برای ثبت‌نام‌های جدید عمل کنند.
#کیوسک🔸روزنامه‌های بریتانیا
▫️بازتاب ناآرامی‌های فرانسه در روزنامه‌های گاردین و ایندیپندنت.
🔻اعتراضات در فرانسه به تیراندازی پلیس این کشور به یک نوجوان ۱۷ ساله همچنان ادامه دارد. کالبدشکافی نشان داده است که #ناهل (که در رسانه‌ها صرفا با همین نام از او یاد می‌شود) با یک گلوله که از بازو و قفسه سینه‌اش عبور کرده، کشته شده است. حالا در سومین شب اعتراض‌های فرانسه؛ ۴۰ هزار افسر پلیس در سراسر این کشور به حالت آماده‌باش درآمده‌اند.
ژان نوئل بارو، وزیر انتقال دیجیتال و مخابرات فرانسه روز پنجشنبه تاکید کرد که تأیید سن، «مادر نبردها» است
▫️بازتاب ناآرامی‌های فرانسه در روزنامه‌های گاردین و ایندیپندنت.
🔻اعتراضات در فرانسه به تیراندازی پلیس این کشور به یک نوجوان ۱۷ ساله همچنان ادامه دارد. کالبدشکافی نشان داده است که #ناهل (که در رسانه‌ها صرفا با همین نام از او یاد می‌شود) با یک گلوله که از بازو و قفسه سینه‌اش عبور کرده، کشته شده است. حالا در سومین شب اعتراض‌های فرانسه؛ ۴۰ هزار افسر پلیس در سراسر این کشور به حالت آماده‌باش درآمده‌اند.
ژان نوئل بارو، وزیر انتقال دیجیتال و مخابرات فرانسه روز پنجشنبه تاکید کرد که تأیید سن، «مادر نبردها» است
#ایلان_ماسک🔸جواب فالوی زلینسکی
#ولودیمیر_زلنسکی رئیس جمهور #اوکراین که ایلان ماسک مالک #اسپیس‌اکس و شرکت خودروسازی #تسلا را فالو کرد با این پیام او مواجه شد:
نه، من مثل بایدن ۶.۲ میلیارد دلار به زلنسکی نمی‌دهم.
#ولودیمیر_زلنسکی رئیس جمهور #اوکراین که ایلان ماسک مالک #اسپیس‌اکس و شرکت خودروسازی #تسلا را فالو کرد با این پیام او مواجه شد:
نه، من مثل بایدن ۶.۲ میلیارد دلار به زلنسکی نمی‌دهم.
#ایران_آمریکا
🔸رابرت مالی کجاست؟
مت میلر سخنگوی وزارت خارجه آمریکا می‌گوید #رابرت_مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران "در مرخصی" است.
او می‌گوید در حال حاضر #آبرام_پیلی بطور موقت وظایف آقای مالی را برعهده دارد. این خبر را میلر در پاسخ خبرگزاری رویترز اعلام کرده و در ایمیلی به این آژانس خبری نوشته است: رابرت مالی در مرخصی است و آبرام پیلی به عنوان نماینده ویژه در امور ایران خدمت می‌کند و فعالیت‌های وزارتخانه را در این زمینه رهبری می‌کند.
به گزارش یورونیوز حالا برخی رسانه‌ها از غیبت طولانی مدت رابرت مالی از محل کارش خبر می‌دهند و اکنون مشخص نیست که کنار گذاشتن احتمالی او از این سمت، چه معنایی در موضوع تلاش‌ها برای"مهار برنامه هسته‌ای ایران" دارد. رابرت مالی ۶۰ ساله از ژانویه ۲۰۲۰ به سمت نمایندۀ ویژه آمریکا در امور ایران منصوب شده است.
🔸رابرت مالی کجاست؟
مت میلر سخنگوی وزارت خارجه آمریکا می‌گوید #رابرت_مالی نماینده ویژه آمریکا در امور ایران "در مرخصی" است.
او می‌گوید در حال حاضر #آبرام_پیلی بطور موقت وظایف آقای مالی را برعهده دارد. این خبر را میلر در پاسخ خبرگزاری رویترز اعلام کرده و در ایمیلی به این آژانس خبری نوشته است: رابرت مالی در مرخصی است و آبرام پیلی به عنوان نماینده ویژه در امور ایران خدمت می‌کند و فعالیت‌های وزارتخانه را در این زمینه رهبری می‌کند.
به گزارش یورونیوز حالا برخی رسانه‌ها از غیبت طولانی مدت رابرت مالی از محل کارش خبر می‌دهند و اکنون مشخص نیست که کنار گذاشتن احتمالی او از این سمت، چه معنایی در موضوع تلاش‌ها برای"مهار برنامه هسته‌ای ایران" دارد. رابرت مالی ۶۰ ساله از ژانویه ۲۰۲۰ به سمت نمایندۀ ویژه آمریکا در امور ایران منصوب شده است.