سمیه ساریخانی، مادر جاویدنام #عرفان_دشتی (ساریخانی)، از جانباختگان خیزش ملی #ایران با انتشار این ویدیو در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «منو دقیقا یکسال یه جایی بردن که حتی یک لحظه هم نور رو نمی‌دیدم. یکسال چشمم رو با چشم بند بسته بودن حتی موقع خواب. یکسال بدون لوازم گرمایشی یا سرمایشی توی یه اتاق نهایت شش متری که فقط یه دستشویی به اندازه یک متر مربع داشت سپری کردم. کف اتاق سیمان بود نه موکت نه فرش نه....من روی سیمان می‌خوابیدم توی یکسال حتی یک دقیقه تماس نداشتم خانوادم ازم خبر نداشتن اصلا نمی‌دونم کجا بودم. وکیل هم نداشتم.»
این مادر دادخواه در ادامه درباره نحوه آزادی خود از سوی نیروهای حکومتی نوشت: « بعد از یکسال نمیدونم چه اتفاقی افتاد منو با همون چشم بند آوردن وسط بیابان با یه دمپایی و شلوارک ول کردن فک کنم دم صبح بود حدود بیست کیلومتر تشنه و گرسنه پیاده رفتم تا به یه جاده رسیدم خلاصه بگم بعدا متوجه شدم توی سیستان و بلوچستان بودم.بگذریم... وقتی رسیدم خونه هیچ کسی منو نشناخت‌ توی یکسال حدود پنجاه کیلو لاغر شده بودم همه فکر میکردن من رو کشتن...خلاصه اینکه یه روزی انتقامم رو می‌گیرم».

@yasamankhodajoo