دکتر یحیی قائدی
1.4K subscribers
373 photos
59 videos
98 files
316 links
کانال اختصاصی دکتر یحیی قائدی
دانشیار گروه فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه خوارزمی
متخصص و پیشگام در حوزه فلسفه برای کودکان
برگزار کننده دوره های مقدماتی و پیشرفته تربیت مربی فلسفه برای کودکان
مشاوره فلسفی و کافه فلسفه
Download Telegram
📌📚#144🔹Shorer, A., & Quinn, K. (2023). Philosophy for children across the primary curriculum: inspirational themed planning. Taylor & Francis.

🔸فلسفه برای کودکان در برنامه درسی دوره ابتدایی: برنامه ریزی با مضمون الهام بخش (شورر و کوین، 2023).

🔘فصل های 11 تا 15

♦️کانال منبع شناسی مطالعات برنامه درسی:
🆔
@RICS_mmm1959
🌐
http://mehrmohammadi.ir
فلسفه برای کودکان در برنامه درسی دوره ابتدایی (فصل 11)
دکتر یحیی قائدی
🎧📚#144🔹Shorer, A., & Quinn, K. (2023). Philosophy for children across the primary curriculum: inspirational themed planning. Taylor & Francis.
🔸فلسفه برای کودکان در برنامه درسی دوره ابتدایی: برنامه ریزی با مضمون الهام بخش (شورر و کوین، 2023).

🔘فصل یازدهم: تاب آوری

#تاب_آوری
#resileince
#تاب_آوری_فبک
#p4c_resilence
#فبک_اعتماد_بنفس
#p4c_self_confidence
#فبک_قدرت_اراده
#p4c_willpower
#فبک_پشتکار
#p4c_persistence
#فبک_سازگاری
#p4c_adaptability

♦️کانال منبع شناسی مطالعات برنامه درسی:
🆔
@RICS_mmm1959
🌐
http://mehrmohammadi.ir
Forwarded from Jamal
🔺دوره کتابخوانی | گروه شب آویز
🧿 تسهیلگر : یحیی قائدی
📌 شروع دوره: بهمن 1402
شماره دوره : 5


توضیحات ضروری:
https://t.me/ParadisoBook/7657/11229

عنوان #کتاب  :
سرگذشت فلسفه
اثر برایان مگی
فایل pdf

+ مطالعه کتاب برای حضور در جلسات ضروری نیست، اما برای استفاده از بهتر از جلسات ...

🟣 شکل اجرای دوره، فایل کتاب صوتی و نسخه pdf کتاب:
https://t.me/ParadisoBook/7657/8524

👈 دوشنبه ها
👈 ساعت ١٨ الی ١٩.۴۵

موضوع : فلسفه و اندیشه
حد نصاب: ۲۰ نفر

🔸نفرات:
نورا مرادی
روزبه عمیدی
نفیسه منتظری
رامین نظامی
سوفی اسد زاده
مجید مددی
سیاوش احمدی س



تک جلسه :
حاجیان س1 ج1
ملیحه حیدری



اطلاعات ثبت نام:
🧮 هزینه شرکت در دوره چهار جلسه ای، ۴۲۰ تومان
هزینه شرکت در یک جلسه، ۱۳۵ تومان

اطلاعات کارت: 6219861040678822
جمال

🟣 امکان لغو و یا تغییر بعد از ثبت نام به هیچ عنوان میسر نیست، لطفا پیش از ثبت نام همه شرایط مورد نیاز خود را بسنجید و در صورت نیاز بصورت تک جلسه شرکت نمایید.

لطفا پس از ثبت نام ، اعلام کنید تا اسمتان را در لیست اضافه کنیم.
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
دکتر یحیی قائدی
GICWmADIp7LqU08DAFsxZFjA-sYlbqCBAAAF.mp4
فبک های مضاف:فهم یا سو فهم
پاسخ به برخی مناقشه ها
دکتر یحیی قائدی
Photo
گام ۱ مهارت های فلسفه شخصی
گام ۲  مهارت های گوش دادن
گام ۳ مهارت  پرسش گری
گام ۴  مهارت های استدلال
گام ۵ مهارت های گفتگو
گام ۶ مهارت های نوشتن و خواندن فلسفه ورزانه
گام ۷ مهارت های کاوش گری فلسفی
گام ۸  مهارت های کاوش گری  ادبی وهنری
گام ۹ مهارت های کاوش گری علمی
گام ۱۰ مهارت های گاوش گری  اجتماعی و اخلاقی
برگزیدن تنهایی
یا تن دادن به سطح
یحیی قائدی
۱۹فروردین ۱۴۰۲
با اینکه آدام ها از تنهایی گریزانند،اما چرا تنها می شوند؟یک پاسخ نخستین و چه بسا ساده ممکن است این باشد که آنها نمی توانند یا توانایی کافی ندارند تا با دیگران بجوشند. اما گاهی آدم‌ها نمی خواهند که بجوشند. هر گونه جوشیدن، ناچار گونه ای از دست دادن است.اگر کسی بخواهد در جوشیدن تماما خودش باشد  هم‌جوشی رخ نخواهد داد  .پس برای جوشیدن باید  بخشی از خود را فرو بگذاری. بدین سبب است که برخی  می پسندند رنج تنهایی را بدوش بکشند .مراد از تمام خود بودن اشاره به خودخواهی ندارد بلکه مراد آن بخشی‌است که فرد برایش اندیشیده، ارزیابی اش کرد و حالا نمی خواهد از دستش بدهد.
  سطح در برابر ژرف قرار دارد.اگر شما کاویده باشید و به ژرفا رسیده باشید ،در خواست مدام برای بازگشت به سطح و زندگی در آن رنج آور خواهد بود.سطح نمودها و نماد‌هایی دارد و ژرفا نیز چنین است.یکی از نماد های سطح رسم است.گرچه  رسم‌ها ممکن است متفاوت باشند اما تفاوتشان تنها به اندازه میزان اندیشدن و از سر اندیشیدگی آن‌ها است.رسم‌ها اساسا رسم نمی شوند مگر اینکه گروهی از آدمها دست از اندیشیدن در باره انها بردارند.رسم‌ها ممکن است پیش از رسم شدن به سبب اندیشیدن فردی یا گروهی پدید آمده باشند و ممکن است در لحظه پدید آمدن و یا مدتی پس از آن  مفید بوده باشند اما هنگامی‌
که می‌خواهند به امری همگانی تبدیل شوند بسیاری باید بدون پرسش آن‌ها را انجام دهند و تکرار کنند به همین سبب رسم‌ها آرام آرام از عنصر اندیشیدن خالی می‌شوند حال اگر فردی اندیشنده مداوم باشد در برابر آدمهایی قرار می گیرد که بسیارند،  فرد اندیشنده یا باید به نیندیشیدگی تن در دهد تا از تنهایی  بگریزد و یا رنج تنهایی را تحمل کند از جمله رسم‌ها تبریک ها و تسلیت‌های فله‌ای در خوشی‌ها و ناخوشی هاست.کپی یک پیام تبریک که چه بسا متن اولیه اش هم از جایی کپی شده باشد و ارسالش برای هزاران نفر ،نمادی از رسم است دیگری هم به این بازی تن در می‌دهد و متنی کپی شده را برایتان در پاسخ ارسال می‌کند و هر دو خوش و خرم از انجام وظایفشان.برای فردی که می اندیشد،این گونه، در سطح بودن است یا شما تن به این ابتذال می‌دهید یا هیچ پیامی در عروسی و عزا دریافت نمی‌کنید.فرد اندیشنده ترجیح می‌دهد چند پیام واقعی دریافت کند پیام هایی که براستی خوشحالیش را برنگیزد یا اندوهش را تسکین دهد.
رسم‌ها کار مردمی که نمی خواهند فکر کنند را آسان می‌کند زیرا وقتی می‌خواهند به کسی سر بزنند از اولین شیرینی فروشی جعبه ای شیرینی تهیه می‌کنند یا نهایتا از گل فروشی دسته گلی تهیه می‌کنند بدون اینکه  وارسی کنند  مناسبتی دارد یا نه.شیرنی بردن برای کسی که از شیرینی متنفر است یا در رژیم غذایی قرار دارد بیشتر شبیه ناسزاست.یا  دسته گل یا گلدان بردن برای کسی که نسبتی با آن ندارد،هدر دادن پول و ناخشنود کردن  دیگران است.  چون نمونه یک کیلو گوشت، ماهی یا  برنج و یا کتاب رسم نیست یا کمتر رسم است.اینکه که ما به خودمان زمانی بدهیم به دیگری که می‌خواهیم به دیدارش برویم فکر کنیم و ببینیم چه چیزی خوشحالش می کند نمادی از اندیشیدگی و در ژرفا بودن است.حتا فراتر از آن وارسی جنبه های روانی دیگری است .کسی ممکن است به توجه و یا مهربانی نیاز داشته باشد و یا  بخواهد در زمینه ای حرف بزند یافتن اینها و انجامشان گذر سطح به ژرفاست.توجه به این نکته که دیگری چه چیزی دوست ندارد یا مایل نیست در باره آن سخن گفته شود و  اگر گفته شوداحساس تحقیر کند، بسیار اساسی است
یکی از نمود های از سطح  به ژرفا رفتن، گفتگوست که با حرف زدن صرف که نشانه سطح است تفاوت می کند :"یک گفتگوی عمدی و اگاهانه پیرامون مساله‌های گوناگون   نه برای به کرسی نشاندن ادعای خود بلکه برای  پی جویی حقیقت و توسعه ذهنی در باره موضوعات گوناگون".
بیماری پست
یحیی قائدی
۱۷اردیبهشت ۱۴۰۳
مراد از پست چیزی است که بر سر واژه‌هایی می‌آید مثلا پست مدرن یا پسا مدرن یا پسا سنت یا پسا صنعتی یا پسا انسانی.
اخیراً خیلی دارم به این پست فکر می‌کنم و پرسش بنیادی که برایم پیش آمده این است که چرا مدام باید گذر کرد و این گذر چقدر طبیعی است یا چقدر با طبیعت انسان سازگار است؟
دو پاسخ نخستین به این سوال می‌شود داد که گاهی این دو پاسخ روبروی هم قرار می‌گیرند:
پاسخ نخست: طبیعت انسان به سبب های روان‌شناختی و جامعه‌شناختی، گذر است.
به ویژه وقتی انسان‌ها مدتی در یک چیز می‌مانند به لحاظ روان‌شناختی نیازهایشان برطرف می‌شود و به لحاظ جامعه‌شناختی در تکرار گیر می‌افتند و برای گذر از تکرار به گذر فکر می‌کنند. و به لحاظ فلسفی و آن‌چه که به فکر کردن مربوط است این است که آدم‌ها وقتی به اندازه کافی به یک چیز فکر کردند آن چیز برای‌شان عادی، پیش پا افتاده و بدون چالش می‌شود و بنابراین چالش‌های دیگر، عدم تکرارهای دیگر و عبور از نیازهای تجربه شده را طلب می‌‌کنند.
پاسخ دوم: از سویی با طبیعت جسمانی و ذهنی انسان ممکن است ناسازگار باشد به این معنا که در انسان و نیز بطور کلی در طبیعت یعنی در انسان طبیعی و در طبیعت طبیعی، تغییرات بسیار کند صورت می‌گیرند بطوریکه چند میلیارد سال طول کشیده تا جهان به وضعیتی که اکنون در آن هستیم دربیاید و همین انسان خردمند نیز چندین میلیون سال طول کشیده تا به وضعیتی که اکنون در آن است تبدیل شود.کمابیش نظریه‌های روان‌شناسی تایید می‌کنند که یادگیری اساسا امری تدریجی است و حتی تغییرات بدنی نیز تدریجی صورت می‌گیرند.
بنابراین اگر اینطور باشد این سرعت به ویژه در دو قرن اخیر چگونه قابل توجیه است؟
ما می‌دانیم بسیاری از این گذر‌ها در برابر  fast ها بوده است به همین سبب جنبشی در دنیا تحت عنوان جنبش آهستگی پدیدار شد که خیلی از آن‌ها به سبب همین سرعت بود مثلا سرعت در غذا(slow foodدر مقابلfast food) سرعت در سفر(slow travel در مقابل fast travel)
سرعت در پول( slow money در مقابل fast money ) و بسیاری چیزهای دیگر.
از سویی ما می‌بینیم پست‌ها به سبب مقابله با سرعت‌ها پدیدار شدند ولی در عین حال ما هنوز می‌بینیم که پست‌هایی که بنیادشان این است که باید به انسان طبیعی یا تدریجی بازگشت یا به انسانی که بتواند به آهستگی و نرمی، هضم و درک کند، همان‌ها حتی دوباره به سرعت دچار هستند و این به نظر تناقض‌نما می‌آید یعنی پست‌هایی که بخشی از ادعاهای‌شان برگشتن به انسان و جامعه و طبیعت طبیعی آهسته است خودشان مدام عبور می‌کنند و می‌گذرند و زمان کافی داده نمی‌شود برای اینکه آنچه را که اکنون هستیم درک و هضم کنیم.
این وضعیتی است که من به آن فکر می‌کنم و من را دچار پرسش کرده است.
از سویی ما می‌دانیم که پست‌ها، بسیار جانیفتاده و سازمان نیافته و بی‌ساختاراند و به اینکه در وضعیت پست چه باید کرد، پاسخ‌های آشکاری ندارند و با تربیت‌های اجتماعی چگونه باید برخورد کرد و زندگی شخصی یا عمومی را چگونه باید ساماندهی کند و چگونه باید با دموکراسی مواجه شد و چون شهروند چه باید کرد.
وقتی انسان با چنین سردرگمی مواجه می‌شود من تصور می‌کنم اشتباهی که صورت گرفته است این است که دوباره پست را مطرح می‌کند و باید به جای پست، بازاندیشی صورت بگیرد به جای اینکه ما مدام عبور و گذر کنیم.
باز اندیشی واژه مناسبتری است برای اینکه درباره هر چیزی بکار ببریم مثل مدرنیته بازاندیشانه، تربیت بازاندیشانه، سیاست یا دموکراسی بازاندیشانه و بسیاری از چیزهای دیگر.
Photo from Yahya Ghaedi