Чашм то пӯшидаам аз орзуи хештан,
Бастаам чун ғунчаи гул дар ба рӯи хештан.
Дидаам то печутоби косаи гирдобро,
Мебарам холӣ аз ин дарё сабӯйи хештан.
Сар ба саҳро мезанам, то ёбам аз Маҷнун нишон,
Гирдбодам, меравам дар чустуҷӯйи хештан.
Еди умри рафта аз ҳам рехт аъзои маро,
Меравам чун барги гул дунболи бӯйи хештан.
Кардаам чун шамъ аз хомӣ сари худро сафед,
З-ин надомат мезанам оташ ба мӯйи хештан.
Ҷуғзаму вайронаам бошад ҳисори офият,
Пой нагзорам дигар берун зи кӯйи хештан.
Меравам дар хонаи оина бар дафъи малол,
Менишинам бетакаллуф рӯ ба рӯйи хештан.
Рӯзу шаб танпарварон саргаштаи нафси худанд,
Осиё бошад гирифтори гулӯи хештан.
Ҳомии оташзабони дасти худро, Сайидо,
Мекашам чун мил дар чашми адуи хештан.

Муаллиф: Сайидои Насафӣ

То кай чу гул нишинам, дар хун тапида бе ту,
Хорам шикаста бар по, дастам бурида бе ту.
Бе рӯйи ту нигоҳам, сайдест захмхӯрда,
Мижгон бувад ба чашмам тири хазида бе ту.
Аз бӯйи сандал ояд, дарди сарам ба фарёд,
Аз ёди сурма афтад хокам ба дида бе ту.
Барги хазон ба рӯям силизанон нишаста,
Эй гул, биё, ки умрест рангам парида бе ту.
Аз банди интизорӣ бигдохт ҷисми зорам,
Бар киштзори сабрам офат расида бе ту.
Сарриштаи умедам аз дасти ғам гусиста,
Пероҳани ҳаётам бар тан дарида бе ту.
Бар зонуи таффакур дорам сари иродат,
Дар зери бори кулфат пушатм хамида бе ту.
Чун, Сайидо, надорам бо хеш ошноӣ,
Гардам ба шаҳру саҳро аз худ рамида бе ту.

Муаллиф: Сайидои Насафӣ

Меравам дар боғу сар дар пойи сунбул мекунам,
Умрро чун шона сарфи зулфу кокул мекунам.
Менависам аз чаман бо он гули рӯ номае,
Хомаи таҳрир аз минқори булбул мекунам.
Даст аз ҷоншустаро аз сели бепарво чӣ ғам?
Хоби осоиш ба зери сояи гул мекунам.
Нест ҳоҷат зоди роҳ аз хеш берунрафтаро,
Гирдбодам, по ба домони таваккул мекунам.
Ғунчаи ҳуснам, Сайидо, умрест дар боғи ҷаҳон,
Андалебе гар ба сарвақтам расад, гул мекунам.

Муаллиф: Сайидои Насафӣ

Хоки Маҷнун дод то бар бод оҳи сарди мо,
Хоҳад омад хонахез акнун ба саҳро гарди но.
Каҳрабо дар дасти мо кай метавонад об рехт?
Мекашад беобрӯйӣ пеши ранги зарди мо.
Кӯҳ хоҳад ҷаст ҳамчун набзи беморон за ҷо,
Гар ба пушти ӯ гузорад бори худро дарди мо,
Лашкари мо – хоксоронро ба чашми кам мабин,
Шаҳсаворе ҳаст пинҳон дар миёни гарди мо.
Сайидо, бо дардмандони диёри маърифат,
Ашки сурху чеҳраи коҳест роҳоварди мо.

Муаллиф: Сайидои Насафӣ

Бо камоли эҳтирому фараҳмандӣ Шуморо бо фарорасии соли нави мелодӣ сидқан шодбош гуфта, бароятон тансиҳатӣ, рӯзгори саршор аз саодату сарфарозиҳо, бахту иқболи баланд, сарбаландию пирӯзиҳо ва дар фаъолияти рӯзмарраатон баҳри татбиқи ғояҳои наву олии эчоди, бунёдкорию созандагӣ комёбӣ орзу менамоям.
Бигзор соли нави мелодӣ ба кошонаи Шумо ва ҳама пайвандонатон бахту иқбол ва саодати бепоён эҳдо намояд.
Пирӯзиву некномӣ ҳамеша ҳамқадами Шумо бошад.

Шабакаи

Ҳақи модар

Дар замони ҳазрати Муҳаммад (с.а.с.) саҳобае бо исми Алкама буд, ки дар ибодат машҳур буд. Бистарӣ шуд. Саломатияш хуб набуд. Рӯзе аз Алкама хабар омад. Вазъи саломатии Алкама лаҳза ба лаҳза вазнин мешуд, аммо рӯҳашро таслим карда наметавонист. Калимаи шаҳодатро зикр кардан барояш душвор буд. Расулуллоҳ (с.а.с.) ҳолати маънавии Алкамаро аз саҳобаҳо пурсид. Саҳобаҳо ҷавоб доданд, ки ибодатҳояшро ба ҷо меовард. Он вақт Расулуллоҳ (с.а.с.) амр намуд, то модари Алкамаро наздаш биёранд. Модари Алкамаро назди Расулуллоҳ (с.а.с.) оварданд. Расулуллоҳ (с.а.с.) аз модари Алкама пурсид:
- Модар! Аҳволи Алкама чӣ гуна буд? Ибодаташро ба ҷо меовард? Чӣ айбе дошт? Ягон айбе дошт, магар?
Модар ҷавоб дод:
- Ё Расулуллоҳ (с.а.с.)! Алкама ибодатҳояшро адо мекард, аммо ман аз ӯ ранҷида будам. Ҳамсарашро аз ман боло медонист. Хоҳишҳои маро ба ҷо намеовард.
Пас, аз шикояти модар, зикр накардани калимаи шаҳодати Алкама маълум шуд. Барои ҳали ин масъала, бояд, ки модар ҳақашро ҳалол бикунад. Модар нияти бахшидани фарзандро надорад. Пайғамбар (с.а.с.) амр кард, то ин ки чӯб биёранд ва оташ зананд. Модар сабаби оташ карданро пурсон шуд. Расулуллоҳ (с.а.с.) фармуд:
- Нафаре, ки дили модарашро меранҷонад , осӣ мегардад ва ҷазои он сӯзондан аст. Ӯро бо оташ месӯзонам.
Дили модар тоқат накард ва гуфт:
- Ё Расулуллоҳ (с.а.с.) фарзанди ҷигарпораамро месӯзонӣ?
Расулуллоҳ (с.а.с.):
- Албатту месӯзонам, зеро ту ҳам то он вақте, ки ҳақатро ҳалол накунӣ дар ҷаҳаннам месӯзад. Пеш аз он, ман месӯзонам.
Модар:
- Ё Расулуллоҳ (с.а.с.)! Ман ҳақамро ҳалол кардам.
Расулуллоҳ (с.а.с.):
- Рафта бубинед, ки аҳволи Алкама дар чӣ ҳолат аст?
Рафта омаданду чунин гуфтанд:
- Ё Расулуллоҳ (с.а.с.)! Алкама калима шаҳодатро зикр дорад.
Бале, Алкама калимаи шаҳодатро такрор ба такрор бигуфту рӯҳашро таслим кард.
***
Набояд фаромӯш кард, ки пас аз ибодату итоати Аллоҳ Таъоло, итоат ба волидайн меояд. Аллоҳ Таъоло дар сураи Исра ояти 23 фармудааст:
"Парвардигорат муқаррар дошт, ки ҷуз Ӯро напарастед ва ба падару модар некӣ кунед. Ҳар гоҳ то ту зинда ҳастӣ, ҳар ду ё яке аз он ду солхӯрда шаванд, ононро маёзор ва ба дуруштӣ хитоб макун ва бо онон ба икром сухан бигӯй. Ҳаргиз ба сӯи волидайн «уф» магӯ. Ҳаргиз зикр макун, ки аз хизмати волидайн хаста шудаӣ."
Баъзе аз бузургон аз қабили Увайси Қаранӣ аз оиладоршавӣ канора ҷӯст, зеро андешаи онро кард, ки шояд аз сабаби ҳамсарам дар эҳтироми модарам костагӣ меорам.

Ҷавонӣ рафт
Чӣ суд аз зар, ало ёри зарафшонӣ, ҷавонӣ рафт,
Чӣ ҳаз аз лаъл, эй шӯхи бадахшонӣ, ҷавонӣ рафт.

Чи донову чи зебову чи ҷӯё буд, аммо зуд
Ба нодонӣ, ба ҳайронӣ, ба сарсонӣ ҷавонӣ рафт.

Ниҳоли гул фитод аз по, умеди бехазонӣ мурд,
Хазонрез омад овони гулафшонӣ, ҷавонӣ рафт.

Дилам аз ларзиши ҳар сина андар сина меларзид,
Куҷо он синаю он синаларзонӣ? Ҷавонӣ рафт.

Гузашт он лаҳзаи ширин, шикаст он косаи заррин,
Куҷо он косаю он косагардонӣ? Ҷавонӣ рафт.

Бигуфтӣ талху дарди номаҳои сӯзнокамро
Хати бутлон задӣ, ширини хатлонӣ, ҷавонӣ рафт.

Бирезанд ахтарон аз осмон бар хок, боке нест,
Ки бо оҳу дареғову пушаймонӣ ҷавонӣ рафт.

На дарё хушк шуд, на махзанеро раҳзане бирбуд,
Ҷавонӣ рафт, эй сабзина, медонӣ? Ҷавонӣ рафт...

Лоиқ Шералӣ
24.11.1996 – Душанбе

Гуфтам: "Малакӣ ё башарӣ?" - Гуфт, ки ҳар ду.
"Кони намакӣ ё шакарӣ?" - Гуфт, ки ҳар ду.
Гуфтам: "Ба латофат гулӣ, эй сарви қабопӯш,
Ё найшакарӣ ё гуҳари?" - Гуфт, ки ҳар ду.
Гуфтам: "Ба лаби лаълу хати сабзи равонбахш,
Оби Хизирӣ ё хазарӣ?" - Гуфт, ки ҳар ду.
Гуфтам: "Ба ҷабине, ки ба он рӯй тавон дид,
Ё оинаӣ, ё қамарӣ?" - Гуфт, ки ҳар ду.
Гуфтам: "Дили моӣ, ки надонем, куҷоӣ,
Ё дидаи аҳли назарӣ?" - Гуфт, ки ҳар ду.
Гуфтам, ки ба як ишва рабоӣ зи сарам ақл,
Ё ҳуши ман аз тан бубарӣ? - Гуфт, ки ҳар ду.
Гуфтам: "Зи Камол ту чунин бехабару бас,
Ё худ зи ҷаҳон бехабарӣ?" - Гуфт, ки ҳар ду💠
✍️ Камоли Хуҷандӣ!

АЗ "ДЕВОНИ ҲОФИЗ"
(Ғазали-9)

Дар вафои ишқи ту машҳури хубонам чу шамъ,
Шабнишини кӯи сарбозону риндонам чу шамъ.
Рӯзу шаб хобам намеояд ба чашми ғампараст,
Баски дар бемории ҳаҷри ту гирёнам чу шамъ.
Риштаи сабрам ба миқрози ғамат бибрида шуд,
Ҳамчунон дар оташи меҳри ту сӯзонам чу шамъ.
Гар кумайти ашки гулгунам набудӣ гармрав,
Кай шудӣ равшан ба гетӣ рози пинҳонам чу шамъ?
Дар миёни обу оташ ҳамчунон саргарми туст,
Ин дили зору низори ашкборонам чу шамъ.
Дар шаби ҳичрон маро парвонаи васле фирист,
Варна аз дардат ҷаҳонеро бисӯзонам чу шамъ.
Бе ҷамоли оламорои ту рӯзам чун шаб аст,
Бо камоли ишқи ту дар айни нуқсонам чу шамъ.
Кӯҳи сабрам нарм шуд чун мум дар дасти ғамат,
То дар обу оташи ишқат гудозонам чу шамъ.
Ҳамчу субҳам як нафас боқист бе дидори ту,
Чеҳра бинмо, дилрабо, то ҷон барафшонам чу шамъ.
Сарфарозам кун шабе аз васли худ, эй нозанин,
То мунаввар гардад аз дидорат айвонам чу шамъ.
Оташи меҳри туро Ҳофиз, аҷаб дар сар гирифт,
Оташи дил кай ба оби дида биншонам чу шамъ?

Ҳофиз Шерозӣ
https://t.me/shmhofiz

Ба канал хамрох шавед!

АССЛОМУ АЛАЙКУМ МУШТАРИЁНИ АЗИЗИ ГУРУҲИ "ХУФАР ВА ХУФАРИЁН" ЧАНД БОР ХОҲИШ НАМУДАМ,КИ ДАР ГУРУҲ ФАҚАТ ДОИР БА РАСМУ ОИНУ ТОРИХУ МАДАНИЯТИ ХАЛҚАМОН МАВОДҲО ҶОЙГИР НАМОЕМ! БО ЗАБОНИ НОБИ ХУДАМОН! АЛҲАМДИЛУЛЛОҲ ҲАММААМОН МУСУЛМОН ҲАСТЕМ АММО ИН ҶО МАСЪАЛАҲОИ ДИНИРО ТАРҒИБ НАМУДАН ХУБ НЕСТ! ЗЕРО ДАР НАЗОРАТ ҲАСТЕМ! ИНРО ЧАНДИН БОР БА МАН ЁДРАС НАМУДАНД! МАРҲАМАТ, КИ ХОҲАД ХУДАШ ГУРУҲЕ КУШОДА ЧӢ МЕТАВОНАД ОН ҶО ГУЗОРАД , ҲЕЧ КАС ЗИД НАМЕШАВАД, ЛЕК БА ҚОИДАҲОИ ГУРУҲИ МО БОЯД ҲАМА РИОЯ НАМОЯНД. МАВОДҲОРО БА АДМИНҲО ФИРИСТЕД. ЛОИҚ, КИ ДОНИСТАНД МЕГУЗОРАНД. САЛОМУ АЛЕЙК ВА ҲОЛПУРСИҲОРО ДАР ЧАТИ ШАХСӢ НАВИСЕД(ЛИЧКА). ВАҚТИ ГУЗОШТАНИ НАМОЗРО МАН ХУДАМ МЕГУЗОРАМ, ДИГАР МАСЪАЛАҲОРО , БОРИ ДИГАР ИЛТИМОС , КИ ИН ҶО НАГУЗОРЕД. ШЕЪРУ СУРУД, ҲАНГОМАВУ ВОҚЕЪАҲОИ НАЗАРРАСИ ХУФАРИЁН. РАСМУ ОИНИ НИЁГОНАМОН БОШАД МАРҲАМАТ ЗИД НЕСТЕМ!

Сӯфи Оллоҳёр жомеъ масжидида намоз вақтлари:

Бомдод: 07.00
Пешин: 13.00
Аср: 16.00
Шом: 17.40
Хуфтан: 19.15

Kanalga qo'shilish 👇
https://t.me/Sariosiyo_tumani

МУАЛЛИМ МИСЛИ ЗАНБӮРИ АСАЛ АСТ

Донишҷӯён:
- Муаллим, мо дарси шуморо хуб мефаҳмем, бо тамоми вуҷудамон гӯш мекунем, интизори дарси ояндаем. Аммо агар мо китобро хонем, ҳамон лаззати дарси шуморо эҳсос нахоҳем кард, - гуфтанд онҳо.
Муаллим:
- Занбӯрҳо асалро аз чӣ мегиранд?- пурсид аз шогирдон.
- Аз шарбати гул.
- Оё шумо гул хӯрдаед, чӣ гуна мазза дорад?
- "Албатта, онҳо талхиро мечашанд"- гуфтанд онҳо.
Муаллим гуфт:
- Дар бораи додани дониш низ айнан ҳамин тавр аст.
Муаллим аз бисёр манбаъҳо дарс меомӯзад ва шарбати онҳоро мисли асали тайёр ба шогирдонаш тақдим мекунад », - гуфт ӯ.

Anvar, [18 янв. 2021 в 20:36]
Ўзбекистон Республикаси Олий судининг 2019 йил 12 мартдаги ҳал қилув қарорига кўра, интернет жаҳон ахборот тармоғининг “najot.info” ва “hizb-uzbekiston.info” веб-сайтлари ҳамда “Facebook”, “Youtube” ва “Telegram” ахборот ресурслари ва ижтимоий тармоқлардаги қуйидаги номлардаги профиль, канал ва саҳифалари экстремистик ва террористик деб топилди.

Экстремистик ташкилотлар деб топилган Профил, канал ва саҳифаларнинг номи

1. “Абу Салоҳ дарсликлари”
2. “Жаннат ошиқлари”
3. “Шом овози”
4. “Тавҳид ва жиҳод”
5. “Islam Abu Khalil”
6. “Полвон Новқатлик”
7. “Сохиб Махмудов”
8. “Фаррухбек Абдуллаев”
9. “Мамарахимов Абдурахим Миркомилович”
10. “Мухожир Полвон”
11. “Abu Aisha”
12. “Turkiston”
13. “Хуррият инфо”
14. “Нажот”
15. “ал-Ваъй”
16. “Роя”
17. “Usulul fiqh”
18. “Mustalahul hadis”
19. “Darslardan qisqa lavhalar”
20. “Fiqh ahkomlari”
21. “Tavhid darsi”
22. “Qiyomatdan avvalgi fitnalar”
23. “Savol va javoblar”
24. “Foida Mp3”
25. “Foida va qoidalar”
26. “Tafsir darslari”
27. “Talbisu iblis darslari”
28. “Islomni buzuvchi amallar darslari”
29. “Nomoz va benomozga taluqli masalalar”
30. “Ayollar darslari silsilasi”
31. “Aqiyda darslari”
32. “Silsilaviy darslar va ma’ruzalar”
33. “Muhim darslar”
34. “Aqiydatul vositiya”
35. “Mustalahul hadis”
36. “Alfatx”
37. “Talabalar uchun darslar”
38. “АЛЪ-ФАТҲ ТВ”
39. “DA’VAT UZ”
40. “HIDOYAT TV”

Юқоридаги сайт, профил ёки телеграм/ютуб каналлардан эхтиёт бўлинг. Билмасдан аъзо бўлиб, эртага айбсиз айбдор бўлиб қолманг.

Дўстларингизни хам огохлантиринглар.

Панду андарз аз Абӯалӣ ибни Сино

Айби мардум бипӯш! Ва дин ба дунё мафурӯш!
Ҳар кӣ ин даҳ фазилат шиори худ созад дар дунёву охират кори худ созад: бо Худо бо сидқу бо халқ боинсоф; бо нафс бо қаҳру бо дарвешон ба лутф; бо бузургон ба хидмату бо хурдон ба шафқат; бо дӯстон ба насиҳату бо душманон ба ҳилм1; бо ҷоҳилон ба хомушиву бо олимон ба тавозӯъ.
Пурсид, ки дар ҳаққи дунё чӣ гӯӣ? Гуфт: — Чӣ гӯям дар ҳаққи чизе, ки ба ранҷба даст оранду ба ҳасрат бигзоранд.
Дигар фармуд: Сармояи умрро ғанимат шумор ва тоати ҳақро ғанимат дор!
Аз омӯхтан нанг мадор!
Наҷоти нафс дар ибодат ҷӯй!
Дар ҳар коре, ки бошад, ёрӣ аз Ҳақ талаб!
Аз нодони мағрур иҷтиноб2 намой!
Ношунидаю нодида маҷӯй айби касон ва ба айби худ бино бош!
То напурсанд, магӯй, то нахонанд, марав!
Баланди ба сабр ҷӯй!
Дунёпараст мабош!
Аз омӯхтани илм майосой!3
Бар тоат ҳарис бош!
Дар ниҳон беҳтар аз ошкор бош!
Даргузар, то даргузаранд!
Аз худ лоф мазан!
Он чӣ наниҳодаӣ, бармагир!
Дилро бозичаи дев масоз!
Ҳарчӣ ба худ раво надорӣ, бар дигарон маписанд!4
Бандаиҳирс5 мабош!
То тавонӣ нони кас махӯр ва нон аз хеҷ кас дареғ мадор!
Аз додаи Худой хӯр, ки ҳаргиз кам нашавад.
Диҳанда Худоро дону аз дарвешӣ матарс!
Сармоя ба судӣ6 бисёр мадеҳ!
Худро асири шаҳват масоз!
Офиятро7 ба фармони нафс аз даст мадеҳ!
Душман агар ҳақир буд, хораш мадор!
Бо ношинос ҳамсафар мабош!
Андаки худро беҳтар аз бисёри дигарон дон!
Ҳарҷо, ки боши Худоро ҳозир дон!
Вақтро ғанимат дон!
Ёрро вақти хашму ғазаб биозмой!
То тавони ниёзи худ бар махлуқ8 арза макун.
Амонат нигоҳдор, хомуши шиор соз ва беҳудагуиро сари ҳама офатҳо дон!
Ҳоҷатравоиро кори бузург дон!
Дӯсти Худойро дар камозорӣ шинос!
Саодати дунёю охират дар муҳаббати доно дон!
Аз нодон доман даркаш!
Дар сухан касро хиҷил масоз!
Аз сухане, ки ханда ояд ҳазар кун!

Миқдори моли худ бо ҳеҷ кас магӯй!
Бо мардуми бешарму беҳаё манишин, ки дар дунёву охират мазаллату уқубат9 бошад.
То хашм нанишинад сухан магӯ!
Ҳурмати ҳама кас нигоҳ дор,то туроҳурмат бошад.
Таоми бисёр махӯр, ки дил сиёҳ кунад ва аз ибодат боз дорад.
Ботинро беҳтар аз зоҳир дон, ки зоҳир назаргоҳи халқ асту ботин назаргоҳи Ҳақ.
Коре накунӣ, ки дар назари ҳазрати Ҳак Субҳона ва Таъоло хиҷил ва шармсор гардӣ.
Чун касе сухан гуяд, хомуш бош.
Покэътиқодро безавол дон!
Ба сабр баландиҷӯй ва дунёпараст мабош!
Аз рости шафеъангез10 сухан аз шаҳодат11 гӯй.
Агар роҳат хоҳӣ ранҷ каш, бар тоат ҳарис бош!
Диҳанда Худоро дон.
Сармоя ба суд бисёр мадеҳ ки дар охират зиён дорад.
Худро асири шаҳват масоз.
Аз навқиса вом12 махоҳ!
Ками худро аз бисёри дигарон беҳтар дон!
Тадбир бо мардуми доно ҷуй.
Ҷавониро ғанимат дон. Ба ҳангоми ҷавонӣ корҳои ҳарду ҷаҳонӣ бисоз, ёрон ва дӯстонро азиз дор. Харҷ ба андозаи дахл кун, илму адаб омӯз ва тир андохтану савориҳо ёд гиру ёд деҳ.
Эй азизо! Дари зулм макшой ва аз оҳи мазлумон ҳазар намой, ки зулм намудан аз Худо бехабарист ва мазлумонро кӯ ба кӯ рондан мояи бехирадист.

Холо сонияи 21-уми дакикаи 21-уми соати 21-уми рузи 21 уми соли 21-уми асри 21 аст!

Аз ту як соат ҷудоӣ хуш намеояд маро,
Бо дигар кас ошной хуш намеояд маро.
Гӯиям рав з-ин дару султони вақти хеш бош!
Баъди султонӣ гадоӣ хуш намеояд маро.
Чокаронатро намегӯям, ки хоки он дарам,
Бо бузургон худситоӣ хуш намеояд маро.
Гуфтамаш: дар оби ораз акси ҷони мо намо!
Гуфт: ҳар дам худнамой хуш намеояд маро.
Аз лаби лаълат напарҳезам ба даври он ду чашм,
Пеши мастон порсоӣ хуш намеояд маро.
Мункири зӯҳдам ба рӯят то назарбоз омадам,
Покбозам ман, дағоӣ хуш намеояд маро.
Сӯфиён гӯянд чун мо хезу дар рақси Камол,
Ҳолату ваҷди риёӣ хуш намеояд маро.