پزشکیان و سیاست خارجی‌اش – یک سؤال از محسن ابراهیمی
سوسن صابری: یکی از مواردی که اصلاح‌طلبان در تبلیغاتشان برای پزشکیان تلویحاً طرح می‌کردند رویکرد ملایم‌تر وی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی بود. امروز می‌بینیم که پزشکیان در پیامی به حسن نصرالله، در پاسخ به تبریک وی، اعلام می‌کند که پشتیبانی جمهوری اسلامی از “مقاومت” ” با قدرت تداوم خواهد داشت”. شما چه فکر میکنید؟ آیا با وجود پزشکیان تغییری در سیاست خارجی جمهوری اسلامی رخ خواهد داد؟
محسن ابراهیمی: پزشکیان گفته “ذوب در رهبری است”. “فتوا” داده است که شک‌کردن به ولایت‌فقیه جایز نیست و اینکه مشکلات کنونی در خودداری مسئولان از اجرای سیاست‌های رهبری ریشه دارد. اطمینان داده است قرار نیست برنامه جدید بنویسد و سیاست جدیدی اجرا کند.
برعکس، قصد دارد تماماً سیاست‌های رهبری را پیش ببرد. هرجا هم جمله‌ای درباره مثلاً برجام ادا کرده است، مثلاً وقتی گفته است که تلاش خواهد کرد طرف مقابل – یعنی آمریکا – به تعهداتش برگردد و تحریم‌ها را رفع کند، یادش نرفته فوراً قسم بخورد که سیاست‌های کلان را رهبری تعیین می‌کند و او خدمتگزار دست‌به‌سینه رهبری است.
آیا همین‌ها به‌اندازه کافی نشان نمی‌دهند که اوضاع از چه قرار است؟ که تبلیغات اصلاح‌طلبان ژستی توخالی برای بازارگرمی نمایش انتخاباتی بوده است؟ که مستقل از اینکه چه کسی از کدام باند حکومتی را از صندوق بیرون بکشند، جمهوری اسلامی چه در عرصه داخلی و چه در عرصه مناسباتش با جهان غرب با همان بحران‌ها و بن‌بست‌هایی موجه خواهد بود که سال‌ها گریبان‌گیرش بوده است؟
پزشکیان گفته است سیاست‌های “مقام معظم” را پیش خواهد بود. همان کسی که به قول خودش اگر نبود به‌راحتی سر از صندوق در نمی‌آورد. با این حساب معلوم است “رویکردهای ملایم‌تر” او در باره سیاست خارجی چه رنگ و بویی خواهد داشت!
رکن سیاست خارجی خامنه‌ای چیست؟ همان است که تا همین امروز جمهوری اسلامی پراتیک کرده و همین‌الان هم ادامه می‌دهد و خامنه‌ای بارها در باره‌اش لفاظی کرده است. از جمله اینکه بارها توهمات احمقانه‌اش در باره سیاست خارجی جمهوری اسلامی را با عناوینی مثل “نگاه به شرق” توصیف کرده است؛ از شکل‌گرفتن “نظم نوین جهانی” حرف زده است که در آن آمریکا منزوی می‌شود، آسیا قدرتمند می‌شود و ان‌شاءالله “ایدئولوژی مقاومت” گسترش می‌یابد و “میدان” برای این ایدئولوژی توسعه پیدا می‌کند! اینها البته چیزی نیست جز آرزوهای ولی‌فقیه شکست‌خورده که نه‌تنها از به اهتزاز در آوردن پرچم اسلام در واشنگتن و پایتخت‌های دنیا ناامید شده است؛ بلکه پرچم اسلام را در خود کشور تحت سلطه‌اش هم دارند به زیر می‌کشند!
با اتکا به توهمات بالا است که حکام اسلامی ثروت نزدیک به ۹۰ میلیون شهروند را به جیب گشاد نیروهای اسلامی می‌ریزند تا در “عمق استراتژیک” جمهوری اسلامی بمب منفجر کنند، موشک پرتاب کنند و به ترور اسلامی ادامه دهند. با اتکا به این توهمات است که خامنه‌ای دو ماه پیش بار دیگر تأکید کرد برنامه هسته‌ای ادامه خواهد داشت؛ نگران تحریم‌ها هم نیست؛ تحریم‌ها زمینه‌ساز “شکوفایی استعدادها” است و کمک می‌کند “ظرفیت‌های داخل کشور” بروز پیدا کند!
سیاست خامنه‌ای و جمهوری اسلامی ریختن تخم‌مرغ‌های حکومت در جیب ولادیمیر پوتین و شی جین‌پینگ است؛ چون ظاهراً آنها امیدی برای تأمین امنیت حکومت اسلامی هستند و روز مبادا به دادش خواهند رسید! سیاست رهبری همین است که پزشکیان حسن نصرالله را مطمئن کرده است که به‌عنوان کارگزار جمهوری اسلامی در ریاست‌جمهوری از آن تبعیت خواهد کرد: پشتیبانی از “محور مقاومت”. یعنی ریختن ثروت جامعه به جیب‌های گشاد نصرالله و دار و دسته‌های اسلامی دیگر برای ادامه اعمال تروریستی در منطقه!
انتظار دگردیسی تدریجی حکومت اسلامی در زمینه سیاست خارجی از یک حکومت تروریست منطقه‌ای به یک حکومت متعارف خواهان مناسبات متعارف دولت‌ها با هم و متعهد به همین میثاق‌های بین‌المللی یک توهم است. حکومت اسلامی نمی‌تواند چنین تغییراتی را در دستور بگذارد و عملی کند؛ چون معنای عملی‌اش زیر پا گذاشتن یکی از ارکان اصلی ساختار سیاسی‌اش یعنی ضدیت با غرب است. زیر پا گذاشتن هویت سیاسی ای است که خود را از اول با آن تعریف کرده است.
همچنین باید برای بارها هم که شده تأکید کنیم که حکومت اسلامی غرق در بحران حکومتی در داخل، حکومت اسلامی که یک انقلاب قدرتمند را همین دو سال پیش تجربه کرده است، بیش‌ازپیش روی ظاهرشدن به‌مثابه یک قدرت اتمی در منطقه، به‌مثابه راه نجات از سرنگونی در داخل، به‌مثابه یک رکن مهم در استراتژی بقا در داخل حساب می‌کند. روشن است که حتی اگر حکومت اسلامی به بمب اتم هم دست پیدا کند، راه فراری از انفجار سیاسی میلیون‌ها مردم در ایران ندارد که عمارت آغشته‌به‌خون و چرک و کثافت و فسادش را قطعاً ویران خواهند کرد.
https://journalfarsi.com/2024/07/09/20116/
سوسن صابری: یکی از مواردی که اصلاح‌طلبان در تبلیغاتشان برای پزشکیان تلویحاً طرح می‌کردند رویکرد ملایم‌تر وی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی بود. امروز می‌بینیم که پزشکیان در پیامی به حسن نصرالله، در پاسخ به تبریک وی، اعلام می‌کند که پشتیبانی جمهوری اسلامی از “مقاومت” ” با قدرت تداوم خواهد داشت”. شما چه فکر میکنید؟ آیا با وجود پزشکیان تغییری در سیاست خارجی جمهوری اسلامی رخ خواهد داد؟
محسن ابراهیمی: پزشکیان گفته “ذوب در رهبری است”. “فتوا” داده است که شک‌کردن به ولایت‌فقیه جایز نیست و اینکه مشکلات کنونی در خودداری مسئولان از اجرای سیاست‌های رهبری ریشه دارد. اطمینان داده است قرار نیست برنامه جدید بنویسد و سیاست جدیدی اجرا کند.
برعکس، قصد دارد تماماً سیاست‌های رهبری را پیش ببرد. هرجا هم جمله‌ای درباره مثلاً برجام ادا کرده است، مثلاً وقتی گفته است که تلاش خواهد کرد طرف مقابل – یعنی آمریکا – به تعهداتش برگردد و تحریم‌ها را رفع کند، یادش نرفته فوراً قسم بخورد که سیاست‌های کلان را رهبری تعیین می‌کند و او خدمتگزار دست‌به‌سینه رهبری است.
آیا همین‌ها به‌اندازه کافی نشان نمی‌دهند که اوضاع از چه قرار است؟ که تبلیغات اصلاح‌طلبان ژستی توخالی برای بازارگرمی نمایش انتخاباتی بوده است؟ که مستقل از اینکه چه کسی از کدام باند حکومتی را از صندوق بیرون بکشند، جمهوری اسلامی چه در عرصه داخلی و چه در عرصه مناسباتش با جهان غرب با همان بحران‌ها و بن‌بست‌هایی موجه خواهد بود که سال‌ها گریبان‌گیرش بوده است؟
پزشکیان گفته است سیاست‌های “مقام معظم” را پیش خواهد بود. همان کسی که به قول خودش اگر نبود به‌راحتی سر از صندوق در نمی‌آورد. با این حساب معلوم است “رویکردهای ملایم‌تر” او در باره سیاست خارجی چه رنگ و بویی خواهد داشت!
رکن سیاست خارجی خامنه‌ای چیست؟ همان است که تا همین امروز جمهوری اسلامی پراتیک کرده و همین‌الان هم ادامه می‌دهد و خامنه‌ای بارها در باره‌اش لفاظی کرده است. از جمله اینکه بارها توهمات احمقانه‌اش در باره سیاست خارجی جمهوری اسلامی را با عناوینی مثل “نگاه به شرق” توصیف کرده است؛ از شکل‌گرفتن “نظم نوین جهانی” حرف زده است که در آن آمریکا منزوی می‌شود، آسیا قدرتمند می‌شود و ان‌شاءالله “ایدئولوژی مقاومت” گسترش می‌یابد و “میدان” برای این ایدئولوژی توسعه پیدا می‌کند! اینها البته چیزی نیست جز آرزوهای ولی‌فقیه شکست‌خورده که نه‌تنها از به اهتزاز در آوردن پرچم اسلام در واشنگتن و پایتخت‌های دنیا ناامید شده است؛ بلکه پرچم اسلام را در خود کشور تحت سلطه‌اش هم دارند به زیر می‌کشند!
با اتکا به توهمات بالا است که حکام اسلامی ثروت نزدیک به ۹۰ میلیون شهروند را به جیب گشاد نیروهای اسلامی می‌ریزند تا در “عمق استراتژیک” جمهوری اسلامی بمب منفجر کنند، موشک پرتاب کنند و به ترور اسلامی ادامه دهند. با اتکا به این توهمات است که خامنه‌ای دو ماه پیش بار دیگر تأکید کرد برنامه هسته‌ای ادامه خواهد داشت؛ نگران تحریم‌ها هم نیست؛ تحریم‌ها زمینه‌ساز “شکوفایی استعدادها” است و کمک می‌کند “ظرفیت‌های داخل کشور” بروز پیدا کند!
سیاست خامنه‌ای و جمهوری اسلامی ریختن تخم‌مرغ‌های حکومت در جیب ولادیمیر پوتین و شی جین‌پینگ است؛ چون ظاهراً آنها امیدی برای تأمین امنیت حکومت اسلامی هستند و روز مبادا به دادش خواهند رسید! سیاست رهبری همین است که پزشکیان حسن نصرالله را مطمئن کرده است که به‌عنوان کارگزار جمهوری اسلامی در ریاست‌جمهوری از آن تبعیت خواهد کرد: پشتیبانی از “محور مقاومت”. یعنی ریختن ثروت جامعه به جیب‌های گشاد نصرالله و دار و دسته‌های اسلامی دیگر برای ادامه اعمال تروریستی در منطقه!
انتظار دگردیسی تدریجی حکومت اسلامی در زمینه سیاست خارجی از یک حکومت تروریست منطقه‌ای به یک حکومت متعارف خواهان مناسبات متعارف دولت‌ها با هم و متعهد به همین میثاق‌های بین‌المللی یک توهم است. حکومت اسلامی نمی‌تواند چنین تغییراتی را در دستور بگذارد و عملی کند؛ چون معنای عملی‌اش زیر پا گذاشتن یکی از ارکان اصلی ساختار سیاسی‌اش یعنی ضدیت با غرب است. زیر پا گذاشتن هویت سیاسی ای است که خود را از اول با آن تعریف کرده است.
همچنین باید برای بارها هم که شده تأکید کنیم که حکومت اسلامی غرق در بحران حکومتی در داخل، حکومت اسلامی که یک انقلاب قدرتمند را همین دو سال پیش تجربه کرده است، بیش‌ازپیش روی ظاهرشدن به‌مثابه یک قدرت اتمی در منطقه، به‌مثابه راه نجات از سرنگونی در داخل، به‌مثابه یک رکن مهم در استراتژی بقا در داخل حساب می‌کند. روشن است که حتی اگر حکومت اسلامی به بمب اتم هم دست پیدا کند، راه فراری از انفجار سیاسی میلیون‌ها مردم در ایران ندارد که عمارت آغشته‌به‌خون و چرک و کثافت و فسادش را قطعاً ویران خواهند کرد.
https://journalfarsi.com/2024/07/09/20116/
ژورنال
پزشکیان و سیاست خارجی‌اش – یک سؤال از محسن ابراهیمی - ژورنال
سنندج: ۱۸ تیر ۱۴۰۳
مراسم چهلم رفیق مظفر صالح‌نیا
صدها نفر با حضور در آرامگاه مظفر صالح‌نیا با سرود انترناسیونال و دکلمه شعر و سخنرانی یاد عزیزش را گرامی داشتند.
یاد عزیزش و درسهای مبارزاتی مظفر صالح‌نیا جاودانه خواهد ماند.
#زن_زندگی_آزادی
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
مراسم چهلم رفیق مظفر صالح‌نیا
صدها نفر با حضور در آرامگاه مظفر صالح‌نیا با سرود انترناسیونال و دکلمه شعر و سخنرانی یاد عزیزش را گرامی داشتند.
یاد عزیزش و درسهای مبارزاتی مظفر صالح‌نیا جاودانه خواهد ماند.
#زن_زندگی_آزادی
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سخنرانی جاوید رحمان درباره گزارش تحقیقی‌اش از جنایات دهه شصت در ایران
جلسه بررسی نقض حقوق بشر و جنایت علیه بشریت توسط جمهوری اسلامی
تورنتو - ۱۵ تیر ۱۴۰۳، ۵ ژوئیه ۲۰۲۴
(به همراه زیرنویس فارسی)
#زن_زندگی_آزادی
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
جلسه بررسی نقض حقوق بشر و جنایت علیه بشریت توسط جمهوری اسلامی
تورنتو - ۱۵ تیر ۱۴۰۳، ۵ ژوئیه ۲۰۲۴
(به همراه زیرنویس فارسی)
#زن_زندگی_آزادی
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
حمایت از بیست و چهارمین هفته اعتصاب غذای زندانیان در زندان های ایران در اعتراض به اعدام ها
#نه_به_اعدام
#stopexecutionsinIran
#نه_به_اعدام
#stopexecutionsinIran
مصافی مهم علیه اعدام و آدمکشی جمهوری اسلامی! – حسن صالحی
زندانیان کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در بیست و چهارمین هفته اعتصاب‌غذای خود ضمن محکوم‌کردن صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال کارگری، در مورد افزایش احتمالی اعدام‌ها پس از مضحکه انتخابات رژیم هشدار داده‌اند.
واقعیت این است که جمهوری اسلامی برای کشاندن مردم به‌پای صندوق‌های رأی، موج اعدام‌های گسترده را مدتی متوقف کرد. اکنون اجرای احکام ضدبشری اعدام دوباره شروع شده است به‌طوری‌که در روزهای اخیر حداقل ۱۲ نفر توسط جمهوری جنایت‌کار اسلامی اعدام شده‌اند. تعداد این اعدام‌ها اگر با اعتراض وسیع و گسترده همه ما روبرو نشود می‌تواند سیر صعودی به خود بگیرد.
جمهوری اسلامی یک روز قبل از مرحله دوم سیرک انتخاباتی، شریفه محمدی را به جرم دفاع از حقوق کارگران و با اتهامات واهی و پوچ مثل “بغی” به اعدام محکوم کرد. قبل از هر چیز این وظیفه همه ماست که علیه حکم اعدام صادر شده برای شریفه محمدی اعتراضات وسیعی برپا داریم. خوشبختانه تا کنون از بخش‌های مختلف مردم و نهادها و تشکل‌های مردمی اعتراضات خوبی به این حکم ضدانسانی و گستاخانه صورت‌گرفته است. این اعتراضات در فضای انقلابی جامعه امروز ایران می‌تواند و باید به لغو حکم اعدام شریفه محمدی بینجامد و ما باید این را با اتحاد همه‌گیر خود تضمین کنیم.
موفقیت ما در زمینه مقابله با ماشین آدمکشی جمهوری اسلامی با یادآوری اینکه رژیم اسلامی اعدام کرده و می‌کند حاصل نخواهد شد. جمهوری اسلامی رژیم اعدام است و با اعدام و سرکوب بر سر کار است. آنچه ما بدان نیاز داریم اتحادی فراگیر است که بتواند در مقابل جنایات جمهوری اسلامی قد علم کند. این بدان معناست که ده‌ها هزار معترض در خیابان‌های کشورهای مختلف دنیا علیه آدم‌کشی‌های جمهوری اسلامی تحت هر عنوانی که باشد به حرکت در آیند. اعدام چه برای زندانیان سیاسی و عقیدتی باشد و چه به برای محکومین مربوط به جرایم جنایی نظیر قتل و یا مواد مخدر، ضدانسانی و جنایت است و باید ممنوع شود.
ما در همبستگی با زندانیان کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” اعلام می‌داریم که در کنار آنها و با تمام قوا برای متوقف کردن ماشین آدمکشی و جنایت جمهوری اسلامی خواهیم ایستاد و در آماده‌باش کامل برای مقابله با هر نوعی اعدامی هستیم.
مندرج در ژورنال شماره ۷۷۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
https://journalfarsi.com/2024/07/09/20112/
زندانیان کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در بیست و چهارمین هفته اعتصاب‌غذای خود ضمن محکوم‌کردن صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال کارگری، در مورد افزایش احتمالی اعدام‌ها پس از مضحکه انتخابات رژیم هشدار داده‌اند.
واقعیت این است که جمهوری اسلامی برای کشاندن مردم به‌پای صندوق‌های رأی، موج اعدام‌های گسترده را مدتی متوقف کرد. اکنون اجرای احکام ضدبشری اعدام دوباره شروع شده است به‌طوری‌که در روزهای اخیر حداقل ۱۲ نفر توسط جمهوری جنایت‌کار اسلامی اعدام شده‌اند. تعداد این اعدام‌ها اگر با اعتراض وسیع و گسترده همه ما روبرو نشود می‌تواند سیر صعودی به خود بگیرد.
جمهوری اسلامی یک روز قبل از مرحله دوم سیرک انتخاباتی، شریفه محمدی را به جرم دفاع از حقوق کارگران و با اتهامات واهی و پوچ مثل “بغی” به اعدام محکوم کرد. قبل از هر چیز این وظیفه همه ماست که علیه حکم اعدام صادر شده برای شریفه محمدی اعتراضات وسیعی برپا داریم. خوشبختانه تا کنون از بخش‌های مختلف مردم و نهادها و تشکل‌های مردمی اعتراضات خوبی به این حکم ضدانسانی و گستاخانه صورت‌گرفته است. این اعتراضات در فضای انقلابی جامعه امروز ایران می‌تواند و باید به لغو حکم اعدام شریفه محمدی بینجامد و ما باید این را با اتحاد همه‌گیر خود تضمین کنیم.
موفقیت ما در زمینه مقابله با ماشین آدمکشی جمهوری اسلامی با یادآوری اینکه رژیم اسلامی اعدام کرده و می‌کند حاصل نخواهد شد. جمهوری اسلامی رژیم اعدام است و با اعدام و سرکوب بر سر کار است. آنچه ما بدان نیاز داریم اتحادی فراگیر است که بتواند در مقابل جنایات جمهوری اسلامی قد علم کند. این بدان معناست که ده‌ها هزار معترض در خیابان‌های کشورهای مختلف دنیا علیه آدم‌کشی‌های جمهوری اسلامی تحت هر عنوانی که باشد به حرکت در آیند. اعدام چه برای زندانیان سیاسی و عقیدتی باشد و چه به برای محکومین مربوط به جرایم جنایی نظیر قتل و یا مواد مخدر، ضدانسانی و جنایت است و باید ممنوع شود.
ما در همبستگی با زندانیان کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” اعلام می‌داریم که در کنار آنها و با تمام قوا برای متوقف کردن ماشین آدمکشی و جنایت جمهوری اسلامی خواهیم ایستاد و در آماده‌باش کامل برای مقابله با هر نوعی اعدامی هستیم.
مندرج در ژورنال شماره ۷۷۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
https://journalfarsi.com/2024/07/09/20112/
ژورنال
مصافی مهم علیه اعدام و آدمکشی جمهوری اسلامی! – حسن صالحی - ژورنال
نامه ۱۶ زن زندانی سیاسی از اوین: حکم اعدام #شریفه_محمدی را متوقف کنید
جمعی از زندانیان زن سیاسی محبوس در اوین با انتشار نامه‌ای تاکید کردند شریفه محمدی پس از هفت ماه بازداشت موقت، تحمل شکنجه و بازجویی در بازداشتگاه‌های مختلف در سناریویی نخ‌نما و با اتهاماتی بی پایه و اساس به اعدام محکوم شده است.
این زندانیان با اشاره به ارتقای سطح اعتراض و مطالبه‌گری پس از آغاز انقلاب زن زندگی آزادی این حکم را در راستای سیاست سرکوب جمهوری اسلامی برای ارعاب و عقب راندن زنان معترض از عرصه حق‌خواهی توصیف کردند.
این ۱۶ زن زندانی سیاسی تاکید کردند: ما در کنار شریفه و تمام کسانی که خطر حکم مرگ تهدیدشان می‌کند ایستاده‌ایم و خواهان توقف حکم اعدام هستیم
امضا کنندگان
سروناز احمدی
آنیشا اسداللهی
هستی امیری
ریحانه انصاری‌نژاد
گلرخ ایرایی
سکینه پروانه
ناهید تقوی
ناهید خداجو
نسرین خضری‌جوادی
ویدا ربانی
محبوبه رضایی
مهناز طراح
سپیده قلیان
نرگس محمدی
وریشه مرادی
و مریم یحیوی
#زن_زندگی_آزادی
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
جمعی از زندانیان زن سیاسی محبوس در اوین با انتشار نامه‌ای تاکید کردند شریفه محمدی پس از هفت ماه بازداشت موقت، تحمل شکنجه و بازجویی در بازداشتگاه‌های مختلف در سناریویی نخ‌نما و با اتهاماتی بی پایه و اساس به اعدام محکوم شده است.
این زندانیان با اشاره به ارتقای سطح اعتراض و مطالبه‌گری پس از آغاز انقلاب زن زندگی آزادی این حکم را در راستای سیاست سرکوب جمهوری اسلامی برای ارعاب و عقب راندن زنان معترض از عرصه حق‌خواهی توصیف کردند.
این ۱۶ زن زندانی سیاسی تاکید کردند: ما در کنار شریفه و تمام کسانی که خطر حکم مرگ تهدیدشان می‌کند ایستاده‌ایم و خواهان توقف حکم اعدام هستیم
امضا کنندگان
سروناز احمدی
آنیشا اسداللهی
هستی امیری
ریحانه انصاری‌نژاد
گلرخ ایرایی
سکینه پروانه
ناهید تقوی
ناهید خداجو
نسرین خضری‌جوادی
ویدا ربانی
محبوبه رضایی
مهناز طراح
سپیده قلیان
نرگس محمدی
وریشه مرادی
و مریم یحیوی
#زن_زندگی_آزادی
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
بازنشستگان و فریاد برابری‌خواهی – سیما بهاری
اعتراضات بازنشستگان تأمین اجتماعی، کشوری، مخابرات و فولاد در چند شهر کشور روز یکشنبه ۱۷ تیر با تأکید بر “ظلم و ستم مضاعف” حکومت به زنان در ایران و خواست آزادی شریفه محمدی، فعال کارگری محکوم‌به‌اعدام، برگزار شد.
صحنه‌های تقابل مردم با حکومت هر روز پنجره‌های بیشتر با چشم‌اندازهای زیباتری را در برابر دیدگان ما قرار می‌دهد. شعارهای اعتراضات بازنشستگان از “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” گذشت و به اعتراض به احکام اعدام رسید. از ” حقوقهای نجومی و فلاکت عمومی” گذشت و به معیشت منزلت برای همه رسید. امروز سخن از تبعیض مضاعف و نابرابری زن و مرد است.
اعتراض به نظامی است که علیه انسان و انسانیت بودن فلسفه وجودی‌اش است. درست در بحبوحۀ تبلیغات انتخاباتی و بیرون آمدن نام مهرۀ گوش‌به‌فرمان دیگری از صندوق حکومت، بازنشستگان یا همان از پای ننشستگان در شهرهای زیادی در میدان هستند تا بگویند به “خیر حکومت” امیدی ندارند. تا بگویند قدرتشان را در فشردگی صف اعتراضاتشان جستجو می‌کنند، قدرتشان را در شعارهای انسانی، رادیکال و شفافشان می‌بینند. این شفافیت و فشردگی صفوف بازنشستگان را هر هفته شاهد هستیم. بازنشستگان شده‌اند تنور داغ انقلاب زن زندگی آزادی و نقطۀ امید جامعه.
خواست برابری زن و مرد یک خواست بسیار قوی و ریشه‌ای در ایران است. به‌خصوص بعد از شروع انقلاب زن زندگی آزادی مسئلۀ ستم مضاعف و تبعیض نسبت به زنان در اعتراضات مختلف بیان می‌شود. طرح شعار “زن و مرد برابرند، متحد و دلاورند” در اعتراض بازنشستگان در تهران و اعتراض به‌حکم اعدام شریفه محمدی فعال کارگری، نشان‌دهندهٔ روشن‌بینی بازنشستگان و اجتماعی بودن اعتراضات آنهاست.
خواست لغو مجازات اعدام، آزادی زندانیان سیاسی، رفاه عمومی، برابری زن و مرد، و همۀ مطالباتی که این روزها کارگران نفت و بازنشستگان و جوانان و همۀ بخش‌های مختلف مردم مطرح می‌کنند، به علاوۀ عدم حضور بسیار وسیع مردم در سیرک انتخابات، همه‌وهمه نشان‌دهندهٔ این امر مهم است که مردم به نیروی اتحاد خودشان امید دارند. جهان دیگری ممکن است و عزم جزم مردم و فریاد خواستهایشان این را نشان می‌دهد.
مندرج در ژورنال شماره ۷۷۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
https://journalfarsi.com/2024/07/09/20118/
اعتراضات بازنشستگان تأمین اجتماعی، کشوری، مخابرات و فولاد در چند شهر کشور روز یکشنبه ۱۷ تیر با تأکید بر “ظلم و ستم مضاعف” حکومت به زنان در ایران و خواست آزادی شریفه محمدی، فعال کارگری محکوم‌به‌اعدام، برگزار شد.
صحنه‌های تقابل مردم با حکومت هر روز پنجره‌های بیشتر با چشم‌اندازهای زیباتری را در برابر دیدگان ما قرار می‌دهد. شعارهای اعتراضات بازنشستگان از “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” گذشت و به اعتراض به احکام اعدام رسید. از ” حقوقهای نجومی و فلاکت عمومی” گذشت و به معیشت منزلت برای همه رسید. امروز سخن از تبعیض مضاعف و نابرابری زن و مرد است.
اعتراض به نظامی است که علیه انسان و انسانیت بودن فلسفه وجودی‌اش است. درست در بحبوحۀ تبلیغات انتخاباتی و بیرون آمدن نام مهرۀ گوش‌به‌فرمان دیگری از صندوق حکومت، بازنشستگان یا همان از پای ننشستگان در شهرهای زیادی در میدان هستند تا بگویند به “خیر حکومت” امیدی ندارند. تا بگویند قدرتشان را در فشردگی صف اعتراضاتشان جستجو می‌کنند، قدرتشان را در شعارهای انسانی، رادیکال و شفافشان می‌بینند. این شفافیت و فشردگی صفوف بازنشستگان را هر هفته شاهد هستیم. بازنشستگان شده‌اند تنور داغ انقلاب زن زندگی آزادی و نقطۀ امید جامعه.
خواست برابری زن و مرد یک خواست بسیار قوی و ریشه‌ای در ایران است. به‌خصوص بعد از شروع انقلاب زن زندگی آزادی مسئلۀ ستم مضاعف و تبعیض نسبت به زنان در اعتراضات مختلف بیان می‌شود. طرح شعار “زن و مرد برابرند، متحد و دلاورند” در اعتراض بازنشستگان در تهران و اعتراض به‌حکم اعدام شریفه محمدی فعال کارگری، نشان‌دهندهٔ روشن‌بینی بازنشستگان و اجتماعی بودن اعتراضات آنهاست.
خواست لغو مجازات اعدام، آزادی زندانیان سیاسی، رفاه عمومی، برابری زن و مرد، و همۀ مطالباتی که این روزها کارگران نفت و بازنشستگان و جوانان و همۀ بخش‌های مختلف مردم مطرح می‌کنند، به علاوۀ عدم حضور بسیار وسیع مردم در سیرک انتخابات، همه‌وهمه نشان‌دهندهٔ این امر مهم است که مردم به نیروی اتحاد خودشان امید دارند. جهان دیگری ممکن است و عزم جزم مردم و فریاد خواستهایشان این را نشان می‌دهد.
مندرج در ژورنال شماره ۷۷۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
https://journalfarsi.com/2024/07/09/20118/
ژورنال
بازنشستگان و فریاد برابری‌خواهی – سیما بهاری - ژورنال
محمد شکوهی
نه بزرگ مردم به مضحکه انتخابات و تشدید اختلافات حکومتی!
با اعلام نتایج دور اول مضحکه انتخابات و اینکه ۶۰ درصد مردم به این نمایش نه گفتند، انتخابات حکومت به دور دوم رفت. این یک شکست بزرگ برای کل نظام و همه دار و دسته‌های رنگارنگش بود. حکومت در ارزیابی از این مخالفت بالای مردم، انواع و اقسام توجیهات را طرح و تلاش کردند بگویند، بالاخره انتخاباتشان را برگزار کردند. اما در مورد اثرات و تبعات عدم مشارکت بالای ۶۰ درصدی مردم در این مضحکه، خامنه‌ای روز چهارشنبه ۱۳ تیرماه، ضمن اعتراف به شکست حکومت، ارزیابی‌اش را از این مضحکه ارائه داد.
خامنه‌ای در باره عدم شرکت ۶۰ درصدی مردم در سیرک انتخابات رژیم گفت: "در مرحله نخست مشارکت آن‌گونه که توقع داشتیم و حدس می‌زدیم نبود. اینکه تصور شود کسانی که در دور اول رأی ندادند مخالف نظام هستند، برداشت کاملاً اشتباهی است. ممکن است کسانی باشند که از یک مسئول خوششان نیاید یا افرادی باشند که از اصل نظام خوششان نیاید. چنین افرادی هستند و آزادانه هم حرفشان را می‌زنند. کسانی از اصل اسلامی نظام و تشکیلات اسلامی حکومت مخالف‌اند. اینکه هر کسی رأی نداد را ملحق به اینها بکنیم، خطاست."
وی درعین‌حال تقلا برای گدایی رأی کرد و از مردم خواست در ۱۵ تیرماه دوباره بیایند و رأی بدهند. چراکه به ادعای وی "مشارکت مردم در انتخابات برای نظام اسلامی پشتوانه" است. مایه آبرو است. مایه سربلندی است".!
سخنان خامنه‌ای گویای وضعیت زار و درهم‌ریخته و زیر ضرب گرفته حکومت از طرف مردم معترض در نمایش انتخابات است. وی اعتراف می‌کند که مردم ۶۰ درصد نه گفتند؛ اما از مخالفان نظام نیستند. گویا انتظاراتش برآورده نشده و حساب‌های دیگری کرده بودند که همگی اشتباه از آب درآمد. علی‌رغم عدد و رقم سازی برای میزان شرکت مردم در انتخابات، مجبور شدند اعتراف بکنند که ۶۰ درصد شرکت نکردند. اینکه سرنوشت مرحله دوم انتخابات به کجا خواهد کشید و چه کسی را خامنه‌ای از صندوق رأی بیرون خواهد کشید، مسئله ثانوی است.
مردم ضربه‌شان را به حکومت در همان دور اول زدند. در دور دوم قطعاً درصد بسیار کمتری هم به هر دلیلی ممکن است در انتخاباتش شرکت بکنند. اما این شرکت متأثر از اثرات و تبعات شکست در دور اول انتخابات خواهد بود.
در هفته‌ای که گذشت دار و دسته‌ها و باندهای حکومتی از اصول‌گرایان و اصلاح‌طلبان گرفته تا چهره‌های شاخص نظام در دهه‌های گذشته، تمام سعی و تلاشش شان را کردند تا بلکه بتوانند درصد بالایی از مردم را اقناع کرده و پای صندوق رأی بیاورند که موفق نشدند و شکست خوردند. آرایش نیروهای سیاسی حکومت و صف‌بندی‌هایشان بعد از پایان دور اول این مضحکه دچار تغییر و تحولات مهمی شده است. دیگر جناح‌بندی‌های قبل از این مضحکه اعتباری ندارد. الان معضل خامنه‌ای، سپاه و کل جریان اصلاح‌طلبی حکومتی مهندسی مشترک مرحله دوم این مضحکه است. جامعه و مردم یک طرف و کل نظام جمهوری اسلامی در طرف دیگر، آرایش جدید فضای سیاسی ایران را نشان می‌دهد.
فضایی که قطعاً حکومت و تلاش‌هایش برای برگزاری انتخابات موردنظر خامنه‌ای را در هم ریخت و حکومت را بسیار ضعیف‌تر و شکننده‌تر از هر زمانی در برابر مردم قرار دارد. نه مردم به این مضحکه نگرانی‌های جدی برای حکومت و خامنه‌ای به همراه آورده است. اینجا نگاهی گذرا می‌کنیم به این وضعیت جدید آرایش و صف‌بندی‌های باندهای حکومت بعد از دور اول مضحکه انتخابات. چند نکته:
ادامه مطلب در لینک زیر
https://tinyurl.com/28pw6bpp
نه بزرگ مردم به مضحکه انتخابات و تشدید اختلافات حکومتی!
با اعلام نتایج دور اول مضحکه انتخابات و اینکه ۶۰ درصد مردم به این نمایش نه گفتند، انتخابات حکومت به دور دوم رفت. این یک شکست بزرگ برای کل نظام و همه دار و دسته‌های رنگارنگش بود. حکومت در ارزیابی از این مخالفت بالای مردم، انواع و اقسام توجیهات را طرح و تلاش کردند بگویند، بالاخره انتخاباتشان را برگزار کردند. اما در مورد اثرات و تبعات عدم مشارکت بالای ۶۰ درصدی مردم در این مضحکه، خامنه‌ای روز چهارشنبه ۱۳ تیرماه، ضمن اعتراف به شکست حکومت، ارزیابی‌اش را از این مضحکه ارائه داد.
خامنه‌ای در باره عدم شرکت ۶۰ درصدی مردم در سیرک انتخابات رژیم گفت: "در مرحله نخست مشارکت آن‌گونه که توقع داشتیم و حدس می‌زدیم نبود. اینکه تصور شود کسانی که در دور اول رأی ندادند مخالف نظام هستند، برداشت کاملاً اشتباهی است. ممکن است کسانی باشند که از یک مسئول خوششان نیاید یا افرادی باشند که از اصل نظام خوششان نیاید. چنین افرادی هستند و آزادانه هم حرفشان را می‌زنند. کسانی از اصل اسلامی نظام و تشکیلات اسلامی حکومت مخالف‌اند. اینکه هر کسی رأی نداد را ملحق به اینها بکنیم، خطاست."
وی درعین‌حال تقلا برای گدایی رأی کرد و از مردم خواست در ۱۵ تیرماه دوباره بیایند و رأی بدهند. چراکه به ادعای وی "مشارکت مردم در انتخابات برای نظام اسلامی پشتوانه" است. مایه آبرو است. مایه سربلندی است".!
سخنان خامنه‌ای گویای وضعیت زار و درهم‌ریخته و زیر ضرب گرفته حکومت از طرف مردم معترض در نمایش انتخابات است. وی اعتراف می‌کند که مردم ۶۰ درصد نه گفتند؛ اما از مخالفان نظام نیستند. گویا انتظاراتش برآورده نشده و حساب‌های دیگری کرده بودند که همگی اشتباه از آب درآمد. علی‌رغم عدد و رقم سازی برای میزان شرکت مردم در انتخابات، مجبور شدند اعتراف بکنند که ۶۰ درصد شرکت نکردند. اینکه سرنوشت مرحله دوم انتخابات به کجا خواهد کشید و چه کسی را خامنه‌ای از صندوق رأی بیرون خواهد کشید، مسئله ثانوی است.
مردم ضربه‌شان را به حکومت در همان دور اول زدند. در دور دوم قطعاً درصد بسیار کمتری هم به هر دلیلی ممکن است در انتخاباتش شرکت بکنند. اما این شرکت متأثر از اثرات و تبعات شکست در دور اول انتخابات خواهد بود.
در هفته‌ای که گذشت دار و دسته‌ها و باندهای حکومتی از اصول‌گرایان و اصلاح‌طلبان گرفته تا چهره‌های شاخص نظام در دهه‌های گذشته، تمام سعی و تلاشش شان را کردند تا بلکه بتوانند درصد بالایی از مردم را اقناع کرده و پای صندوق رأی بیاورند که موفق نشدند و شکست خوردند. آرایش نیروهای سیاسی حکومت و صف‌بندی‌هایشان بعد از پایان دور اول این مضحکه دچار تغییر و تحولات مهمی شده است. دیگر جناح‌بندی‌های قبل از این مضحکه اعتباری ندارد. الان معضل خامنه‌ای، سپاه و کل جریان اصلاح‌طلبی حکومتی مهندسی مشترک مرحله دوم این مضحکه است. جامعه و مردم یک طرف و کل نظام جمهوری اسلامی در طرف دیگر، آرایش جدید فضای سیاسی ایران را نشان می‌دهد.
فضایی که قطعاً حکومت و تلاش‌هایش برای برگزاری انتخابات موردنظر خامنه‌ای را در هم ریخت و حکومت را بسیار ضعیف‌تر و شکننده‌تر از هر زمانی در برابر مردم قرار دارد. نه مردم به این مضحکه نگرانی‌های جدی برای حکومت و خامنه‌ای به همراه آورده است. اینجا نگاهی گذرا می‌کنیم به این وضعیت جدید آرایش و صف‌بندی‌های باندهای حکومت بعد از دور اول مضحکه انتخابات. چند نکته:
ادامه مطلب در لینک زیر
https://tinyurl.com/28pw6bpp
Telegraph
نه بزرگ مردم به مضحکه انتخابات و تشدید اختلافات حکومتی!
محمد شکوهی نه بزرگ مردم به مضحکه انتخابات و تشدید اختلافات حکومتی! با اعلام نتایج دور اول مضحکه انتخابات و اینکه ۶۰ درصد مردم به این نمایش نه گفتند، انتخابات حکومت به دور دوم رفت. این یک شکست بزرگ برای کل نظام و همه دار و دسته‌های رنگارنگش بود. حکومت در ارزیابی…
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سه شنبه ۹ ژوئیه ۲۰۲۴
آمریکا- واشنگتن
بخشهایی از سخنرانی حمید اخوی در باره شریفه محمدی فعال کارگری که علیه وی حکم اعدام صادر شده است.
این سخنرانی در بیست و پنجمین تجمع سه شنبه های اعتراضی در. مقابل دفتر حفاظت از منافع جمهوری اسلامی در واشنگتن در همبستگی با زندانیان در ایران انجام گرفت.
#نه_به_اعدام
#شریفه_محمدی
آمریکا- واشنگتن
بخشهایی از سخنرانی حمید اخوی در باره شریفه محمدی فعال کارگری که علیه وی حکم اعدام صادر شده است.
این سخنرانی در بیست و پنجمین تجمع سه شنبه های اعتراضی در. مقابل دفتر حفاظت از منافع جمهوری اسلامی در واشنگتن در همبستگی با زندانیان در ایران انجام گرفت.
#نه_به_اعدام
#شریفه_محمدی
سه‌شنبه ۹ ژوئیه ۲۰۲۴
آلمان- فرانکفورت
سه شنبه های اعتراضی در حمایت از اعتصاب زندانیان در ایران علیه اعدام و اینبار برای لغو حکم اعدام فعال کارگری شریفه محمدی
#نه_به_اعدام
#شریفه_محمدی
آلمان- فرانکفورت
سه شنبه های اعتراضی در حمایت از اعتصاب زندانیان در ایران علیه اعدام و اینبار برای لغو حکم اعدام فعال کارگری شریفه محمدی
#نه_به_اعدام
#شریفه_محمدی
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
به نقل از تویتر (X) گلرخ ایریایی
@golrochiraee
۵۵ تن از زندانیان سیاسی زندان اوین روز پنج‌شنبه ۲۱ تیرماه در اعتراض به «صدور حکم ناعادلانه اعدام #شریفه_محمدی و در پیوستن به کمپین حمایت از شریفه محمدی اعتصاب غذا خواهند کرد.
۳۰ زندانی از زنان بند زنان اوین و ۲۵ تن از مردان زندانی بند ۴ اوین هستند.
#آزادی_شریفه
#FreeSharifeh
@golrochiraee
۵۵ تن از زندانیان سیاسی زندان اوین روز پنج‌شنبه ۲۱ تیرماه در اعتراض به «صدور حکم ناعادلانه اعدام #شریفه_محمدی و در پیوستن به کمپین حمایت از شریفه محمدی اعتصاب غذا خواهند کرد.
۳۰ زندانی از زنان بند زنان اوین و ۲۵ تن از مردان زندانی بند ۴ اوین هستند.
#آزادی_شریفه
#FreeSharifeh
جمهوری اسلامی و جنایت آشکار علیه کولبران – هژار علی‌پور
طبق گزارش سازمان دیده‌بان حقوق بشر، جمهوری اسلامی از “قوه قهریه بیش از حد و کشنده” علیه کولبران استفاده می‌کند. تنها در سال ۱۴۰۲ دست‌کم ۴۴ کولبر کشته و ۴۶۳ تن دیگر زخمی شدند که هشتاد درصد این کشتار به دلیل حملات مستقیم مأمورین جمهوری اسلامی صورت‌گرفته است.
اگر در این یادداشت به جنایات حکومت اسلامی در یک دهه گذشته علیه کولبران و سوختبران، این دو قشر محروم از زندگی در کردستان و بلوچستان، نگاهی آماری بیندازیم، متوجه یک جنایت و آدمکشی برنامه‌ریزی‌شده می‌شویم که باید آن را به تبعیض و انواع ستم علیه مردم ساکن این مناطق اضافه کرد. در یک دهه گذشته بیش از دو هزار کولبر کشته و هزاران نفر دیگر مجروح و یا معلول شده‌اند. این جنایات در مورد سوختبران هم به همین منوال جریان داشته است.
جرم چیست؟!
جمهوری اسلامی به بستن اتهام “قاچاق” و “قاچاقچی” خواندن کولبران زحمت‌کش هم بسنده نکرده و بارها شاهد اتهامات امنیتی و یا “جاسوسی” و “ضدانقلاب” برای کشتار و سرکوب آنها و یا دستگیری فعالین مدنی و اجتماعی بوده‌ایم. آخرین نمونه یک کولبر اهل سردشت بنام ادریس آلی در همین چند روز گذشته توسط دادگاهی در ارومیه با اتهام “جاسوسی برای اسرائیل” به اعدام محکوم شده است.
مسدودکردن معابر مرزی توسط سپاه پاسداران و عدم وجود زیرساخت‌های اقتصادی و محرومیت از امکانات و فرصت‌های شغلی و تحصیلی، راه دیگری برای بقا و امرارمعاش برای هزاران خانوار در کردستان و بلوچستان باقی نگذاشته است. رژیم مسیری که کولبری یا سوختبری به‌عنوان آخرین انتخاب برای تهیه یک‌لقمه‌نان است را راه “قاچاق” می‌خواند، اما مسیری که مافیای سپاه تروریستی پاسداران، از همان مرزها، کانتینر “سوخت، طلا و حتی دلار” خارج و صادر می‌کند “آزاد” می‌داند و هیچ ممانعتی وجود ندارد.
کشتار کولبران و سوختبران برای خفه کردن و ارعاب ابزاری است در ادامه طناب‌های دار حکومتی. مردم مجرمین اصلی و واقعی را می‌شناسند.
توجه عمومی به وضعیت هولناک زندگی کولبران و سوختبران توسط همه مردم در سراسر ایران و به‌ویژه در مناطق موردنظر امری حیاتی و مهم است. با اعتراضات اجتماعی و سازمان‌دادن نهادهای مدافع کولبران و سوختبران مانع از جنایت حکومت اسلامی علیه این انسان‌های زحمت‌کش شویم.
مندرج در ژورنال شماره ۷۷۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
https://journalfarsi.com/2024/07/09/20114/
طبق گزارش سازمان دیده‌بان حقوق بشر، جمهوری اسلامی از “قوه قهریه بیش از حد و کشنده” علیه کولبران استفاده می‌کند. تنها در سال ۱۴۰۲ دست‌کم ۴۴ کولبر کشته و ۴۶۳ تن دیگر زخمی شدند که هشتاد درصد این کشتار به دلیل حملات مستقیم مأمورین جمهوری اسلامی صورت‌گرفته است.
اگر در این یادداشت به جنایات حکومت اسلامی در یک دهه گذشته علیه کولبران و سوختبران، این دو قشر محروم از زندگی در کردستان و بلوچستان، نگاهی آماری بیندازیم، متوجه یک جنایت و آدمکشی برنامه‌ریزی‌شده می‌شویم که باید آن را به تبعیض و انواع ستم علیه مردم ساکن این مناطق اضافه کرد. در یک دهه گذشته بیش از دو هزار کولبر کشته و هزاران نفر دیگر مجروح و یا معلول شده‌اند. این جنایات در مورد سوختبران هم به همین منوال جریان داشته است.
جرم چیست؟!
جمهوری اسلامی به بستن اتهام “قاچاق” و “قاچاقچی” خواندن کولبران زحمت‌کش هم بسنده نکرده و بارها شاهد اتهامات امنیتی و یا “جاسوسی” و “ضدانقلاب” برای کشتار و سرکوب آنها و یا دستگیری فعالین مدنی و اجتماعی بوده‌ایم. آخرین نمونه یک کولبر اهل سردشت بنام ادریس آلی در همین چند روز گذشته توسط دادگاهی در ارومیه با اتهام “جاسوسی برای اسرائیل” به اعدام محکوم شده است.
مسدودکردن معابر مرزی توسط سپاه پاسداران و عدم وجود زیرساخت‌های اقتصادی و محرومیت از امکانات و فرصت‌های شغلی و تحصیلی، راه دیگری برای بقا و امرارمعاش برای هزاران خانوار در کردستان و بلوچستان باقی نگذاشته است. رژیم مسیری که کولبری یا سوختبری به‌عنوان آخرین انتخاب برای تهیه یک‌لقمه‌نان است را راه “قاچاق” می‌خواند، اما مسیری که مافیای سپاه تروریستی پاسداران، از همان مرزها، کانتینر “سوخت، طلا و حتی دلار” خارج و صادر می‌کند “آزاد” می‌داند و هیچ ممانعتی وجود ندارد.
کشتار کولبران و سوختبران برای خفه کردن و ارعاب ابزاری است در ادامه طناب‌های دار حکومتی. مردم مجرمین اصلی و واقعی را می‌شناسند.
توجه عمومی به وضعیت هولناک زندگی کولبران و سوختبران توسط همه مردم در سراسر ایران و به‌ویژه در مناطق موردنظر امری حیاتی و مهم است. با اعتراضات اجتماعی و سازمان‌دادن نهادهای مدافع کولبران و سوختبران مانع از جنایت حکومت اسلامی علیه این انسان‌های زحمت‌کش شویم.
مندرج در ژورنال شماره ۷۷۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
https://journalfarsi.com/2024/07/09/20114/
ژورنال
جمهوری اسلامی و جنایت آشکار علیه کولبران – هژار علی‌پور - ژورنال
قوه قضائیه: ۵۰۰ صفحه اینستاگرامی «متخلف» در انتخابات شناسایی و ۱۰۰ نفر احضار شدند
با ۵۲ میلیون که در انتخابات کذایی‌تان شرکت نکردند چه میکنید!
اصغر جهانگیر سخنگوی قوه قضائیه از احضار یکصد فرد، تشکیل پرونده برای دو کانال تلگرامی و شناسایی ۵۰۰ حساب اینستاگرامی خبر داد که به گفته او «سعی داشتند مردم را از شرکت در انتخابات ناامید کنند». وی همچنین گفت: «مجموعا ۳۹۸۰ نفر که مرتکب تخلفات انتخاباتی شدند مورد توجیه و ارشاد قانونی قرار گرفتند.
در این انتخابات کذایی دور اول حدود ۸ میلیون شرکت کردند و دور دوم هم حداکثر ۸ میلیون. و ۵۲ میلیون شرکت نکردند. حتی طبق آمار خود حکومت دور اول ۳۶ میلیون و دور دوم یبش از ۳۰ میلیون شرکت نکردند.
گیرم که ۴ هزار نفر را ارشاد کردید و چند صد نفر را شناسایی کردید. با این اکثریت مخالف چه میکنید؟ اکثریتی که همه جا هستند. یعنی از هر ۸-۹ نفری که در کارخانه و اداره و کوچه و خیابان میبینید فقط یک نفر در رای‌گیری شرکت کرده و اکثر همانها که شرکت کردند نیز مخالف حکومتند.
#زن_زندگی_آزادی
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
با ۵۲ میلیون که در انتخابات کذایی‌تان شرکت نکردند چه میکنید!
اصغر جهانگیر سخنگوی قوه قضائیه از احضار یکصد فرد، تشکیل پرونده برای دو کانال تلگرامی و شناسایی ۵۰۰ حساب اینستاگرامی خبر داد که به گفته او «سعی داشتند مردم را از شرکت در انتخابات ناامید کنند». وی همچنین گفت: «مجموعا ۳۹۸۰ نفر که مرتکب تخلفات انتخاباتی شدند مورد توجیه و ارشاد قانونی قرار گرفتند.
در این انتخابات کذایی دور اول حدود ۸ میلیون شرکت کردند و دور دوم هم حداکثر ۸ میلیون. و ۵۲ میلیون شرکت نکردند. حتی طبق آمار خود حکومت دور اول ۳۶ میلیون و دور دوم یبش از ۳۰ میلیون شرکت نکردند.
گیرم که ۴ هزار نفر را ارشاد کردید و چند صد نفر را شناسایی کردید. با این اکثریت مخالف چه میکنید؟ اکثریتی که همه جا هستند. یعنی از هر ۸-۹ نفری که در کارخانه و اداره و کوچه و خیابان میبینید فقط یک نفر در رای‌گیری شرکت کرده و اکثر همانها که شرکت کردند نیز مخالف حکومتند.
#زن_زندگی_آزادی
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
٦٠٠ کارگر پتروشیمی چوار ایلام خواستار عملی شدن خواست هایشان هستند
گزارشی از رسانه خود حکومت، ایلنا
حدود ٦٠٠کارگر پتروشیمی چوار ایلام به وضعیت شغلی شان، از دستمزدها گرفته تا عدم اجرای طرح بندی مشاغل معترض بوده و در ماههای گذشته بارها برای گرفتن خواستهایشان دست به اعتراض زده اند که کارفر ما جوابی نداده است.
یکی از کارگران می گوید چهار سال است به صورت روزمزد با قرارداد یک ماهه کار می‌کنند و حقوق‌شان، فقط حداقل‌های مزدی‌ست. کارگران شرکتی پتروشیمی چوار در استان ایلام، مدت‌هاست که در انتظار اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل هستند و از کارفرما فقط وعده و وعید می‌شنوند.
«از برج ده سال قبل شروع به وعده دادن کردند، قرار بود آخر سال اجرا شود که نشد، بعد گفتند انشالله بعد از عید، حالا چهارماه هم از عید گذشته و خبری از طرح طبقه بندی نیست»؛ یکی از این 600 کارگر می‌گوید: نه تنها طرح طبقه‌بندی اجرایی نشده بلکه از مزایای مزدی متداول هم محرومیم، نه سختی کار می‌گیریم، نه بدی آب و هوا و نه مزایای انگیزشی و رفاهی و این در حالیست که قراردادی‌های پتروشیمی همه این مزایا را با هم می‌گیرند.
این کارگر که به چهارسال کارِ روزمزدی و با قرارداد یکماهه معترض است، می‌گوید: در هفته‌های اخیر آمدند گفتند می‌خواهیم با شما قرارداد یکساله ببندیم، وقتی رفتیم پای قرارداد، دیدیم هیچ فرقی با قرارداد روزمزدی و یکماهه‌ی قبلی ندارد، خبری از مزایای مزدی در آن قرارداد نبود و همه چیز به نفع کارفرما تنظیم شده بود، صد درصد به نفع کارفرما!
در سال گذشته، چندین کارگر شرکتی در پتروشیمی چوار خودکشی کردند، سپس مدیران این واحد پتروشیمی قول دادند شرایط تغییر خواهد کرد، حالا چند ماه بعد از آن حوادث تلخ و آن مصاحبه‌های پر از وعده، در در پتروشیمی چوار بر همان پاشنه سابق می‌چرخد و خبری از تغییرات نیست؛ یک کارگر پتروشیمی چوار می‌گوید: هیچ چیز عوض نشده؛ ما کارگران شرکتی با سال‌ها سابقه کار، همچنان شهروند درجه چندم هستیم و در محرومیت به سر می‌بریم.
#زن_زندگی_آزادی
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی
گزارشی از رسانه خود حکومت، ایلنا
حدود ٦٠٠کارگر پتروشیمی چوار ایلام به وضعیت شغلی شان، از دستمزدها گرفته تا عدم اجرای طرح بندی مشاغل معترض بوده و در ماههای گذشته بارها برای گرفتن خواستهایشان دست به اعتراض زده اند که کارفر ما جوابی نداده است.
یکی از کارگران می گوید چهار سال است به صورت روزمزد با قرارداد یک ماهه کار می‌کنند و حقوق‌شان، فقط حداقل‌های مزدی‌ست. کارگران شرکتی پتروشیمی چوار در استان ایلام، مدت‌هاست که در انتظار اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل هستند و از کارفرما فقط وعده و وعید می‌شنوند.
«از برج ده سال قبل شروع به وعده دادن کردند، قرار بود آخر سال اجرا شود که نشد، بعد گفتند انشالله بعد از عید، حالا چهارماه هم از عید گذشته و خبری از طرح طبقه بندی نیست»؛ یکی از این 600 کارگر می‌گوید: نه تنها طرح طبقه‌بندی اجرایی نشده بلکه از مزایای مزدی متداول هم محرومیم، نه سختی کار می‌گیریم، نه بدی آب و هوا و نه مزایای انگیزشی و رفاهی و این در حالیست که قراردادی‌های پتروشیمی همه این مزایا را با هم می‌گیرند.
این کارگر که به چهارسال کارِ روزمزدی و با قرارداد یکماهه معترض است، می‌گوید: در هفته‌های اخیر آمدند گفتند می‌خواهیم با شما قرارداد یکساله ببندیم، وقتی رفتیم پای قرارداد، دیدیم هیچ فرقی با قرارداد روزمزدی و یکماهه‌ی قبلی ندارد، خبری از مزایای مزدی در آن قرارداد نبود و همه چیز به نفع کارفرما تنظیم شده بود، صد درصد به نفع کارفرما!
در سال گذشته، چندین کارگر شرکتی در پتروشیمی چوار خودکشی کردند، سپس مدیران این واحد پتروشیمی قول دادند شرایط تغییر خواهد کرد، حالا چند ماه بعد از آن حوادث تلخ و آن مصاحبه‌های پر از وعده، در در پتروشیمی چوار بر همان پاشنه سابق می‌چرخد و خبری از تغییرات نیست؛ یک کارگر پتروشیمی چوار می‌گوید: هیچ چیز عوض نشده؛ ما کارگران شرکتی با سال‌ها سابقه کار، همچنان شهروند درجه چندم هستیم و در محرومیت به سر می‌بریم.
#زن_زندگی_آزادی
#همه_باهم_هستیم
#مهسا_امینی