آخر روزی به نوک قله می‌رسم
از‌ من و تو هم می‌گذرم
به هرچه خواستم می‌رسم

اما شاید هم روزی از‌ همین روز ها
رو به روی چشم های تو
سقوط می‌کنم

بچه ها میدونید زورق یعنی کشتی؟

یک پاچه شلوار

خرمن رخوت من شعله می‌خواد.

عاشق خوندن متن های روزانه امید و ساجده ام خیلی حس جالبی دارن انگار دقیقا دارم سالنامه دست نوشت خودشون رو ورق می‌زنم امید با طرز ادبی و ساجده به شکل محاوره ای 3>٫ وقتی می‌خونمشون من هم دوست دارم مثل اون ها بنویسم.
“بهتون افتخار می‌کنم.”

داستان "طرد شدن از جامعه" داستان مشترک ما بود. من به دلیل شخصیت متفاوت و او به دلیل کم‌توانی ذهنی. هر دو طرد شدن را در درجات مختلف تجربه کرده بودیم. در ناخودآگاه ذهنم میل شدیدی داشتم که انجمن "انسان های متفاوتِ طردشده" را تاسیس کنم.

دلم می‌خواد مغزمو در بیارم بعد قشنگ بسابونمش که صدای قیژ قیژ بده از تمیزی بعد بذارمش سرجاش.