Недавно в музей принесли гильзу от снаряда.

«Гильза как гильза, – скажет обыватель. – Сколько их осталось после Первой и Отечественной войн на нашей многострадальной земле!».

Но на фланце, кроме клейма завода изготовителя, номера партии и года изготовления, мы обнаружили ЯКОРЬ. Откуда под Вилейкой снаряд, применявшийся на флоте? Оказалось, это крайне редкий образец русского артиллерийского боеприпаса рубежа XIX — XX веков.

История его создания и эксплуатации такова: для борьбы с минными катерами в 1875 — 1885 годах Морское ведомство закупило за рубежом несколько типов малокалиберных скорострельных пушек, в том числе и 47-мм пушки Гочкиса.

47-мм скорострельная пушка Гочкиса — это нарезная казнозарядная скорострельная корабельная пушка, разработанная французской фирмой Hotchkiss et Cie в 1885 году.
Оригинальное название — «Canon Hotchkiss à tir rapide de 47 mm». Орудие комплектовалось русскими и французскими чугунными и стальными гранатами (1,5 кг, вес ВВ около 0,02 кг). Первая пушка была куплена в 1883 году. В 1884 году 47-мм пушки Гочкиса испытывались на крейсере «Африка».

Русско-японская война показала неэффективность этих орудий в качестве противоминной артиллерии. После войны 47-мм пушки постепенно снимаются с кораблей. Вспомнили о них во время Первой мировой войны, особенно с 1915 года, когда война приобрела позиционный характер, армии потребовалась чрезвычайно легкая и отличающаяся высокой точностью стрельбы траншейная пушка.

Вот так по одной находке мы проследили путь снаряда, возможно находившегося на одном из кораблей в Японском море рядом с легендарным «Варягом»…

Директор Вилейского краеведческого музея Игорь Китиков

#вилейка #вялейка #вілейка #музей #ПМВ #ПСВ

У рыбаков Вилейского и Молодечненского районов нашли почти 3 километра сетей

И маломерные судна отобрали.

2 лістапада 1836 г. нарадзіўся Міхал Эльвір АНДРЫЁЛІ (1836 - 1893), беларускі мастак, аўтар ілюстрацый да твораў Адама Міцкевіча, Уладзіміра Сыракомлі, Элізы Ажэшкі. Удзельнік паўстаньня 1863-64 гг.

Міхал Андрыёлі рабіў вельмі яркія ілюстрацыі да твора нашага земляка Ігната Ходзкі “Успаміны квестара”, у якім вельмі ярка і цікава апісваецца жыцьцё на нашых землях у канцы ХVIII - пачатку XIX стагоддзяў.

Дарэчы! "Запіскі квестара" былі перакладзеныя на беларускую мову і вы з гэтым творам можаце азнаёміцца. Аматарам гісторыі роднана краю будзе вельмі цікава і карысна, каб зразумець тагачаснае жыцьцё мясцовай шляхты.

Па сасылцы можна спампаваць кнігу.

http://khblit.narod.ru/chodzka.pdf

На фота:
Партрэт Андрыёлі
Вокладка кнігі Ігнація Ходзькі 1881 года выданьня
Ілюстрацыі Андрыёлі да кнігі

#Андрыёлі #ходзька #квестар #вілейка #вялейка #вилейка #ходька #андриолли #Andriolli

4 ноября с 11.00 до 12.00 по телефону 3-61-43 будет проведена «прямая»  телефонная линия с заместителем главного врача по медицинскому обслуживанию населения  Гринцевичем Сергеем Александровичем по вопросу «Организация и оказание медицинской помощи жителям  Вилейского района».

#вилейка #вялейка #вілейка

Сёння – Дзень памяці Змітрака Бядулі – пісьменніка, які вучыўся на Вілейшчыне

Два гады таму яго прах перанеслі з Расіі і перапахавалі на могілках у Мінску

Самуіл Плаўнік, вядомы ў беларускай літаратуры як Змітрок Бядуля, нарадзіўся на Лагойшчыне ў вялікай яўрэйскай сям’і. Дзяцей у Плаўнікаў было сямёра.

У дзеда будучага пісьменніка была добрая бібліятэка, дзе акрамя іудзейскай рэлігійнай літаратуры, меліся навуковыя кнігі. Самуілу з самага дзяцінства прыйшлося дапамагаць у гаспадарцы сваёй вялікай сям’і. На здольнасці і інтарэсы хлопчыка паўплываў бацька, які чытаў сваім дзецям кнігі. Будучы пісьменнік вучыўся ў пачатковай яўрэйскай школе — хедары. Ад 1899 па 1901 год вучыўся ў школе рабінаў у Ільі, а да гэтага – у такой жа ўстанове ў Даўгінаве. Пра ільянскі перыяд ён пасля напісаў у сваёй аповесці “У дрымучых лясах”. Менавіта ў Ільі Бядуля напісаў свае першыя вершы. Ужо дарослым сябраваў з даўгінаўскім журналістам Вульфам Сосенскім. Першыя друкаваныя творы Бядулі з’явіліся ў “Нашай ніве”.

Пісьменнік ведаў нямецкую, беларускую, рускую і крыху польскую мовы. Нейкі час працаваў хатнім настаўнікам іўрыта. З дзяцінства захапіўся чытаннем. Выпісваў кнігі з Вільні, Масквы і Пецярбурга, выпрошваў у заможных гаспадароў, шукаў у школах, якія знаходзіліся непадалёк. Як і браты, граў на скрыпцы.

Ад 1912 года жыве ў Вільні, дзе знаёміцца з братамі Луцкевічамі, Ластоўскім, Цёткай, Ядвігіным Ш. Шмат друкуецца. У Першую сусветную вяртаецца дамоў, у вёску Пасадзец, на Лагойшчыне, пасля едзе ў Мінск. Тут сябруе з Максімам Багдановічам, піша, працуе ў журналістыцы, займаецца мовазнаўствам.

Член Саюза пісьменнікаў СССР з моманту заснавання ў 1934 годзе. Няма звестак пра тое, што ў час палітычных рэпрэсій 1930-х гадоў Змітрок Бядуля падвяргаўся арышту, пры гэтым вядома што арыштоўвалі яго брата Ізраіля Плаўніка, паэта і перакладчыка. Змітрок Бядуля трапляў пад крытыку ў друку за “нацыянал-дэмакратызм”.

Памёр падчас Другой сусветнай вайны ва Уральску ў цягніку. Там быў і пахаваны. Але два гады таму па ініцыятыве сына Яфіма Плаўніка прах Бядулі перанеслі ў Мінск і перазахавалі на Усходніх могілках.

Рэгіянальная Газета

#вілейка #Бядуля #ільля #ільія #ілія #даўгінава #вялейка #Плаўнік #вилейка #Долгиново #илия #илья

Ёсьць праца

В строительный магазин требуется грузчик, сменный график работы, все остальные вопросы по телефону +375295063202 Александр

#вілейка #вялейка #вилейка #работа