В ВИЛЕЙСКОМ РАЙОНЕ ПОШЛИ ПЕРВЫЕ ГРИБЫ
В лесах Вилейского района стали появляться первые грибы. Жители деревни Осиповичи даже успели сварить из майских даров леса суп.
Урожай первых грибов в этом сезоне собрал 59-летний Игорь из деревни Осиповичи. Подберезовики мужчина нашел по дороге с работы 18 мая, утром.
— Нашел пару штук, пока возвращался с работы, — делится с Kraj.by заядлый грибник. — Не ставил себе цель собрать много. Просто шел и взял те, что на глаза попались.
По словам Игоря, майские грибы для него не стали сюрпризом.
— В мае грибы всегда были — маевики и лисички. В этом году уже сморчки хорошо из леса носили. Если б еще дожди прошли, — говорит Игорь.
Из собранных утром подберезовиков супруга Игоря уже сварила вкусный грибной суп.
Екатерина СУШКО
Фото предоставлены Kraj.by героем публикации
#вілейка #вілейскі #вялейка #асіпавічы #грыбы #вилейка #грыбы
В лесах Вилейского района стали появляться первые грибы. Жители деревни Осиповичи даже успели сварить из майских даров леса суп.
Урожай первых грибов в этом сезоне собрал 59-летний Игорь из деревни Осиповичи. Подберезовики мужчина нашел по дороге с работы 18 мая, утром.
— Нашел пару штук, пока возвращался с работы, — делится с Kraj.by заядлый грибник. — Не ставил себе цель собрать много. Просто шел и взял те, что на глаза попались.
По словам Игоря, майские грибы для него не стали сюрпризом.
— В мае грибы всегда были — маевики и лисички. В этом году уже сморчки хорошо из леса носили. Если б еще дожди прошли, — говорит Игорь.
Из собранных утром подберезовиков супруга Игоря уже сварила вкусный грибной суп.
Екатерина СУШКО
Фото предоставлены Kraj.by героем публикации
#вілейка #вілейскі #вялейка #асіпавічы #грыбы #вилейка #грыбы
Вилейка
Стерилизованная кошечка, 8 месяцев. 80333144283
#вилейка #вялейка #вілейка #приют #помощь #помощьживотным #хочудомой #кошка
Стерилизованная кошечка, 8 месяцев. 80333144283
#вилейка #вялейка #вілейка #приют #помощь #помощьживотным #хочудомой #кошка
Нашыя землякі
19 траўня 1896 г. памёр Ян Козел-Паклеўскі — удзельнік паўстаньня 1863—1864 гг., кіраўнік 3-га корпусу паўстанцкіх войск, камэндант Варшавы. Чалец Літоўскага Правінцыйнага камітэту.
Нарадзіўся ў 1837 годзе маёнтку Сэрвач на Вілейшчыне. Яго бацька, таксама Ян, быў ліберальным памешчыкам, уладальнікам маёнтка Вялікі Сэрвач, Жар і Харак, ганаровым куратарам гімназій Мінскай губерні, уласнікам некалькіх прыбытковых дамоў-камяніц у Вільні. Маці — Юзэфа Таленсдарф.
Да 1852 года выхоўваўся дома, потым паступіў у школу гвардзейскіх падпрапаршчыкаў у Пецярбург. Далей была вучоба ў Вайсковай інжынернай акадэміі, якую скончыў з залатым медалём. Тут ён пазнаёміўся з радыкальным з патрыётамі Яраславам Дамброўскім і Зігмунтам Серакоўскім.
У 1859 годзе падаў у адстаўку ў званьні паручніка і адразу выехаў у Парыж, дзе паступіў у Вышэйшую вайсковую школу на інжынерны факультэт. Там ён знаёміцца з Людвікам Міраслаўскім.
У 1861 вяртаецца на Радзіму. Увосень 1862 года Ян Козел як чалавек з шырокімі армейскімі сувязямі, быў выкліканы кіраўнікамі падполля ў Вільню замест Звяждоўскага, пераведзенага па службе ў Маскву. Козел стаў чальцом Літоўскага Правінцыйнага камітэта, бліжэйшым паплечнікам Кастуся Каліноўскага па падрыхтоўцы паўстаньня ў Беларусі і Літве.
Калі пачалося паўстаньне ў Польшчы ў студзені 1863 года, Ян Козел па даручэньні Каліноўскага дзеля аб’яднаньня дзеяньняў канспіратараў ездзіў у Пецярбург і Маскву, аб’ехаў Беларусь і толькі калі пачаўся пераслед яго з боку царскіх уладаў быў вымушаны з’ехаць у Польшчу.
З вясны 1863 года працаваў у паўстанцкай арганізацыі ў Варшаве, быў рэферэнтам у вайсковым аддзеле паўстанцкага ўрада і нават камендантам Варшавы.
Увосень 1863 ён пад псеўданімам Скала (палкоўнік Скала) прызначаецца ваенным начальнікам Аўгустоўскага і Гродзенскага ваяводстваў, потым камандзірам 3-га корпуса паўстанцкіх узброеных сіл.
Пасля задушэння паўстання апынуўся ў эміграцыі, спачатку ў Дрэздане, а потым у Парыжы. У канцы 1864 года французскі ўрад прапанаваў яму згуртаваць і ўзначаліць аддзел сапёраў для запланаванага будаўніцтва канала ў Панаме, але справа тая не здзейснілася. З 1865 года працаваў інжынерам у Ла-Рашэлі.
Калі пачалася франка-пруская вайна (1870 год), браў у ёй ўдзел на баку Францыі. Атрымаў пад сваё кіраўніцтва брыгаду пяхоты з Вандэі, потым узначальваў штаб 24 корпуса. Па заканчэнні вайны апынуўся ў Марсэлі, дзе спрабаваў працаўладкавацца. Там пазнаёміўся з расійскім консулам, з якім дамовіўся выдаваць часопіс, каб прапагандаваць ідэі панславянства.
Гэткая здрада выклікала абурэнне ў колах польскай эміграцыі, і Ян Козел вымушаны быў вярнуцца на Радзіму. Па вяртаньні ў студзені 1872 года ён быў арыштаваны і сасланы простым жаўнерам у горад Верны (цяпер Алматы).
Пасля службы ў войску застаўся ў Сярэдняй Азіі. У 1875 годзе атрымаў патэнт на заснаванне прадпрыемства па здабычы і апрацоўцы мармуру ў Кульджы. Акрамя гэтага меў яшчэ параход на рацэ Ілі і кіраваў будаўніцтвам моста праз раку Муграб, у Ашхабадзе.
У 1883 вярнуўся на Радзіму. Памёр 7 мая 1896 года. Пахаваны ў Бабруйску.
Яго брат Вінцнт Козел-Паклеўскі ўзначальваў атрад паўстанцаў на Вілейшчыне і Маладзечаншчыне, ў якім налічвалася 200—250 чалаве.
28 траўня 1863 года ля вёскі Уладыкі адбыўся бой паміж паўстанцамі і царскімі войскамі. У баі з пераважаючымі сіламі ворага Вінцэнт Козел-Паклеўскі загінуў, разам з ім палегла большая частка атрада. Цяпер там стаіць помнік паўстанцам.
#вілейка #вялейка #вілейскі #сэрвач #козелы #паклеўскія #1863 #1864 #вілейшчына #вилейщина #паклевские #владыки #Уладыкі #вилейка #вилейский #вилейскийрайон #вілейскіраён
19 траўня 1896 г. памёр Ян Козел-Паклеўскі — удзельнік паўстаньня 1863—1864 гг., кіраўнік 3-га корпусу паўстанцкіх войск, камэндант Варшавы. Чалец Літоўскага Правінцыйнага камітэту.
Нарадзіўся ў 1837 годзе маёнтку Сэрвач на Вілейшчыне. Яго бацька, таксама Ян, быў ліберальным памешчыкам, уладальнікам маёнтка Вялікі Сэрвач, Жар і Харак, ганаровым куратарам гімназій Мінскай губерні, уласнікам некалькіх прыбытковых дамоў-камяніц у Вільні. Маці — Юзэфа Таленсдарф.
Да 1852 года выхоўваўся дома, потым паступіў у школу гвардзейскіх падпрапаршчыкаў у Пецярбург. Далей была вучоба ў Вайсковай інжынернай акадэміі, якую скончыў з залатым медалём. Тут ён пазнаёміўся з радыкальным з патрыётамі Яраславам Дамброўскім і Зігмунтам Серакоўскім.
У 1859 годзе падаў у адстаўку ў званьні паручніка і адразу выехаў у Парыж, дзе паступіў у Вышэйшую вайсковую школу на інжынерны факультэт. Там ён знаёміцца з Людвікам Міраслаўскім.
У 1861 вяртаецца на Радзіму. Увосень 1862 года Ян Козел як чалавек з шырокімі армейскімі сувязямі, быў выкліканы кіраўнікамі падполля ў Вільню замест Звяждоўскага, пераведзенага па службе ў Маскву. Козел стаў чальцом Літоўскага Правінцыйнага камітэта, бліжэйшым паплечнікам Кастуся Каліноўскага па падрыхтоўцы паўстаньня ў Беларусі і Літве.
Калі пачалося паўстаньне ў Польшчы ў студзені 1863 года, Ян Козел па даручэньні Каліноўскага дзеля аб’яднаньня дзеяньняў канспіратараў ездзіў у Пецярбург і Маскву, аб’ехаў Беларусь і толькі калі пачаўся пераслед яго з боку царскіх уладаў быў вымушаны з’ехаць у Польшчу.
З вясны 1863 года працаваў у паўстанцкай арганізацыі ў Варшаве, быў рэферэнтам у вайсковым аддзеле паўстанцкага ўрада і нават камендантам Варшавы.
Увосень 1863 ён пад псеўданімам Скала (палкоўнік Скала) прызначаецца ваенным начальнікам Аўгустоўскага і Гродзенскага ваяводстваў, потым камандзірам 3-га корпуса паўстанцкіх узброеных сіл.
Пасля задушэння паўстання апынуўся ў эміграцыі, спачатку ў Дрэздане, а потым у Парыжы. У канцы 1864 года французскі ўрад прапанаваў яму згуртаваць і ўзначаліць аддзел сапёраў для запланаванага будаўніцтва канала ў Панаме, але справа тая не здзейснілася. З 1865 года працаваў інжынерам у Ла-Рашэлі.
Калі пачалася франка-пруская вайна (1870 год), браў у ёй ўдзел на баку Францыі. Атрымаў пад сваё кіраўніцтва брыгаду пяхоты з Вандэі, потым узначальваў штаб 24 корпуса. Па заканчэнні вайны апынуўся ў Марсэлі, дзе спрабаваў працаўладкавацца. Там пазнаёміўся з расійскім консулам, з якім дамовіўся выдаваць часопіс, каб прапагандаваць ідэі панславянства.
Гэткая здрада выклікала абурэнне ў колах польскай эміграцыі, і Ян Козел вымушаны быў вярнуцца на Радзіму. Па вяртаньні ў студзені 1872 года ён быў арыштаваны і сасланы простым жаўнерам у горад Верны (цяпер Алматы).
Пасля службы ў войску застаўся ў Сярэдняй Азіі. У 1875 годзе атрымаў патэнт на заснаванне прадпрыемства па здабычы і апрацоўцы мармуру ў Кульджы. Акрамя гэтага меў яшчэ параход на рацэ Ілі і кіраваў будаўніцтвам моста праз раку Муграб, у Ашхабадзе.
У 1883 вярнуўся на Радзіму. Памёр 7 мая 1896 года. Пахаваны ў Бабруйску.
Яго брат Вінцнт Козел-Паклеўскі ўзначальваў атрад паўстанцаў на Вілейшчыне і Маладзечаншчыне, ў якім налічвалася 200—250 чалаве.
28 траўня 1863 года ля вёскі Уладыкі адбыўся бой паміж паўстанцамі і царскімі войскамі. У баі з пераважаючымі сіламі ворага Вінцэнт Козел-Паклеўскі загінуў, разам з ім палегла большая частка атрада. Цяпер там стаіць помнік паўстанцам.
#вілейка #вялейка #вілейскі #сэрвач #козелы #паклеўскія #1863 #1864 #вілейшчына #вилейщина #паклевские #владыки #Уладыкі #вилейка #вилейский #вилейскийрайон #вілейскіраён
Мядельский район
🏠 Продам дом в деревне.
Мядельском районе, д. Парубки, Кривичского сельсовета.
🚞 5 минут от поезда, от речки, рядом лес.
Тел. 8025 948 66 93
Все вопросы по телефону!
#Мядель #домиквдеревне #мядельский #мядельскийрайон #кривичи #Парубки #мядзел #крывічы #мядзельскі
🏠 Продам дом в деревне.
Мядельском районе, д. Парубки, Кривичского сельсовета.
🚞 5 минут от поезда, от речки, рядом лес.
Тел. 8025 948 66 93
Все вопросы по телефону!
#Мядель #домиквдеревне #мядельский #мядельскийрайон #кривичи #Парубки #мядзел #крывічы #мядзельскі
Рабунь, Вилейка, Вилейский район.
Возле д.Рабунь Вилейского района по дороге бегает собака, сука.
#вилейский #вилейскийрайон #вилейка #вялейка #вілейка #вілейскі #вілейскіраён #собака #помочь #помощьживотным #хочудомой
Возле д.Рабунь Вилейского района по дороге бегает собака, сука.
#вилейский #вилейскийрайон #вилейка #вялейка #вілейка #вілейскі #вілейскіраён #собака #помочь #помощьживотным #хочудомой
У некаторых населеных пунктах Вілейшчыны з 20 па 24 траўня 2024 г. будуць праводзіцца планавыя адключэньні электрычнасьці.
ГЛЯДЗІЦЕ ТАБЛІЦУ, У ЯКІ ЧАС І ДЗЕНЬ АДКЛЮЧАЦЬ, А Ў ЯКІ ЗНОЎ УКЛЮЧАЦЬ ЭЛЕКТРЫЧНАСЬЦЬ.
Электрычнасьці ня будзе ў вёсках Андалоўшчына (21.05.24), Барсукі (22.05.24 г.), Іжа (23.05.24 г.), Татараўшчына (20.05.24 г.), і па вул. Воўкаўшчына ў г.Вілейка (20.05.24 г.)
#вілейка #вілейскі #вілейскіраён #Андалоўшчына #Барсукі #Іжа #Татараўшчына #вилейка #вялейка #вилейский #вилейскийрайон #волковщина
ГЛЯДЗІЦЕ ТАБЛІЦУ, У ЯКІ ЧАС І ДЗЕНЬ АДКЛЮЧАЦЬ, А Ў ЯКІ ЗНОЎ УКЛЮЧАЦЬ ЭЛЕКТРЫЧНАСЬЦЬ.
Электрычнасьці ня будзе ў вёсках Андалоўшчына (21.05.24), Барсукі (22.05.24 г.), Іжа (23.05.24 г.), Татараўшчына (20.05.24 г.), і па вул. Воўкаўшчына ў г.Вілейка (20.05.24 г.)
#вілейка #вілейскі #вілейскіраён #Андалоўшчына #Барсукі #Іжа #Татараўшчына #вилейка #вялейка #вилейский #вилейскийрайон #волковщина
Вилейка. Деревня Порса Вилейский район.
Здравствуйте. Я живу в д. Порса. Вчера прибилась к моему дому кошечка, я сразу думала что может просто гуляет чья-то, но нет, так и сидит второй день. Мне так жалко её, но оставить себе не могу . У меня и так собака и 5 котов (все такие же были приблуды). Может найдется для неё семья.
Хорошенькая, трёхцветная, ушки приплюснутые, может даже и породистая 🤷,очень контактная и ласковая.
Может она потеряшка чья то?
+375298659441
#вилейка #вялейка #вилейский #вилейскийрайон #кошка #хочудомой #вялейка #вілейка #вілейскі #вілейскіраён #порса
Здравствуйте. Я живу в д. Порса. Вчера прибилась к моему дому кошечка, я сразу думала что может просто гуляет чья-то, но нет, так и сидит второй день. Мне так жалко её, но оставить себе не могу . У меня и так собака и 5 котов (все такие же были приблуды). Может найдется для неё семья.
Хорошенькая, трёхцветная, ушки приплюснутые, может даже и породистая 🤷,очень контактная и ласковая.
Может она потеряшка чья то?
+375298659441
#вилейка #вялейка #вилейский #вилейскийрайон #кошка #хочудомой #вялейка #вілейка #вілейскі #вілейскіраён #порса
Forwarded from Paville | Pavilenščyna
Помнік палеглым у вайне 1812 каля в. Гліннае (усталяваны ў 2012 годзе).
Тут пахаваныя тыя хто загінуў падчас бою расійскіх авангардаў генерала Е. І. Чапліца (3-я заходняя армія) і генерала ад кавалерыі М. І. Платава з французскім ар'ергардам пад камандаваннем маршала К. Віктора. Атрады расійскай арміі падышлі да Маладзечна 22 лістапада (па старым стылі) і разбілі французаў. У гэтым баі было ўзята ў палон каля 2500 французскіх салдат і афіцэраў, захоплены 24 гарматы. Маладзечанскі бой стаў заключным у зімовай кампаніі 1812 года, у гонар гэтай перамогі ў 1977 годзе на ўскраіне горада ўсталяваны помнік. Страты ў вайне 1812 года былі вялізныя: замак напалову разбураны і больш не аднаўляўся, мястэчка спалена, насельніцтва скарацілася ўдвая.
#вілейшчына
#маладзечаншчына
Тут пахаваныя тыя хто загінуў падчас бою расійскіх авангардаў генерала Е. І. Чапліца (3-я заходняя армія) і генерала ад кавалерыі М. І. Платава з французскім ар'ергардам пад камандаваннем маршала К. Віктора. Атрады расійскай арміі падышлі да Маладзечна 22 лістапада (па старым стылі) і разбілі французаў. У гэтым баі было ўзята ў палон каля 2500 французскіх салдат і афіцэраў, захоплены 24 гарматы. Маладзечанскі бой стаў заключным у зімовай кампаніі 1812 года, у гонар гэтай перамогі ў 1977 годзе на ўскраіне горада ўсталяваны помнік. Страты ў вайне 1812 года былі вялізныя: замак напалову разбураны і больш не аднаўляўся, мястэчка спалена, насельніцтва скарацілася ўдвая.
#вілейшчына
#маладзечаншчына