⚖ مدرسه وکالت و تجارت ⚖

🔸خسرو سینایی چشم از جهان فروبست؛

♦️به یاد آن مرد مهربانِ پرصلابت

🖋علی نامجو_روزنامه‌نگار

🔻اولین بار، پنج سال قبل از نزدیک و رخ‌دررخ دیدمش. مردی بود استوار و آرام با عصایی مشکی در دست. در همان لحظات اول لبخند عمیقش، دلگیرم کرد.

🔻آخر خسرو سینایی در مقابلم ایستاده بود؛ در کافه پارک هنرمندان. مردی که با وجود کارنامه‌ای درخشان شاید دیگر دل و دماغ حضور در کوران بازار هنر را نداشت.

🔻همان مردی که به معنای واقعی کلمه هنرمند بود؛ کارگردانی مولف، آهنگسازی قَدَر و مجسمه‌سازی برجسته. خوب به خاطر دارم که بعد از میهمان‌کردنم به یک چای داغ، اجازه خواست تا سیگارش را از جیب کت قهوه‌ای‌رنگش دربیاورد و دودی بگیرد.

🔻از نگاه منِ جوان، با تماشای منظره گیراندن سیگارِ او همه عالم می‌توانستند عاشق سیگار شوند. در مرور خاطرات، وقتی به سال‌های دور می‌رفت و آن روزگاری که «تهران امروز» را ساخته بود، آهی سرد می‌کشید و به گمانم غصه می‌خورد از شهری که امروز دیگر هیچ شباهتی به آن ‌روزهایش ندارد.

🔻در رشته کارگردانی و فیلم‌نامه‌نویسی از آکادمی هنرهای نمایشی و در رشته تئوری موسیقی از کنسرواتوار وین فارغ التحصیل شده بود. سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را برای فیلم «عروس آتش» کسب کرده بود و جزیره رنگین نام آخرین فیلم سینمایی‌ به کارگردانی او بود.

🔻روزنامه‌نگاری را پراهمیت می‌دانست. بعد از یک گفت‌وگوی طولانی ایستاد و مرا در آغوش گرفت. او برای من جوان در آن روز در پارک هنرمندان خاطره‌ای ساخت که تا همیشه در ذهنم باقی‌ خواهد ماند از مردی جنتلمن که خودش به تمام معنا، تفسیر واژه هنر بود.

🔻سینایی نمونه‌ شاخصی بود از آدم‌های مهمی که خودشان را در مرکز خلقت تصور نمی‌کنند. دو سال بعد در تالار وحدت با هم ملاقات کردیم. هنوز آن گفت‌وگوی خاطره‌انگیز برای مرا، در خاطرش داشت. آمده بود تا اجرای ارکستر سمفونیک را تماشا کند. یادش بخیر، باز هم با همان عصای مشکی‌رنگِ باوقار.

🔻از مدت‌ها قبل از ناراحتی ریه رنج می‌برد اما کرونایِ ناجوانمرد دلیل رفتنش شد. او امروز بعد از مدتی بستری در بیمارستان، به آسمان پرواز کرد.

🔗ما را با فشردن لینک زیر دنبال و به دوستانتان معرفی کنید:
@koocmusic_com
@rahe_vekalat
https://t.me/rahe_vekalat2/82

«راه وکالت»

183 views06:12