⚖ مدرسه وکالت و تجارت ⚖

Forwarded from بنیاد حقوقی و داوری بهداد (Behnam Zanganeh)

قرارداد عدم افشای اطلاعات (None Disclosure contract)

در دنیای کنونی و با رشد ارتباطات و سطح تولید اطلاعات در جوامع گوناگون ،داده های تولیدی فکری و ذهنی وآثار و صنایع دستی ،توسعه مضاعفی را به خود اختصاص می دهد.از سوی دیگر در این دهکده ی جهانی ،حفظ اسرار و اطلاعات محرمانه و حریم تجاری و شخصی افراد بسیار حساس و نگهداری از اطلاعاتی که در اختیار کاربران در جایگاه های مختلف قرار دارند با ظرافت و درایت خاصی باید صورت پذیرد.
بارها شاهد وقوع حوادثی هستیم که به دلیل افشای اطلاعات و دسترسی عمومی به زوایای پنهان و محرمانه یک مجموعه یا سازمان ،خسارتهای مادی و معنوی بسیاری را بوجود آورده است.

در این میان قراردادهای عدم افشای اطلاعات (None Disclosure Contracts) نقش بسزایی به لحاظ حفظ حقوق اشخاص حقیقی و حقوقی بازی می کند و راهگشای مطلوبی جهت پیشگیری از آسیب‌های احتمالی در آینده است.
در تعریفی نسبتا جامع از قرارداد عدم افشای اطلاعات می توان اینگونه بیان داشت : قراردادی است که به موجب آن یکی از طرفین (گیرنده اطلاعات) متعهد می شود تا اطلاعاتی را که بر اساس ضرورت کاری که معمولا اطلاعاتی است که به خاطر وجود نوعی رابطه قراردادی ،توسط صاحب اطلاعات در اختیار قرار داده می شود را در اختیار اشخاص ثالث قرار ندهد و در صورت عدول از این تعهد هرگونه ضرر و زیان وارده به صاحب اطلاعات را جبران نماید.

ماهیت اصلی قرارداد عدم افشای اطلاعات در محرمانه بودن نوع اطلاعات نهفته است .بدین معنی که اطلاعات موضوع قرارداد باید از اطلاعات محرمانه باشد که معمولا این نوع اطلاعات مربوط است به اسرار کاری صاحب اطلاعات در طرح های تولیدی و صنعتی و همچنین در خصوص انجام مطالعات امکان سنجی نیز این قرارداد بسیار کاربرد دارد.

از جمله موارد مهمی که در تنظیم اینگونه قراردادها باید مد نظر قرارگیرد تعریف محرمانگی و افشای اسرار،تعربف دایره ی شمول افراد ثالث،شناخت و بررسی استثنائات وارد بر قرارداد ،تعیین مواعد و جرائم به تناسب میزان دسترسی و تقصیر و قصور در خصوص اطلاعات درز شده و بسیاری از مواردی که لازمه ی نگارش صحیح وغنی این نوع قرادادهاست.

بهنام زنگنه
مدیرعامل بنیاد حقوقی بهداد

@behdad_andish

10 views07:48