Bundan daxshatga tushgan Teylor ahmoqlarcha baqirib, poyadan yiqilib tushdi.
–Senga uni olib tashla deyapman, landavur! Hoziroq yo'qot! Yo'qot!!!
–Bilasanmi Sten...boya tog'da aytgan gaping esimga tushib qoldi...Hech kim bir-birini himoya qilmaydi deganding-ku...Xullas men juftakni rostladim...!-Teylor tutunga aylanib, uzoqqa uchib ketdi. Sten esa uning orqasidan bor g'azabi bilan baqirganicha qolib ketdi. Uning tanasi sarg'ayib, qurib ketdi. Oradan biroz vaqt o'tgach, Violettani ushlab turgan poyalar chirib, to'kilib tushdi. Violetta yerga yiqilgach, Sten ham yana vampirga aylanishga muvaffaq bo'ldi.
–Yo'q...yo'q!!! Qo'llarim...sochim...yuzim...terim...ularga nima qilding? Nima qilding?!-Sten qarib ketgan tanasiga daxshat bilan tikilib qoldi.
–Men...men o'z g'azabimni yengdim...uni butunlay yengdim...-Violetta qattiq yo'tal bilan o'rnidan turdi. Uning ham sochlari oqarib, tanasi qari kampirlarnikiga o'xshab qolgandi.
–G'irt telba ekansan-ku!-baqirdi Sten,–Meni yengish uchun hatto o'zingni ham qaritib yubordingmi?!
–Buni to'g'irlasa bo'ladi...-Violetta so'yloq tishlarini chiqarib, Sten tomonga qadam bosdi,–Tumorim va tanam yana kuchga kirgach, avvalgiday yosharaman...buning uchun menga qon kerak!
–Yo'q...-Sten zirqirayotgan oyoqlarini zo'rg'a qimirlatib, ortiga tisarildi,–O'tinaman...yolvoraman, unday qilma! S-s-senga o'ninchi qirollik haqida ma'lumotlar kerakmi? Agar meni tirik qoldirsang, barchasini aytib beraman...iltimos, bunday qilma...bunday qilma!!!
Violetta hech qanday javob bermay, Stenga otildi. Sten hech narsa qilolmay, yerga yiqilib tushdi. Violetta uning bo'yniga tishini sanchib, qonini icha boshladi. U qancha ko'p qon ichgan sari uning tanasi shuncha kuchga to'lib, yosharishni boshlagandi. Oradan bir necha daqiqa o'tib, qonsizlikdan halok bo'lgan Stenning jonsiz tanasi yerga qulab tushdi. Violettaning oqarib ketgan sochlari yana rangga kirib, tanasi o'z holiga qaytdi.
–Hoy, omonmisizlar?-so'radi Violetta zaharli tutun sabab deyarli xushini yo'qotgan Lara va Izabellaga qarab,–Chaqmoq...qani u?...Chaqmoq qani?! Nahotki bizni tashlab qochib ketgan bo'lsa?!
–Atrofga la'nati tutun tarqagan payt portal ochganiga ko'zim tushdi...-ko'zini arang ochib turgan Lara holsiz ahvolda javob berdi,–U qochib ketdi...
–Bu degani...-Izabella gapini tugatmasidan daxshat ichiga cho'mdi. Hayolini bir-biridan yomon fikrlar chulg'ab oldi. Violetta qo'llarini musht qilib tugib, ham xomush ham g'azabli ohangda Izabellaning gapini yakunlab qo'ydi.
–...Ortga piyoda qaytib ketishimizga to'g'ri keladi...
#Elen
–Senga uni olib tashla deyapman, landavur! Hoziroq yo'qot! Yo'qot!!!
–Bilasanmi Sten...boya tog'da aytgan gaping esimga tushib qoldi...Hech kim bir-birini himoya qilmaydi deganding-ku...Xullas men juftakni rostladim...!-Teylor tutunga aylanib, uzoqqa uchib ketdi. Sten esa uning orqasidan bor g'azabi bilan baqirganicha qolib ketdi. Uning tanasi sarg'ayib, qurib ketdi. Oradan biroz vaqt o'tgach, Violettani ushlab turgan poyalar chirib, to'kilib tushdi. Violetta yerga yiqilgach, Sten ham yana vampirga aylanishga muvaffaq bo'ldi.
–Yo'q...yo'q!!! Qo'llarim...sochim...yuzim...terim...ularga nima qilding? Nima qilding?!-Sten qarib ketgan tanasiga daxshat bilan tikilib qoldi.
–Men...men o'z g'azabimni yengdim...uni butunlay yengdim...-Violetta qattiq yo'tal bilan o'rnidan turdi. Uning ham sochlari oqarib, tanasi qari kampirlarnikiga o'xshab qolgandi.
–G'irt telba ekansan-ku!-baqirdi Sten,–Meni yengish uchun hatto o'zingni ham qaritib yubordingmi?!
–Buni to'g'irlasa bo'ladi...-Violetta so'yloq tishlarini chiqarib, Sten tomonga qadam bosdi,–Tumorim va tanam yana kuchga kirgach, avvalgiday yosharaman...buning uchun menga qon kerak!
–Yo'q...-Sten zirqirayotgan oyoqlarini zo'rg'a qimirlatib, ortiga tisarildi,–O'tinaman...yolvoraman, unday qilma! S-s-senga o'ninchi qirollik haqida ma'lumotlar kerakmi? Agar meni tirik qoldirsang, barchasini aytib beraman...iltimos, bunday qilma...bunday qilma!!!
Violetta hech qanday javob bermay, Stenga otildi. Sten hech narsa qilolmay, yerga yiqilib tushdi. Violetta uning bo'yniga tishini sanchib, qonini icha boshladi. U qancha ko'p qon ichgan sari uning tanasi shuncha kuchga to'lib, yosharishni boshlagandi. Oradan bir necha daqiqa o'tib, qonsizlikdan halok bo'lgan Stenning jonsiz tanasi yerga qulab tushdi. Violettaning oqarib ketgan sochlari yana rangga kirib, tanasi o'z holiga qaytdi.
–Hoy, omonmisizlar?-so'radi Violetta zaharli tutun sabab deyarli xushini yo'qotgan Lara va Izabellaga qarab,–Chaqmoq...qani u?...Chaqmoq qani?! Nahotki bizni tashlab qochib ketgan bo'lsa?!
–Atrofga la'nati tutun tarqagan payt portal ochganiga ko'zim tushdi...-ko'zini arang ochib turgan Lara holsiz ahvolda javob berdi,–U qochib ketdi...
–Bu degani...-Izabella gapini tugatmasidan daxshat ichiga cho'mdi. Hayolini bir-biridan yomon fikrlar chulg'ab oldi. Violetta qo'llarini musht qilib tugib, ham xomush ham g'azabli ohangda Izabellaning gapini yakunlab qo'ydi.
–...Ortga piyoda qaytib ketishimizga to'g'ri keladi...
#Elen
🌹💥🔥Abadiy kuch toshi sari yohud Qizil Qirolichani qaytishi🔥💥🌹
10-QISM
Qora tun. Uni bag'rida atrofni deyarli ko'rmayotgan hayollarida ming hil savol o'ynayotgan Yuliya ketar edi. Elas elas itlarning hurishi va mashinalarning ovozi bu daxshatli sukunatni buzar edi. Yuliya atrofi devor bilan o'ralgan katta hashamatli villa darvozasi oldida to'xtadi va devorlarni ko'zdan kechirib o'ziga tanish bo'lgan devor gullar oldida to'xtadi. O'ziga o'zi hayriyat haliyam olib tashlashmabdi dedi. Keyin qo'li bilan paypaslab yashirin eshik tutqichini tortdi va gullar ortidan eshikcha ochildi. Yuliya hovliga kirdi. Hovli did va hashamat bilan bezatilgan villadan darvozagacha uzun basseyn joylashgan basseyn atrofida hira oq lampalar yoqilgan bo'lib suvning harakatlanishi o'zgacha jilov berib turar edi. Ikki tarafdan bir qator archalar bir hil bo'y ko'rsatib turar edi. Yuliya asta villa oldiga keldi va ikkinchi avat derazalarini sanay boshladi
- Bir, ikki, uch, to'rt.. ha mana shu,-deb yerdan tosh olib derazaga otdi. Yana ikkita tosh otdi.... Jimlik... Hushtak chaldi va atrofga qarab qo'ydi jahli chiqib yerdan kattaroq tosh oldi va otgan ham edi deraza ochilib tillarang sochli, ko'zoynakini peshonasiga ko'tarib ko'zini ishqalayotgan Timofey ko'rindi. Tosh borib unga tegdi va u ko'zdan yo'qoldi. Yuliya jon holatda baqirib yubormaslik uchun og'zini yopib oldi. Biroz o'tib Timofey derazadan boshini ushlab qaradi
-Yuliya jinni bo'ldingmi? Dunyo tan olmagan dahoni o'ldirib qo'yishingga bir bahya qoldi. Shu mahalda bezorilikga balo bormi,-deb achchiqlandi.
- Kechir, bilmasdan otib yuboribman yordaming kerak menga.
- Mayli eshiki hozi ochaman eshik oldiga bor,-deb derazani yopdi. Yuliya endi eshik yoniga yo'l olgan ham edi Timofeylarning iti Dingo ancha uzoqdan unga qarab yugurib kela boshladi. Qiz halloslab uzini eshikka otdi. Timofey vaqtida eshikni ochdi it ulgurmadi. Ular ikkinchi qavatga yo'l ola boshladi. Yuliya o'g'rilardek asta qadam tashlab past ovozda:
- Boshinga yomon tegmadimi,-dedi
- Yuq aksincha bazi ishlamay qolgan joylari ishlay boshladi. Ha aytganek bemalol gapiraver bu vaqtda dadam xizmatkorlarni uy bo'ylab yurishiga ijozat bermaydi,-dedi.
- Haa prokuror Medvedovning ahvollari yaxshimi? Kompaniyani ba'zi ishlarida katta yordam berdilar.
- Doimgidek,-deb sovuq javob bilan so'zini yakunladi.
Ma'lumot o'rnida shuni aytishim mumkinki. Timifeyni otasi davlat prokurori bo'lib juda bosiq odam. Timofeyni onasi vafot etgandan keyin o'zini ishga urib ketgan farzandini kelajagi va qiziqishlari bilan esa deyarli qiziqmas edi. Timofey bilan aloqasi maqtagulik emas edi. Bunga o'rganib qolgan Timofey o'zini katta uyda yolg'iz his qilar vaqtini ilm fanga bag'ishlar edi.
Ikkinchi qavat Timofeyni xonasi: Xona ancha betartib, stol ustida qandaydir qog'ozlar yotar, yerda dunyo haritalari hatto endi shakllangan holidagilari ham, devorda esa qandaydir habarlar, eski gazeta qog'ozlari, qizil bilan katta va uzun qilib chizilgan strelkalar. Kitob javonida esa tartibsiz juda ko'p kitoblar joy olgan edi. Strelkalarni hamnasi burchakdagi oq parda bilan o'ralgan joyda tugar edi. Yuliya pardaga endi qo'lini tekkizgan edi ham Timofey uni yo'lini to'sdi. Yuliya kursiga uttirib gap boshladi:
- Sen Mutantlarga ishonasanmi? Yo'lingdan chiqsa nima qilar eding? Bu jinnini gapi deb o'ylayapsanmi?. Timofey syolga suyanib trgan joyidan sapchib turdi va jonlandi.
- Sen aytmoqchisankii... Albatta Yuliya ular mavjud. Ho'sh nima desam ekan. Shu mahalda shuni so'ragani kelgan ekansan unda eshit. Bilasanmi men avval ekspiditsiyalarga qiziqar, qazishma ishlarida ishtirok etishni hohlar edim. Ammo hozirda mana nima bilan mashg'ulman,-deb asta orqaga qadam tashlab oq pardani ochdi. U yerda minglab ma'lumotlar qalashib yotar edi tepasida esa katta qilib MUTATSIYON MA'LUMOTLAR deb yozilgan edi. Yuliya o'rnidan otilib turib ketdi.
- Ancha avval professor Yaroslavskiy katta kashfiyot qiladi "vampir"borligini isbotlaydi. Ammo ularni qobiliyatlari cheklangan edi. Professor bir vampir qizni qo'lga oladi va tajriba o'tkaza boshlaydi. Qizni ismi Kasandraligi
10-QISM
Qora tun. Uni bag'rida atrofni deyarli ko'rmayotgan hayollarida ming hil savol o'ynayotgan Yuliya ketar edi. Elas elas itlarning hurishi va mashinalarning ovozi bu daxshatli sukunatni buzar edi. Yuliya atrofi devor bilan o'ralgan katta hashamatli villa darvozasi oldida to'xtadi va devorlarni ko'zdan kechirib o'ziga tanish bo'lgan devor gullar oldida to'xtadi. O'ziga o'zi hayriyat haliyam olib tashlashmabdi dedi. Keyin qo'li bilan paypaslab yashirin eshik tutqichini tortdi va gullar ortidan eshikcha ochildi. Yuliya hovliga kirdi. Hovli did va hashamat bilan bezatilgan villadan darvozagacha uzun basseyn joylashgan basseyn atrofida hira oq lampalar yoqilgan bo'lib suvning harakatlanishi o'zgacha jilov berib turar edi. Ikki tarafdan bir qator archalar bir hil bo'y ko'rsatib turar edi. Yuliya asta villa oldiga keldi va ikkinchi avat derazalarini sanay boshladi
- Bir, ikki, uch, to'rt.. ha mana shu,-deb yerdan tosh olib derazaga otdi. Yana ikkita tosh otdi.... Jimlik... Hushtak chaldi va atrofga qarab qo'ydi jahli chiqib yerdan kattaroq tosh oldi va otgan ham edi deraza ochilib tillarang sochli, ko'zoynakini peshonasiga ko'tarib ko'zini ishqalayotgan Timofey ko'rindi. Tosh borib unga tegdi va u ko'zdan yo'qoldi. Yuliya jon holatda baqirib yubormaslik uchun og'zini yopib oldi. Biroz o'tib Timofey derazadan boshini ushlab qaradi
-Yuliya jinni bo'ldingmi? Dunyo tan olmagan dahoni o'ldirib qo'yishingga bir bahya qoldi. Shu mahalda bezorilikga balo bormi,-deb achchiqlandi.
- Kechir, bilmasdan otib yuboribman yordaming kerak menga.
- Mayli eshiki hozi ochaman eshik oldiga bor,-deb derazani yopdi. Yuliya endi eshik yoniga yo'l olgan ham edi Timofeylarning iti Dingo ancha uzoqdan unga qarab yugurib kela boshladi. Qiz halloslab uzini eshikka otdi. Timofey vaqtida eshikni ochdi it ulgurmadi. Ular ikkinchi qavatga yo'l ola boshladi. Yuliya o'g'rilardek asta qadam tashlab past ovozda:
- Boshinga yomon tegmadimi,-dedi
- Yuq aksincha bazi ishlamay qolgan joylari ishlay boshladi. Ha aytganek bemalol gapiraver bu vaqtda dadam xizmatkorlarni uy bo'ylab yurishiga ijozat bermaydi,-dedi.
- Haa prokuror Medvedovning ahvollari yaxshimi? Kompaniyani ba'zi ishlarida katta yordam berdilar.
- Doimgidek,-deb sovuq javob bilan so'zini yakunladi.
Ma'lumot o'rnida shuni aytishim mumkinki. Timifeyni otasi davlat prokurori bo'lib juda bosiq odam. Timofeyni onasi vafot etgandan keyin o'zini ishga urib ketgan farzandini kelajagi va qiziqishlari bilan esa deyarli qiziqmas edi. Timofey bilan aloqasi maqtagulik emas edi. Bunga o'rganib qolgan Timofey o'zini katta uyda yolg'iz his qilar vaqtini ilm fanga bag'ishlar edi.
Ikkinchi qavat Timofeyni xonasi: Xona ancha betartib, stol ustida qandaydir qog'ozlar yotar, yerda dunyo haritalari hatto endi shakllangan holidagilari ham, devorda esa qandaydir habarlar, eski gazeta qog'ozlari, qizil bilan katta va uzun qilib chizilgan strelkalar. Kitob javonida esa tartibsiz juda ko'p kitoblar joy olgan edi. Strelkalarni hamnasi burchakdagi oq parda bilan o'ralgan joyda tugar edi. Yuliya pardaga endi qo'lini tekkizgan edi ham Timofey uni yo'lini to'sdi. Yuliya kursiga uttirib gap boshladi:
- Sen Mutantlarga ishonasanmi? Yo'lingdan chiqsa nima qilar eding? Bu jinnini gapi deb o'ylayapsanmi?. Timofey syolga suyanib trgan joyidan sapchib turdi va jonlandi.
- Sen aytmoqchisankii... Albatta Yuliya ular mavjud. Ho'sh nima desam ekan. Shu mahalda shuni so'ragani kelgan ekansan unda eshit. Bilasanmi men avval ekspiditsiyalarga qiziqar, qazishma ishlarida ishtirok etishni hohlar edim. Ammo hozirda mana nima bilan mashg'ulman,-deb asta orqaga qadam tashlab oq pardani ochdi. U yerda minglab ma'lumotlar qalashib yotar edi tepasida esa katta qilib MUTATSIYON MA'LUMOTLAR deb yozilgan edi. Yuliya o'rnidan otilib turib ketdi.
- Ancha avval professor Yaroslavskiy katta kashfiyot qiladi "vampir"borligini isbotlaydi. Ammo ularni qobiliyatlari cheklangan edi. Professor bir vampir qizni qo'lga oladi va tajriba o'tkaza boshlaydi. Qizni ismi Kasandraligi
va o'zini insonlarga oshkor qilganini katta xatoligidan bishqa ma'lumitlar yo'q. Kasandra bilan ikki yillik tajribaar besamar ketadi lekin professor Kasandrani yoqtirib qoladi. Oila qurishadi va qiz farzandlik bo'lishadi. Professor qizida tajroba o'tkazadi va ijobiy natijaga erishadi. Bu xabarni olimlarga ma'lum qiladi. Qizaloqda havf sezilsa zirh paydo bo'lishi va telepartatsiya qobiliyti shakllangan edi. Qizaloq endigina yetti yosh bo'lgani uchun bu kuchni ko'tarolmay vafot etadi. Shundan so'ng vampirlarga" ov" boshlanadi. Vampirlar qirilib ketishidan qo'rqib odamlarga qarshi urush ochmoqchi bo'ladi ammo siyosat ularni tinchlantiradi va " Vampirlar assotsatsiyasi" tashkil qilinadi.
- Bu ma'lumotlarni qaydan olding?
- Dadamni nomi menga kalit bo'ldi. Ammo bular o'ta mahfiy ma'lumitlar ekan.- shu payt ularni yonidan qora o'rama paydo bo'la boshladi. O'rama kattalashib ichidan Yuliyaga tanish qiz chiqib keldi. Timofey o'zini chimdib ko'rdi bu tushmas edi. Qiz ularg hissiz qarab turar edi.
- U mutanatmi?deb suradi Yuliyadan Timofey. Yuliyani o'rniga notanish qiz javob berdi.
- Yo' adashding jodugarman.- deb o'ng qo'lini silkitdi orqalaridagi eshik ochilib Artyom paydo bo'ldi.keyin zinadan nimanidir dumalagani sukunatni buzdi. Pastdan esa " Men sog'man havotir olmaylar" degan ovoz keldi.
DAVOMI BOR.....
- Bu ma'lumotlarni qaydan olding?
- Dadamni nomi menga kalit bo'ldi. Ammo bular o'ta mahfiy ma'lumitlar ekan.- shu payt ularni yonidan qora o'rama paydo bo'la boshladi. O'rama kattalashib ichidan Yuliyaga tanish qiz chiqib keldi. Timofey o'zini chimdib ko'rdi bu tushmas edi. Qiz ularg hissiz qarab turar edi.
- U mutanatmi?deb suradi Yuliyadan Timofey. Yuliyani o'rniga notanish qiz javob berdi.
- Yo' adashding jodugarman.- deb o'ng qo'lini silkitdi orqalaridagi eshik ochilib Artyom paydo bo'ldi.keyin zinadan nimanidir dumalagani sukunatni buzdi. Pastdan esa " Men sog'man havotir olmaylar" degan ovoz keldi.
DAVOMI BOR.....
🌹💥🔥Abadiy kuch toshi sari yohud Qizil Qirolichani qaytishi🔥💥🌹
11-QISM
Yuliya eshikdan ohista va o'ta joziba bilan qadam tashlab xonaga kirgan Artyomdan ko'z uzolmay qoldi.
- Sen bu yerda nima qilyapsan?- deb Artyomga tikildi.
- Salom Yuliya menam seni ko'rganimdan hursandman,-deb Artyom devordagi strelka bo'ylab yura boshladi. Timofey oq pardani yopib g'zab va shu bilan birga savol nazari bilan Maksimga yuzlandi.
- Bilishimcha sen bilan deyarli hamkasbmiz,- deb eshikdan tezda kirib kursidan joy olgan Vanya Timofeyga. Artyom stol yoniga kelib qolganlarniyam taklif qildi. Maksim bir harakat bilan joyida yo'qolib stol qarshisida paydo bo'ldi, Vanya esa shamol tezligida stolni ikki marta aylanib to'xtadi. Yuliya va Timofey asta stolga yaqinlashishdi. Timofey hammasiga razm solib chiqdi.
- Ha topdingiz qadrli hamkasb bizlar vampirlar,jodugarlar va mutantlarmiz. Bizni bog'lash chimchilash va quchoqlash qat'iyan man etiladi,-deb tirjaydi Vanya. Maksim Vanyani durtib jiddiylikka chaqirdi. Vanya biroz tabassum qilib jiddiylikni yoqib oldi. Artyom jiddiy qiyofada so'z boshladi
- Yuliya hayoting havf ostida. Biz seni muhofaza qilishimiz mumkin ammo sen bizga yordam berishing kerak. Qotillar jamiyati ancha avval tuzilgan tashkilot bo'lib asosan yuklangan vazifani tugallamagunicha to'xtashmaydi. Sen hozir ularning vazifasisan tushunarlimi? Tanish bu mrni do'stlarim Maksim va Ivan...
- Uffff ismimni bunday aytma meni ismim Vanya yaqinda bir asr bo'ladi ismimni o'zgartiraman. Siz bilan tanishganimdan hursandman.
- Vanya doim shunday. Hali o'rganib ketasan. Bizlar "ximoyachilar"miz. Biz o'ta kuchli afsunlarni va havfli narsalarni himoya qilamiz. Sen bizga yordam berishing kerak. Biz esa seni havfsizligingga javobgarmiz. Kelisha olamizmi.-deb Maksim Yuliyaga qo'l uzatdi. Yuliya hali ular tinch qo'ymasligini aniq bilar edi. Nima qilib bo'lsa ham yashab qolishini o'yladi. Ularga qanday yordami tegishini hatto o'ylab ham ko'rmadi va Maksimni qo'lini qisib qo'ydi.
*
Rossiya. Moskva. Maktan yaqinidagi villa.14 kundan so'ng...
Kun kech bo'lidhiga yana bir necha soat bor bu vaqtda esa villada hamma o'z ishi bilan band edi. Timofey o'z qiziqishlarini yashira olmadi. Butun kunini mutantlar, vampirlar,jodugarlarni o'rganishga sarflay boshladi. Ilmiy ishi bitganidan keyin Maksim yo'q qilishini bilsa ham to'xtatmadi. Vanyani laboratoriyasi va turli xil tajribalari, doimiy holga aylangan portlashlar villa sukunatini buzib turar edi. Yuliya esa o'z mahoratlarini yanada oshirib borish uchun kuniga ikki soat shug'ullanar edi. Artyom esa bunday tinchlikdan biroz ko'ngli bo'sh edi. Kech soat to'qqiz hamma tushlikka joylashishdi. Doimgidek Vanya Maksimni oldidan joy oldi. Yuliya Artyomni qarshisida uni yonida esa Timofey o'tirdi. Doimgidek jimlikni Vanya buzdi.
- Bilasanmi jonginam bu safargi tajribam vampirlarni quyoshdan saqlanishini bir haftaga ta'minlaydi,-deb Maksimga yuzlandi.
- Vanya mehnatingni qadrlayman ammo kech woldingmi deb qurqaman.
- Ammo Uning tajribasi ish beradi va hatto mivafaqqiyat qozonadi,-deb Timofey Vanyani tomonini olib qo'ydi.
- Bu gapni Vanya bilan kuniga ikki martalab villani portlatayotgan olim gapirdimi-deb Yuliya doimgi shovqinlarga taqlid qilib qo'ydi. Shu vaqt eshik qo'ng'irog'i chalindi. Hamma bir biri bilan ko'z urushtirvolib jim bo'lib qolishdi. Artyom eshik yonida paydo bo'lib qoldi va asta sekin eshikni ochdi. Eshik yonida o'ziga yarashgan uzun qora kaposhonniyli plach kiyib olgan,yelkasiga yetar yetmas sochlari biroz to'zg'igan ko'zlari tundek qora yuzi havotir va tabiiy holatini yuqotmagan oppoq marmardek edi. Artyomni ko'rishi bilan qip qizil lablarida havotirli tabassum paydo bo'ldi. Artyom asablari taranglashgani va darg'azab bulgani oq marmardek yuzidan aniq bilinar edi. Ko'zlari qizil bo'lib huddi vulqondek yorqin va alangalik edi. Ma'lum vaqt bu qizni yuziga qarab o'tmishning unutilmas damlarini eslab yuragi alamdan parchalangani sezilib turar edi. Qiz bir qadam yurib Artyomni yoniga yaqinlashdi va mayin va yoqimli ovozda:
-Salom akajonm ko'rishmaganimizga
11-QISM
Yuliya eshikdan ohista va o'ta joziba bilan qadam tashlab xonaga kirgan Artyomdan ko'z uzolmay qoldi.
- Sen bu yerda nima qilyapsan?- deb Artyomga tikildi.
- Salom Yuliya menam seni ko'rganimdan hursandman,-deb Artyom devordagi strelka bo'ylab yura boshladi. Timofey oq pardani yopib g'zab va shu bilan birga savol nazari bilan Maksimga yuzlandi.
- Bilishimcha sen bilan deyarli hamkasbmiz,- deb eshikdan tezda kirib kursidan joy olgan Vanya Timofeyga. Artyom stol yoniga kelib qolganlarniyam taklif qildi. Maksim bir harakat bilan joyida yo'qolib stol qarshisida paydo bo'ldi, Vanya esa shamol tezligida stolni ikki marta aylanib to'xtadi. Yuliya va Timofey asta stolga yaqinlashishdi. Timofey hammasiga razm solib chiqdi.
- Ha topdingiz qadrli hamkasb bizlar vampirlar,jodugarlar va mutantlarmiz. Bizni bog'lash chimchilash va quchoqlash qat'iyan man etiladi,-deb tirjaydi Vanya. Maksim Vanyani durtib jiddiylikka chaqirdi. Vanya biroz tabassum qilib jiddiylikni yoqib oldi. Artyom jiddiy qiyofada so'z boshladi
- Yuliya hayoting havf ostida. Biz seni muhofaza qilishimiz mumkin ammo sen bizga yordam berishing kerak. Qotillar jamiyati ancha avval tuzilgan tashkilot bo'lib asosan yuklangan vazifani tugallamagunicha to'xtashmaydi. Sen hozir ularning vazifasisan tushunarlimi? Tanish bu mrni do'stlarim Maksim va Ivan...
- Uffff ismimni bunday aytma meni ismim Vanya yaqinda bir asr bo'ladi ismimni o'zgartiraman. Siz bilan tanishganimdan hursandman.
- Vanya doim shunday. Hali o'rganib ketasan. Bizlar "ximoyachilar"miz. Biz o'ta kuchli afsunlarni va havfli narsalarni himoya qilamiz. Sen bizga yordam berishing kerak. Biz esa seni havfsizligingga javobgarmiz. Kelisha olamizmi.-deb Maksim Yuliyaga qo'l uzatdi. Yuliya hali ular tinch qo'ymasligini aniq bilar edi. Nima qilib bo'lsa ham yashab qolishini o'yladi. Ularga qanday yordami tegishini hatto o'ylab ham ko'rmadi va Maksimni qo'lini qisib qo'ydi.
*
Rossiya. Moskva. Maktan yaqinidagi villa.14 kundan so'ng...
Kun kech bo'lidhiga yana bir necha soat bor bu vaqtda esa villada hamma o'z ishi bilan band edi. Timofey o'z qiziqishlarini yashira olmadi. Butun kunini mutantlar, vampirlar,jodugarlarni o'rganishga sarflay boshladi. Ilmiy ishi bitganidan keyin Maksim yo'q qilishini bilsa ham to'xtatmadi. Vanyani laboratoriyasi va turli xil tajribalari, doimiy holga aylangan portlashlar villa sukunatini buzib turar edi. Yuliya esa o'z mahoratlarini yanada oshirib borish uchun kuniga ikki soat shug'ullanar edi. Artyom esa bunday tinchlikdan biroz ko'ngli bo'sh edi. Kech soat to'qqiz hamma tushlikka joylashishdi. Doimgidek Vanya Maksimni oldidan joy oldi. Yuliya Artyomni qarshisida uni yonida esa Timofey o'tirdi. Doimgidek jimlikni Vanya buzdi.
- Bilasanmi jonginam bu safargi tajribam vampirlarni quyoshdan saqlanishini bir haftaga ta'minlaydi,-deb Maksimga yuzlandi.
- Vanya mehnatingni qadrlayman ammo kech woldingmi deb qurqaman.
- Ammo Uning tajribasi ish beradi va hatto mivafaqqiyat qozonadi,-deb Timofey Vanyani tomonini olib qo'ydi.
- Bu gapni Vanya bilan kuniga ikki martalab villani portlatayotgan olim gapirdimi-deb Yuliya doimgi shovqinlarga taqlid qilib qo'ydi. Shu vaqt eshik qo'ng'irog'i chalindi. Hamma bir biri bilan ko'z urushtirvolib jim bo'lib qolishdi. Artyom eshik yonida paydo bo'lib qoldi va asta sekin eshikni ochdi. Eshik yonida o'ziga yarashgan uzun qora kaposhonniyli plach kiyib olgan,yelkasiga yetar yetmas sochlari biroz to'zg'igan ko'zlari tundek qora yuzi havotir va tabiiy holatini yuqotmagan oppoq marmardek edi. Artyomni ko'rishi bilan qip qizil lablarida havotirli tabassum paydo bo'ldi. Artyom asablari taranglashgani va darg'azab bulgani oq marmardek yuzidan aniq bilinar edi. Ko'zlari qizil bo'lib huddi vulqondek yorqin va alangalik edi. Ma'lum vaqt bu qizni yuziga qarab o'tmishning unutilmas damlarini eslab yuragi alamdan parchalangani sezilib turar edi. Qiz bir qadam yurib Artyomni yoniga yaqinlashdi va mayin va yoqimli ovozda:
-Salom akajonm ko'rishmaganimizga
ancha bo'lgandi,-dedi.
Xona ichiga ikkisi ham kirishdi xonadagilar nima gapligini bilmay savol nazari bilan qarab turishar edi. Artyom chuqur nafas olib sokin va arang ularga:
- Tanishinglar bu meni singlim Alita bo'ladi.-dedi. Vanya bilan Maksim o'rnidan to'satdan turib ketishdi. Qolganlar esa o'tirgan o'rinlarida qolganicha nima bo'layotganiga tushunmayotgan edi.
DAVOMI BOR.....
Xona ichiga ikkisi ham kirishdi xonadagilar nima gapligini bilmay savol nazari bilan qarab turishar edi. Artyom chuqur nafas olib sokin va arang ularga:
- Tanishinglar bu meni singlim Alita bo'ladi.-dedi. Vanya bilan Maksim o'rnidan to'satdan turib ketishdi. Qolganlar esa o'tirgan o'rinlarida qolganicha nima bo'layotganiga tushunmayotgan edi.
DAVOMI BOR.....
🌹💥🔥Abadiy kuch toshi sari yohud Qizil Qirolichani qaytishi🔥💥🌹
12-QISM
Xona buylab sukunat cho'kdi. Hamma yangi go'zal qizdan ko'z uzolmay qolishgan edi. Uzoq sukunatni faqat devorga ilingan ulkan qirmizi yog'ochdan yasalgan soat buzib turar edi. Biroz jimlikdan so'ng Timofey gap boshladi:
- Tanishganimdan hursandman meni ismim Timofey siz esa...
- Alita Shevchenkovaman shunchaki Alita desang ham bo'ladi. Lekin sen... Odamsankuu.... U Timofeyni guppulab hrib turgan yuragini aniq va ro'y rost eshitib turgan edi. Tomirida oqayotgan qon esa o'ziga ohangrabodek tortar edi.
- Sen bilan tanishganimdan hursandman Alita. Sen Vampirsan shundaymi. Qandan qobiliyating bor men bilsam bo'ladimi.
- U juda Ayyor uni yolg'onlarini bilib tursang ham allay oladi, keyin ustasi farang o'g'ri. Uni hatto bir zamonlar Turk xoniyam qidiruvga bergan edi. -deb Vanya biroz achchiq tabassum bilan gapini yakunladi.
- Men sizlarga kerakli narsani olib kelgandim.- dedida plashini yon tomonidagi cho'ntagidan kichik kulrang quticha olib kursatdi. Ichida juda yorqin nur taratayotgan moviy tosh turar edi. Hammani ko'zini qamashtirib yubordi. Alita esa mamnun gap boshladi.
- Bu Inklar qabilasining muqaddas "Senerka"si bizning tilda esa "boqiy egalik " toshidir.
- Gapinga tushunmadim...
- Nimasini tushunmaysan Artyom... Haa... Esimdan chiqibdi. Sizlar o'zingi aniq bilmagan narsani yashirib yuribszlar kuu. Qizil Qirolicha Anastasiya afsonada tosh yaratmagan 12 ta tilsim ham. Anastasiya oddiy tosh bu kuchni ko'tara olmasligini bilgan. 12 tilsim kalit deb atalgan toshlar esa "Abadiy kuch toshi"ning 12 hil bo'lagidir. Ular:
Moviy- Boqiy egalik toshi. Baxtimizga bizni qo'limizda.
Yashil- Tabiatni bo'ysundirish toshi.
Siyoh rang - Hayot toshi
Ko'k- Boqiy Hayot va yoshlik toshi
Olov rang- 4 unsurni boshqarish
Qora- Qora afsunlar toshi
Oq- Ong orti olamni nazorat qilish toshi
Sariq- Ob-havoga dahl qilish toshi
Binafsha rang ong ortini bowqarish
Kulrang-rux va jismni boshqarish
To'q sariq- o'mish va kelajakni ko'ra olish toshi
Qizil- zamon va makonda yura olish toshi. Sizlar o'zingiz bilmagan narsani himoya qilishni boshlagan vaqtingizda men uni o'rgana boshladim.- dedida stolga gorqin toshni qo'yib kuzata boshladi. Yuliya o'zida qandaydir o'zgarishni yani qandaydir kuchni his qila boshladi. O'zini boshqarolmay qo'lini toshga tomon yo'naltirdi. Boshqalar ahamiyat bermasa ham Alita buni kuzatib turar edi. Tosh battar yorqinroq tarala boshladi. Yuliyani qo'li toshga tegishi bilan tosh Yuloyani qo'lig singib keta boshladi. Hamma bu manzaradan hayrat va daxshatda qolgan vaqt Artyom toshni qutichasi og'zini yopdi. Yuliya hushini yo'qotdi Artyom uni tutib qoldi dast ko'tarib zina toponga yo'l oldi. Alita turgan joyida biroz jim turib ularni ortidan tepa qavatga yo'l oldi.
*
Rossiya. Moskva o'rmonlaridan biri. Yog'och uy.
Ikki haftalik davolanishlardan so'ng Martin o'ziga keldi. Biroz holi yo'q bo'lsa ham o'rnidan turib yura boshladi. Shinam hona eshikning to'g'risida ulkan ko'zgu, uni yonida deraza va kiyim ilgich joylashgan. Deraza yonida esa devanda holsiz yotgan Martinga qarab jim o'tirgan Jozef bilan Styuart turishibdi. Atrof g'ira shira bo'la boshlagach o'ron ichidan yirtqich hayvonlarning ovozi kela boshladi. Uzun yo'lak bo'ylab qandaydir sharpaning ko'ringani sezildi. Styuart va Jozef nimanidir sezgandek eshik tomon yura boshlashdi. Eshik o'zidan o'zi ochilib eshik oldida jussasi yirik ko'zlari tunda ham qizilliga bilinb turgan boshiga yoping'ich tashlab olgan sochi qora yuzi oppoq va sovuq odam turar edi. Yigitlar uni ko'rishlari bilan tiz cho'kishdi. Qo'l ishorasi bilan turishga ishora qildi va honani chap tarafida yotgan Martin tomon yo'l oldi. Unga biroz qarab turdi va yigitlar tomonga buruldi ular "tushundik"degandek bosh silkashdi va honadan chiqib ketishdi. Notanish odam Martinga qayrlib qaradi va unga qo'lini cho'zdi shunda Martin qimirlay boshladi biroz o'tib tipirchilay ketdi, nafas olishi qiyinlashib oxiri bir ikki harakat qilib tinchib qoldi va birdan yonib ketdi. Undan ko'zini uzmay o'tirgan
12-QISM
Xona buylab sukunat cho'kdi. Hamma yangi go'zal qizdan ko'z uzolmay qolishgan edi. Uzoq sukunatni faqat devorga ilingan ulkan qirmizi yog'ochdan yasalgan soat buzib turar edi. Biroz jimlikdan so'ng Timofey gap boshladi:
- Tanishganimdan hursandman meni ismim Timofey siz esa...
- Alita Shevchenkovaman shunchaki Alita desang ham bo'ladi. Lekin sen... Odamsankuu.... U Timofeyni guppulab hrib turgan yuragini aniq va ro'y rost eshitib turgan edi. Tomirida oqayotgan qon esa o'ziga ohangrabodek tortar edi.
- Sen bilan tanishganimdan hursandman Alita. Sen Vampirsan shundaymi. Qandan qobiliyating bor men bilsam bo'ladimi.
- U juda Ayyor uni yolg'onlarini bilib tursang ham allay oladi, keyin ustasi farang o'g'ri. Uni hatto bir zamonlar Turk xoniyam qidiruvga bergan edi. -deb Vanya biroz achchiq tabassum bilan gapini yakunladi.
- Men sizlarga kerakli narsani olib kelgandim.- dedida plashini yon tomonidagi cho'ntagidan kichik kulrang quticha olib kursatdi. Ichida juda yorqin nur taratayotgan moviy tosh turar edi. Hammani ko'zini qamashtirib yubordi. Alita esa mamnun gap boshladi.
- Bu Inklar qabilasining muqaddas "Senerka"si bizning tilda esa "boqiy egalik " toshidir.
- Gapinga tushunmadim...
- Nimasini tushunmaysan Artyom... Haa... Esimdan chiqibdi. Sizlar o'zingi aniq bilmagan narsani yashirib yuribszlar kuu. Qizil Qirolicha Anastasiya afsonada tosh yaratmagan 12 ta tilsim ham. Anastasiya oddiy tosh bu kuchni ko'tara olmasligini bilgan. 12 tilsim kalit deb atalgan toshlar esa "Abadiy kuch toshi"ning 12 hil bo'lagidir. Ular:
Moviy- Boqiy egalik toshi. Baxtimizga bizni qo'limizda.
Yashil- Tabiatni bo'ysundirish toshi.
Siyoh rang - Hayot toshi
Ko'k- Boqiy Hayot va yoshlik toshi
Olov rang- 4 unsurni boshqarish
Qora- Qora afsunlar toshi
Oq- Ong orti olamni nazorat qilish toshi
Sariq- Ob-havoga dahl qilish toshi
Binafsha rang ong ortini bowqarish
Kulrang-rux va jismni boshqarish
To'q sariq- o'mish va kelajakni ko'ra olish toshi
Qizil- zamon va makonda yura olish toshi. Sizlar o'zingiz bilmagan narsani himoya qilishni boshlagan vaqtingizda men uni o'rgana boshladim.- dedida stolga gorqin toshni qo'yib kuzata boshladi. Yuliya o'zida qandaydir o'zgarishni yani qandaydir kuchni his qila boshladi. O'zini boshqarolmay qo'lini toshga tomon yo'naltirdi. Boshqalar ahamiyat bermasa ham Alita buni kuzatib turar edi. Tosh battar yorqinroq tarala boshladi. Yuliyani qo'li toshga tegishi bilan tosh Yuloyani qo'lig singib keta boshladi. Hamma bu manzaradan hayrat va daxshatda qolgan vaqt Artyom toshni qutichasi og'zini yopdi. Yuliya hushini yo'qotdi Artyom uni tutib qoldi dast ko'tarib zina toponga yo'l oldi. Alita turgan joyida biroz jim turib ularni ortidan tepa qavatga yo'l oldi.
*
Rossiya. Moskva o'rmonlaridan biri. Yog'och uy.
Ikki haftalik davolanishlardan so'ng Martin o'ziga keldi. Biroz holi yo'q bo'lsa ham o'rnidan turib yura boshladi. Shinam hona eshikning to'g'risida ulkan ko'zgu, uni yonida deraza va kiyim ilgich joylashgan. Deraza yonida esa devanda holsiz yotgan Martinga qarab jim o'tirgan Jozef bilan Styuart turishibdi. Atrof g'ira shira bo'la boshlagach o'ron ichidan yirtqich hayvonlarning ovozi kela boshladi. Uzun yo'lak bo'ylab qandaydir sharpaning ko'ringani sezildi. Styuart va Jozef nimanidir sezgandek eshik tomon yura boshlashdi. Eshik o'zidan o'zi ochilib eshik oldida jussasi yirik ko'zlari tunda ham qizilliga bilinb turgan boshiga yoping'ich tashlab olgan sochi qora yuzi oppoq va sovuq odam turar edi. Yigitlar uni ko'rishlari bilan tiz cho'kishdi. Qo'l ishorasi bilan turishga ishora qildi va honani chap tarafida yotgan Martin tomon yo'l oldi. Unga biroz qarab turdi va yigitlar tomonga buruldi ular "tushundik"degandek bosh silkashdi va honadan chiqib ketishdi. Notanish odam Martinga qayrlib qaradi va unga qo'lini cho'zdi shunda Martin qimirlay boshladi biroz o'tib tipirchilay ketdi, nafas olishi qiyinlashib oxiri bir ikki harakat qilib tinchib qoldi va birdan yonib ketdi. Undan ko'zini uzmay o'tirgan
notanish esa past ovozda
- O'lim jamoasiga pand berganlaf kechirilmaydi,- dedi va honani tark etdi yo'lda unga yigitlar ham qo'shilishdi kulba esa olov ichida qoldi.
- O'lim jamoasiga pand berganlaf kechirilmaydi,- dedi va honani tark etdi yo'lda unga yigitlar ham qo'shilishdi kulba esa olov ichida qoldi.
#YETTI_GUNOH 3-FASL
8-QISM
QORBO'RON
–Hech qorbo'ron o'ynab ko'rganmisiz? Agar o'ynamagan bo'lsangiz, hozirning o'zidayoq judayam qiziqarli o'yin uyushtirishimiz mumkin...-Grid 10 ta qiyofadoshlarini o'z atrofiga yig'ib, har birining qo'lida bittadan muzli shar paydo qildi. Bunday katta va og'ir zarbadan hech qanaqasiga qochib qutulishning iloji yo'q edi. Bu ham yetmaganday, Kristinaning tumori ham ishdan chiqqandi. Tumori yana kuchga kirishi uchun kamida bir kun kerak...
–Tina, yopinchig'im orqasiga berkin!-Kristian Tinaning qo'lidan ushlab, o'ziga tortdi.
–Qo'llaring...axir ular qattiq kuydi-ku! Nima qilmoqchisan, o'zi?
–Shaxsan menga qo'llarimdan ko'ra o'z jonim muhimroq. Hoziroq yopinchig'im ostiga kir!-Kristian yopinchig'ini yechib, Kristinaga uzatdi.
Kristinada boshqa chora qolmadi. U Kristianning yopinchig'i orasiga kirib, berkinib oldi. Bu orada Gridning qiyofadoshlari ularning atrofini doira shaklida o'rab olishga ulgurishdi. Birgina zarba...yigirmata muzli shar va Kris bilan Tinadan asar ham qolmaydi...
–O'lib keting!-Grid va uning qiyofadoshlari qo'llaridagi muzli sharlarini Kris va Tinaga qarata uloqtirishdi. Muzlar ularga tegishiga bir bahya qolganida Kristianning ko'zlari oppoq chaqmoq tarzida yaltirab ketdi. Uning ko'zidagi nur sekin asta tanasiga singib, butun tanasi bo'ylab oppoq nur va chaqmoq tarqata boshladi. U muzli sharlarni havoda tutib qolib, ularning barchasini parchalab tashladi.
–Bu yana qanaqa jodu bo'ldi?...-Grid va uning qiyofadoshlari qo'lida yana muzli shar paydo qilishdi,–Bunga o'xshash afsun faqatgina...
–Qirol Klausda bo'lgan!-Kristian Gridning gapini tugatib qo'yib, qo'liga chaqmoqli qilichini oldi,–Bu la'natlangan kuchlar qatoriga kiradi...
–Agar tirik qolaman deb o'ylayotgan bo'lsang, adashasan! Bunday xavfli himoya afsunini qo'llashning o'zi telbalik. Tanang bunga bardosh berolmay kuyib ketadi!
–Bu har holda muzlab o'lgandan ko'ra ancha yaxshiroq...-Kristian xuddi yashinday tez harakat qilib, qilichi yordamida Gridning uchta qiyofadoshining kallasini uzib tashladi. Ularning bari qor uyumiga aylanib, erib ketdi. Grid taslim bo'lishni istamay, Kristianga yana muzli sharidan uloqtirdi. Kristian yana ularni havoda tutib qolib, chaqmog'i yordamida parchalab tashladi.
–Hoy shahzoda, balki ortingga qararsan?-Kristianning ortida Kristinaning bo'yniga xanjar tirab turgan Gridning qiyofadoshi paydo bo'ldi. Kristian chalg'iganidan foydalangan Grid uning oyog'i ostidan muz o'stirib, butun tanasini qotirib qo'ydi. Biroq oradan hech qancha vaqt o'tmay, Kristianning chaqmog'i muzni parchalab tashladi.
–Kurashish befoyda!-baqirdi Kristinani garovda ushlab turgan Grid,–Agar yana birgina qadam tashlasang, qiz o'ladi...
–Men bunday deb o'ylamayman...-Kristian yana yashin tezligida harakat qilib, Kristinani ushlab turgan Gridning orqasiga o'tib oldi va uning ham kallasini uzib tashladi. Bu safar ham yana hammayoq oppoq qor uyumiga to'lib ketdi.
–Tanam...o'tdek yonyapti...lekin anavi la'nati qorboboni to'xtatishim kerak...
–Qorbo'ron tugadi!-Grid o'z atrofida yana o'nta qordan yasalgan qiyofadoshini paydo qilib, ularning barini o'z atrofiga yig'ib oldi. Kris va Tinaning qarshisida turgan 15 ta Gridning barchasi telbanamo kulib, qo'lini yerga tekkazdi. Ularning qo'li tekkan yerdan muz oqimi otilib, Kris va Tinaning atrofini o'rab oldi. Kristian ularni parchalab tashlashga urinsada, muz o'sishdan to'xtamasdi. Oxir oqibat ularning atrofini butunlay muz qoplab olib, hammayoqni zulmat qopladi. Ularning atrofidagi muzli devorlardan esa xuddi qilichday o'tkir muz bo'laklari o'sib chiqdi. Kristian ularni qancha eritish uchun qo'llari va oyog'idan bir necha marta jarohat oldi. Uning ko'zi va tanasidagi chaqmoq borgan sari so'nib, kuchi tugab borayotgandi...Muzli devor esa kichrayishdan to'xtamasdi.
–Alvido, qizil tumor egasi va shahzoda Kristian! Grid bilan o'ynashishning oqibati shunday bo'ladi...!
Grid muzli devorlarning barini zarb bilan bir-biriga urdi.
8-QISM
QORBO'RON
–Hech qorbo'ron o'ynab ko'rganmisiz? Agar o'ynamagan bo'lsangiz, hozirning o'zidayoq judayam qiziqarli o'yin uyushtirishimiz mumkin...-Grid 10 ta qiyofadoshlarini o'z atrofiga yig'ib, har birining qo'lida bittadan muzli shar paydo qildi. Bunday katta va og'ir zarbadan hech qanaqasiga qochib qutulishning iloji yo'q edi. Bu ham yetmaganday, Kristinaning tumori ham ishdan chiqqandi. Tumori yana kuchga kirishi uchun kamida bir kun kerak...
–Tina, yopinchig'im orqasiga berkin!-Kristian Tinaning qo'lidan ushlab, o'ziga tortdi.
–Qo'llaring...axir ular qattiq kuydi-ku! Nima qilmoqchisan, o'zi?
–Shaxsan menga qo'llarimdan ko'ra o'z jonim muhimroq. Hoziroq yopinchig'im ostiga kir!-Kristian yopinchig'ini yechib, Kristinaga uzatdi.
Kristinada boshqa chora qolmadi. U Kristianning yopinchig'i orasiga kirib, berkinib oldi. Bu orada Gridning qiyofadoshlari ularning atrofini doira shaklida o'rab olishga ulgurishdi. Birgina zarba...yigirmata muzli shar va Kris bilan Tinadan asar ham qolmaydi...
–O'lib keting!-Grid va uning qiyofadoshlari qo'llaridagi muzli sharlarini Kris va Tinaga qarata uloqtirishdi. Muzlar ularga tegishiga bir bahya qolganida Kristianning ko'zlari oppoq chaqmoq tarzida yaltirab ketdi. Uning ko'zidagi nur sekin asta tanasiga singib, butun tanasi bo'ylab oppoq nur va chaqmoq tarqata boshladi. U muzli sharlarni havoda tutib qolib, ularning barchasini parchalab tashladi.
–Bu yana qanaqa jodu bo'ldi?...-Grid va uning qiyofadoshlari qo'lida yana muzli shar paydo qilishdi,–Bunga o'xshash afsun faqatgina...
–Qirol Klausda bo'lgan!-Kristian Gridning gapini tugatib qo'yib, qo'liga chaqmoqli qilichini oldi,–Bu la'natlangan kuchlar qatoriga kiradi...
–Agar tirik qolaman deb o'ylayotgan bo'lsang, adashasan! Bunday xavfli himoya afsunini qo'llashning o'zi telbalik. Tanang bunga bardosh berolmay kuyib ketadi!
–Bu har holda muzlab o'lgandan ko'ra ancha yaxshiroq...-Kristian xuddi yashinday tez harakat qilib, qilichi yordamida Gridning uchta qiyofadoshining kallasini uzib tashladi. Ularning bari qor uyumiga aylanib, erib ketdi. Grid taslim bo'lishni istamay, Kristianga yana muzli sharidan uloqtirdi. Kristian yana ularni havoda tutib qolib, chaqmog'i yordamida parchalab tashladi.
–Hoy shahzoda, balki ortingga qararsan?-Kristianning ortida Kristinaning bo'yniga xanjar tirab turgan Gridning qiyofadoshi paydo bo'ldi. Kristian chalg'iganidan foydalangan Grid uning oyog'i ostidan muz o'stirib, butun tanasini qotirib qo'ydi. Biroq oradan hech qancha vaqt o'tmay, Kristianning chaqmog'i muzni parchalab tashladi.
–Kurashish befoyda!-baqirdi Kristinani garovda ushlab turgan Grid,–Agar yana birgina qadam tashlasang, qiz o'ladi...
–Men bunday deb o'ylamayman...-Kristian yana yashin tezligida harakat qilib, Kristinani ushlab turgan Gridning orqasiga o'tib oldi va uning ham kallasini uzib tashladi. Bu safar ham yana hammayoq oppoq qor uyumiga to'lib ketdi.
–Tanam...o'tdek yonyapti...lekin anavi la'nati qorboboni to'xtatishim kerak...
–Qorbo'ron tugadi!-Grid o'z atrofida yana o'nta qordan yasalgan qiyofadoshini paydo qilib, ularning barini o'z atrofiga yig'ib oldi. Kris va Tinaning qarshisida turgan 15 ta Gridning barchasi telbanamo kulib, qo'lini yerga tekkazdi. Ularning qo'li tekkan yerdan muz oqimi otilib, Kris va Tinaning atrofini o'rab oldi. Kristian ularni parchalab tashlashga urinsada, muz o'sishdan to'xtamasdi. Oxir oqibat ularning atrofini butunlay muz qoplab olib, hammayoqni zulmat qopladi. Ularning atrofidagi muzli devorlardan esa xuddi qilichday o'tkir muz bo'laklari o'sib chiqdi. Kristian ularni qancha eritish uchun qo'llari va oyog'idan bir necha marta jarohat oldi. Uning ko'zi va tanasidagi chaqmoq borgan sari so'nib, kuchi tugab borayotgandi...Muzli devor esa kichrayishdan to'xtamasdi.
–Alvido, qizil tumor egasi va shahzoda Kristian! Grid bilan o'ynashishning oqibati shunday bo'ladi...!
Grid muzli devorlarning barini zarb bilan bir-biriga urdi.
Devorlarning hammasi bir-biriga yopishib ketdi. Bunday vaziyatda devor ichida hattoki pashsha uchib ketayotgan bo'lganda ham tirik qolmasdi...
–Bechoralar...Ishqilib o'lishidan avval ko'p ovqat yemagan bo'lishsin-da, aks holda hammayoq sasib ketadi...-Grid muzli devorlarni chetga siljitib, eritib yubordi. Ammo devor ichida bir necha tomchi qon va Kristianning plashidan boshqa hech narsa yo'q edi...
–Tushunmadim...Jasadlar qayerga ketdi...
–Aftidan bu teleport,-javob berdi Gridning qiyofadoshlaridan biri.
–Agar teleport kuchiga ega bo'lganda, uni allaqachon ishlatgan bo'lardi! Qolaversa, qizil tumor egasi teleport ishlata olmasdi. Bu yerda boshqa bir gap bor...
–Sarkardam!-uzoqdan Teylorning ovozi eshitildi. Grid tepasiga o'girilib, u tomonga suzib kelayotgan tutun oqimiga ko'zi tushdi. Tutun oqimi yerga qo'nib, Teylorning qiyofasiga kirdi.
–Yana nima?-so'radi Grid asabiy ovozda,–Sten qani? Nima qilib tentirab yuribsan?!
–Sarkardam...Sten...Uni o'ldirishdi! Ayni damda ular biz tomonga qarab kelishyapti, hoziroq juftakni rostlash kerak!
–Sten o'ldi? Nahotki men ishongan eng kuchli va aqlli vampirlarimdan biri shunday tez mag'lub bo'lgan bo'lsa...Borgan sari hammasi qiziqarli bo'lib boryapti.
–Sarkardam, agar hoziroq ketmasak, ular sizni ham...
–Meni ham o'ldirishadi, demoqchimisan?-Grid Teylorning og'zida muz paydo qilib, gapira olmaydigan qilib qo'ydi,–Menga qachondan beri shunchalik past baho beradigan bo'lib qolding? Keyin, nega Stenni o'ldirib, senga tegishmadi? Balki uni tashlab qo'rqoqlarcha qochib ketgandirsan?...
"–Hoziroq ortingga qayt!" -Gridning qulog'iga Reginaning vahimali ovozi eshitildi. Odatda Regina Grid bilan judayam muhim hollardagina gaplashadi, misol uchun oxirgi marta gaplashishganida, Edmundning qasriga to'qqizinchi qirollik josuslari hujum qilgandi. Grid qasrdan uzoqda bo'lgani sabab, shaxsan Reginaning o'zi uning ongiga kirib, qasrga qaytishini buyurgan.
–R-Regina xonim?...Nimadir bo'ldimi?
"–Edmundga hujum qilishdi! Ayni damda saroy tabiblarining yonida. Hoziroq qaytib, qasrni muhofazaga olishing shart!"
–Qirol Edmundgami? Uning ahvoli yaxshimi?!
"–Ko'p savol bermasdan, hoziroq ortingga qayt!" -Regina boshqa hech narsa gapirmadi. Grid g'azab bilan qo'lini musht qilib tugib, ortiga o'girildi.
–Sarkardam?-so'radi Teylor,–Qandaydir muammo chiqibdimi?
–Stenning jasadini biror joyga dafn qil, shunday qolib ketmasin...-Grid ortiqcha gap aytib o'tirmay, qasr tomonga yugurib ketdi. Teylor boshini qashlagancha uning orqasidan kuzatib qoldi...
* * * * * * * *
–Tan olaman Chaqmoq, seni qochib ketding deb o'ylagandim,-Kristianni tumori yordamida davolayotgan Violetta Kristian va Kristinani teleport yordamida ularning yoniga olib o'tgan Chaqmoqqa minnatdorchilik bildirdi.
–Balki o'limdan qo'rqarman, lekin gap qirol Yusfordni o'ldirish haqida ketsa, o'z jonimni tikishga ham roziman,-Chaqmoq sovuqqonlik bilan javob berdi.
–Nega uni shunchalik yomon ko'rasan?-so'radi Lara,–Akang uni deb o'lgani uchunmi?
–Nafaqat akam...bu haqida eslashni xohlamayman. Aytgancha, sizlarga yomon xabarim bor. Mening kuchim birinchi qirollikkacha teleport qilishga yetmaydi. Bir kun sabr qilishga majbursiz.
–O'ninchi qirollikda bir kun qolish?!-Kristinaning birdan eti junjikib ketdi,–Agar anavi qorbobo qopi to'la "sovg'alari" bilan qaytib qolsa nima qilamiz?! Men bu yerda qolishni istamayman!
–Men ham bu yerda qoladigan ahmoq emasman,-Chaqmoq qo'llarini tirsaklariga qovushtirib, daraxtga suyanib oldi,–To'qqizinchi qirollikka portal ochaman. O'sha yerda bir kun tunab qolamiz.
–Qirol Richard mamlakatigami?-so'radi Violetta,–O'tgan safar rafiqasining dafn marosimiga bora olmagandim...mendan anchagina jahli chiqqan. Qizini esa ruhiy kasal deyishadi.
–Qirolning ko'ziga ko'rinmaganimiz ma'qul,-aralashdi Zed,–Birorta mehmonxonada tunab qolamiz. Aytgancha, men tajriba uchun sehrli ko'l suvidan olishga ulgurmadim. Qasrga qaytgach, menga yana 5000 oltin tanga badal to'laysiz. Aytgancha, qishloqdagi sassiq kampirga berib yuborgan haltamda ham 100 ga yaqin oltin tangalarim bor edi...
–Bechoralar...Ishqilib o'lishidan avval ko'p ovqat yemagan bo'lishsin-da, aks holda hammayoq sasib ketadi...-Grid muzli devorlarni chetga siljitib, eritib yubordi. Ammo devor ichida bir necha tomchi qon va Kristianning plashidan boshqa hech narsa yo'q edi...
–Tushunmadim...Jasadlar qayerga ketdi...
–Aftidan bu teleport,-javob berdi Gridning qiyofadoshlaridan biri.
–Agar teleport kuchiga ega bo'lganda, uni allaqachon ishlatgan bo'lardi! Qolaversa, qizil tumor egasi teleport ishlata olmasdi. Bu yerda boshqa bir gap bor...
–Sarkardam!-uzoqdan Teylorning ovozi eshitildi. Grid tepasiga o'girilib, u tomonga suzib kelayotgan tutun oqimiga ko'zi tushdi. Tutun oqimi yerga qo'nib, Teylorning qiyofasiga kirdi.
–Yana nima?-so'radi Grid asabiy ovozda,–Sten qani? Nima qilib tentirab yuribsan?!
–Sarkardam...Sten...Uni o'ldirishdi! Ayni damda ular biz tomonga qarab kelishyapti, hoziroq juftakni rostlash kerak!
–Sten o'ldi? Nahotki men ishongan eng kuchli va aqlli vampirlarimdan biri shunday tez mag'lub bo'lgan bo'lsa...Borgan sari hammasi qiziqarli bo'lib boryapti.
–Sarkardam, agar hoziroq ketmasak, ular sizni ham...
–Meni ham o'ldirishadi, demoqchimisan?-Grid Teylorning og'zida muz paydo qilib, gapira olmaydigan qilib qo'ydi,–Menga qachondan beri shunchalik past baho beradigan bo'lib qolding? Keyin, nega Stenni o'ldirib, senga tegishmadi? Balki uni tashlab qo'rqoqlarcha qochib ketgandirsan?...
"–Hoziroq ortingga qayt!" -Gridning qulog'iga Reginaning vahimali ovozi eshitildi. Odatda Regina Grid bilan judayam muhim hollardagina gaplashadi, misol uchun oxirgi marta gaplashishganida, Edmundning qasriga to'qqizinchi qirollik josuslari hujum qilgandi. Grid qasrdan uzoqda bo'lgani sabab, shaxsan Reginaning o'zi uning ongiga kirib, qasrga qaytishini buyurgan.
–R-Regina xonim?...Nimadir bo'ldimi?
"–Edmundga hujum qilishdi! Ayni damda saroy tabiblarining yonida. Hoziroq qaytib, qasrni muhofazaga olishing shart!"
–Qirol Edmundgami? Uning ahvoli yaxshimi?!
"–Ko'p savol bermasdan, hoziroq ortingga qayt!" -Regina boshqa hech narsa gapirmadi. Grid g'azab bilan qo'lini musht qilib tugib, ortiga o'girildi.
–Sarkardam?-so'radi Teylor,–Qandaydir muammo chiqibdimi?
–Stenning jasadini biror joyga dafn qil, shunday qolib ketmasin...-Grid ortiqcha gap aytib o'tirmay, qasr tomonga yugurib ketdi. Teylor boshini qashlagancha uning orqasidan kuzatib qoldi...
* * * * * * * *
–Tan olaman Chaqmoq, seni qochib ketding deb o'ylagandim,-Kristianni tumori yordamida davolayotgan Violetta Kristian va Kristinani teleport yordamida ularning yoniga olib o'tgan Chaqmoqqa minnatdorchilik bildirdi.
–Balki o'limdan qo'rqarman, lekin gap qirol Yusfordni o'ldirish haqida ketsa, o'z jonimni tikishga ham roziman,-Chaqmoq sovuqqonlik bilan javob berdi.
–Nega uni shunchalik yomon ko'rasan?-so'radi Lara,–Akang uni deb o'lgani uchunmi?
–Nafaqat akam...bu haqida eslashni xohlamayman. Aytgancha, sizlarga yomon xabarim bor. Mening kuchim birinchi qirollikkacha teleport qilishga yetmaydi. Bir kun sabr qilishga majbursiz.
–O'ninchi qirollikda bir kun qolish?!-Kristinaning birdan eti junjikib ketdi,–Agar anavi qorbobo qopi to'la "sovg'alari" bilan qaytib qolsa nima qilamiz?! Men bu yerda qolishni istamayman!
–Men ham bu yerda qoladigan ahmoq emasman,-Chaqmoq qo'llarini tirsaklariga qovushtirib, daraxtga suyanib oldi,–To'qqizinchi qirollikka portal ochaman. O'sha yerda bir kun tunab qolamiz.
–Qirol Richard mamlakatigami?-so'radi Violetta,–O'tgan safar rafiqasining dafn marosimiga bora olmagandim...mendan anchagina jahli chiqqan. Qizini esa ruhiy kasal deyishadi.
–Qirolning ko'ziga ko'rinmaganimiz ma'qul,-aralashdi Zed,–Birorta mehmonxonada tunab qolamiz. Aytgancha, men tajriba uchun sehrli ko'l suvidan olishga ulgurmadim. Qasrga qaytgach, menga yana 5000 oltin tanga badal to'laysiz. Aytgancha, qishloqdagi sassiq kampirga berib yuborgan haltamda ham 100 ga yaqin oltin tangalarim bor edi...
–Bu yerda kimlardir hayot uchun kurashyapti!-Violetta jahl bilan baqirib yubordi,–Sen esa pul daridasan, xolos! Uch ming tanga beraman. Undan ortig'i emas, nima senga xazinamiz og'zi katta qilib ochib qo'yilgan qopmi?
–Men o'lib ketishim mumkin edi,-davom etdi Zed,–Men u pullarni o'zim uchun emas, ilm-fan uchun sarflayman. Besh ming tanga va oramiz ochiq.
–Sen "Avlodlar"ning sobiq a'zosi ekanligingni unutding, shekilli? Agar istasam, seni o'limga hukm qilishim mumkin. Shunday ekan men bilan bahslashma.
–Yetar!-toqati toq bo'lgan Kristina g'azab bilan baqirib yubordi,–Hozir pul talashishga vaqt yo'q! Tezroq to'qqizinchi qirollikka o'tib olmasak, anavi telbalar bizni yana topib olishadi!
–Portal tayyor...-ulardan biroz nariroqda turgan Chaqmoq to'qqizinchi qirollika ochilgan portalni ko'rsatib, hammani taklif qildi,–Xo'sh, birinchi kim o'tib ko'radi? Qirolicham? Bella?
–Meni "Bella" deb atashni bas qil, Yohan!-Izabella o'rnidan turib, portalga yaqinlashdi.
–Sen qachon meni "Yohan" deb atashni bas qilsang, men ham seni "Izabella" deb chaqiraman...-Chaqmoq Izabellaning belidan itarib, portalga kirgazib yubordi. Undan so'ng Violetta, Violettadan keyin oqsoqlanib qadam bosayotgan Kristian va uni yelkasidan ushlab olgan Kristina o'tib ketishdi. Har doimgiday eng oxirida Zed portaldan o'tdi.
–Atrofdagi manzara...-Kristina yam-yashil kenglik va ko'm-ko'k osmonga tikilgancha, og'zini ochdi,–Xuddi "Windows" dasturini ichiga tushib qolgandekman. Kompyuterimda xuddi shunday rasm turardi...
–Nima deganingga o'zing tushundingmi?-so'radi uning yonida turgan Zed.
–Aytganim bilan baribir tushunmaysan. To'xta...axir sen olimsan-ku, shundaymi?! Qo'lingdan istalgan narsani yaratish keladimi?
–Falsafiy tosh va tumorlardan boshqa har narsa...Xo'sh, nima edi?
–Qasrga qaytganimizdan so'ng senga bir buyurtma beraman. Agar eson-omon qaytib ketsak, albatta...
–Qayerga kelib qoldik?-so'radi Violetta atrofidagi cheksiz maysazorga tikilib,–Bu yerda kimdir yashaydimi, o'zi?
–Men bu yer qayerligini bilaman,-javob berdi Lara,–Bu yer to'qqizinchi qirollik chegarasi. Vampir ritsarlarning ko'p qismi aynan shu yerda qirib tashlangan.
–Kechirasiz, bundan boshqa joyga kuchim yetmadi,-dedi Chaqmoq esnagancha nayzasiga suyanib,–Baribir bir kun bo'shmiz. Sekin yurib ketaversak, mehmonxona chiqib qoladi...
* * * * * * *
Birinchi qirollik.
Hozirgina o'rmondagi o'zi chizgan doira ichida paydo bo'lgan Frederika uning yelkasiga osilib olgan Silviyani ushlab, uloqtirib tashladi. Silviya taslim bo'lmay, Frederikaning qo'lidagi ko'zni yo'q qilish uchun yana unga tashlandi. Frederika shamol hosil qilib, Silviyani uchirib yubordi.
–Hoy qiz, kimsan o'zi?! O'ldiray desam ancha yoshga o'xshayapsan, menda Doriandan farqli o'laroq ozgina bo'lsada vijdon bor. Senga oxirgi marta ko'zimdan daf bo'lishga imkon beraman. Hoziroq jo'na!
–Frederika...Meyson qizi. Otangning ismi Meyson bo'lgan, shundaymi?
–Otamni qayerdan taniysan? Shoshma...miyamni tozalamoqchi bo'lgan payting hayotimga nazar solding, shundaymi?
–Menga imkon ber, Frederika. Seni bu nafratdan halos eta olaman. Yelkangdagi barcha og'ir yukdan qutulasan, gapimga ishon...
–Afsuski bunday qila olmayman! Modomiki mening hayotimga nazar solgan ekansan, demak maqsadim qanday ekanligini va unda qat'iy turishimni ham bilasan. Bu yo'lda hech narsadan qaytmayman.
–Biroq o'sha kuni o'rmonda qilgan harakatlaring hozir aytayotgan gaplaringga mutlaqo qarshi...-Silviya muloyim ovozda javob berdi.
–O'rmon? Yana qanaqa o'rmon?
–Men sening oq tomonlaringga, kirga to'lgan qalbingdagi haligacha toza qolib ketgan joylarga nazar soldim. Qaroqchilar bilan o'rmonda jang qilgan payting sen Kristinaga aslida kim ekaningni aytmoqchi bo'lgansan. Lekin orqangdan qilingan hujum gapingni tugatishingga halaqit bergan...
Frederika beixtiyor o'n besh barmoqli afsunga ega qaroqchi Stil bilan bo'lib o'tgan jangni yodga oldi.
–Men o'lib ketishim mumkin edi,-davom etdi Zed,–Men u pullarni o'zim uchun emas, ilm-fan uchun sarflayman. Besh ming tanga va oramiz ochiq.
–Sen "Avlodlar"ning sobiq a'zosi ekanligingni unutding, shekilli? Agar istasam, seni o'limga hukm qilishim mumkin. Shunday ekan men bilan bahslashma.
–Yetar!-toqati toq bo'lgan Kristina g'azab bilan baqirib yubordi,–Hozir pul talashishga vaqt yo'q! Tezroq to'qqizinchi qirollikka o'tib olmasak, anavi telbalar bizni yana topib olishadi!
–Portal tayyor...-ulardan biroz nariroqda turgan Chaqmoq to'qqizinchi qirollika ochilgan portalni ko'rsatib, hammani taklif qildi,–Xo'sh, birinchi kim o'tib ko'radi? Qirolicham? Bella?
–Meni "Bella" deb atashni bas qil, Yohan!-Izabella o'rnidan turib, portalga yaqinlashdi.
–Sen qachon meni "Yohan" deb atashni bas qilsang, men ham seni "Izabella" deb chaqiraman...-Chaqmoq Izabellaning belidan itarib, portalga kirgazib yubordi. Undan so'ng Violetta, Violettadan keyin oqsoqlanib qadam bosayotgan Kristian va uni yelkasidan ushlab olgan Kristina o'tib ketishdi. Har doimgiday eng oxirida Zed portaldan o'tdi.
–Atrofdagi manzara...-Kristina yam-yashil kenglik va ko'm-ko'k osmonga tikilgancha, og'zini ochdi,–Xuddi "Windows" dasturini ichiga tushib qolgandekman. Kompyuterimda xuddi shunday rasm turardi...
–Nima deganingga o'zing tushundingmi?-so'radi uning yonida turgan Zed.
–Aytganim bilan baribir tushunmaysan. To'xta...axir sen olimsan-ku, shundaymi?! Qo'lingdan istalgan narsani yaratish keladimi?
–Falsafiy tosh va tumorlardan boshqa har narsa...Xo'sh, nima edi?
–Qasrga qaytganimizdan so'ng senga bir buyurtma beraman. Agar eson-omon qaytib ketsak, albatta...
–Qayerga kelib qoldik?-so'radi Violetta atrofidagi cheksiz maysazorga tikilib,–Bu yerda kimdir yashaydimi, o'zi?
–Men bu yer qayerligini bilaman,-javob berdi Lara,–Bu yer to'qqizinchi qirollik chegarasi. Vampir ritsarlarning ko'p qismi aynan shu yerda qirib tashlangan.
–Kechirasiz, bundan boshqa joyga kuchim yetmadi,-dedi Chaqmoq esnagancha nayzasiga suyanib,–Baribir bir kun bo'shmiz. Sekin yurib ketaversak, mehmonxona chiqib qoladi...
* * * * * * *
Birinchi qirollik.
Hozirgina o'rmondagi o'zi chizgan doira ichida paydo bo'lgan Frederika uning yelkasiga osilib olgan Silviyani ushlab, uloqtirib tashladi. Silviya taslim bo'lmay, Frederikaning qo'lidagi ko'zni yo'q qilish uchun yana unga tashlandi. Frederika shamol hosil qilib, Silviyani uchirib yubordi.
–Hoy qiz, kimsan o'zi?! O'ldiray desam ancha yoshga o'xshayapsan, menda Doriandan farqli o'laroq ozgina bo'lsada vijdon bor. Senga oxirgi marta ko'zimdan daf bo'lishga imkon beraman. Hoziroq jo'na!
–Frederika...Meyson qizi. Otangning ismi Meyson bo'lgan, shundaymi?
–Otamni qayerdan taniysan? Shoshma...miyamni tozalamoqchi bo'lgan payting hayotimga nazar solding, shundaymi?
–Menga imkon ber, Frederika. Seni bu nafratdan halos eta olaman. Yelkangdagi barcha og'ir yukdan qutulasan, gapimga ishon...
–Afsuski bunday qila olmayman! Modomiki mening hayotimga nazar solgan ekansan, demak maqsadim qanday ekanligini va unda qat'iy turishimni ham bilasan. Bu yo'lda hech narsadan qaytmayman.
–Biroq o'sha kuni o'rmonda qilgan harakatlaring hozir aytayotgan gaplaringga mutlaqo qarshi...-Silviya muloyim ovozda javob berdi.
–O'rmon? Yana qanaqa o'rmon?
–Men sening oq tomonlaringga, kirga to'lgan qalbingdagi haligacha toza qolib ketgan joylarga nazar soldim. Qaroqchilar bilan o'rmonda jang qilgan payting sen Kristinaga aslida kim ekaningni aytmoqchi bo'lgansan. Lekin orqangdan qilingan hujum gapingni tugatishingga halaqit bergan...
Frederika beixtiyor o'n besh barmoqli afsunga ega qaroqchi Stil bilan bo'lib o'tgan jangni yodga oldi.
–O'zligingni oshkor qilgan payting esa ularni o'ldirishda ikkilangansan. Sening mag'lubiyatingga ikkilanish va muhabbat sababchi bo'lgan. Otangdan qolgan esdalikka bo'lgan muhabbat, seni yaqin kishisi deb bilgan odamga qarshi ikkilanish...Sen yovuz emassan, Frederika. Shunchaki yo'lingdan adashgansan. Menga imkon ber, hammasini to'g'irlayman.
–Sen haqsan...mag'lubiyatimga ikkilanishim va muhabbat sababchi bo'ldi. Keyingi safar ham mag'lub bo'lmaslik uchun men bu tuyg'ulardan voz kechaman! Sening kimligingni farqi yo'q, farishtamisan yoki sehrgar, yordamingni hech qachon qabul qilmayman. Mening o'z rejam bor va bu rejaga qarshi chiqadigan kim bo'lsa ham uni ayab o'tirmay yo'q qilaman. Agar o'lishni istamasang, boshqa oyog'im ostida o'ralashma...
#Elen
–Sen haqsan...mag'lubiyatimga ikkilanishim va muhabbat sababchi bo'ldi. Keyingi safar ham mag'lub bo'lmaslik uchun men bu tuyg'ulardan voz kechaman! Sening kimligingni farqi yo'q, farishtamisan yoki sehrgar, yordamingni hech qachon qabul qilmayman. Mening o'z rejam bor va bu rejaga qarshi chiqadigan kim bo'lsa ham uni ayab o'tirmay yo'q qilaman. Agar o'lishni istamasang, boshqa oyog'im ostida o'ralashma...
#Elen
🌹💥🔥Abadiy kuch toshi sari yohud Qizil Qirolichani qaytishi🔥💥🌹
13- QISM
Yuliyaning qasri
Qasr derazalariga tutilgan dar pardalar Yuliyani buyruqi bilan qizil tusga kiritildi. Qasr ancha o'zgargan har bir honalarga qizil fonuschalar va nur taratuvchilar joylashtirilgan. Kompaniyadagi olishuvdan keyin derazalarga sinmaydigan oynalar o'rnatildi. Yuliya o'zini muhofaza qilishlari uchun tan soqchilar ham yolladi. Ammo Artyomni iltimosi bilan ularga javob berib yubordi. Qasrni har yeriga kameralar o'rnatilib ularni Yuliyani yotoqxonasiga ulab qo'yildi.
Yuliyani yotoqxonasi qizil yotoqda Yuliya behush yotar edi. Uni yonida Artyom chap tarafida Timofey o'ttirishgan edi. Yuliyani oyoq uchida Maksim havoda muallaq qandaydir afsunlarni pichirlab o'qiyotgan edi. Ko'zgu oldidagi kursiga Vanya joy olgan edi, uni yonida ko'zguga suyangancha Alita nimalarnidir o'ylab hayol surib turar edi. Yuliya yana tush ko'rdi. Bu gal u o'z qiyofasida edi hamma joy oppoq qor bilan qoplangan edi ustida qizil ko'ylak holos, negadir sovuq qotmas edi. Shu payt uni qarshisida qandaydir qiz paydo bo'la boshladi. U yaqinlasha boshlagach uni aniq ravshan ko'ra boshladi. Qiz ustiga moviy rang libos kiyib olgan, boshigayam ko'ylagiga monand bosh kiyim yuzini qora to'r ko'rishga halal berar edi. Nozik harakat qilib Yuliyani butkul maftun etgan edi. U huddi havoda muallaq suzib yurgandek ohista va nafis qadam tashlab kelib Yuliyani oldiga tuxtadi. Yuliyani ajablantirgan narsa u to'xtasa ham ko'ylagi shamolda hilpirab turgandek silkinar edi. Yaqindan qora to'rortidan qizil ko'zlar ko'rindi. Ammo qandaydir ko'zarda achinarli nimadir bor edi. Balkim shuni uchun yuzini yashirgandir deb uzicha uyladi Yuliya.
- Sovuq qotmadingmi? Ahvoling yaxshimi Yuliya.- deb uzgacha mehr bilan qarab turdi.
- Haaa.... Kimsiz?...
-Balki sayr qilarmiz? Dedida moviy libosli qiz yura boshladi. Yuliya ham beixtiyor unga ergashdi. Ular sharsharani yuqori qismiga kelishdi. Manzara chiroyli va shu bilan birga daxshatli edi. Sababi suv o'rniga qip qizil qon oqar edi. Biroz sukunatdan so'ng qiz jonlandi.
- Kechir. Seni... Aynan seni tanlaganim uchun. Deyarli tanlash imkonim yuq edi. Afsonalar doim ham tug'ri bo'lavermaydi. Sen bilan uzoq suhbatlasholmiman kechir uyg'on Yuliya- dedida Yuliyadan ko'z uzmay uzoqasha boshladi. Sharsharani qirrasidan o'zini tashlavordi. Yuliya bu daxshatli manzaradan baqirib uyg'onib ketdi. Hamma uni o'rab olishdi. Yuliyaga nafas yetmayotgan edi. Shunda Alita stakanga suvsolib ichiga bitta dori tashladi va qolganlarni itarib qizga ichirdi. Biroz o'tib u tinchlandi. Hamma Yuliya bilan bandligida Artyom Alitani tirsagidan ushlab chekkaga tortib ketdi.
- Yana nima hohlaysan? Nima hammasini unutgan deb o'ylagan edingmi? Nima shuncha vaqt o'tib toshni olib kelsam kechiradi deb o'yladingmi?
- Meniyam gapirishga quyasanmi, yo'qmi? Ha aybdorman ammo majbur edim ishon. Hammasiga Yegor....
- Bassss. Eshitishniyam hohlamiman. Aldoqchiliging o'tmaydi. Ketasan eshitdingmi ertaga ketasan.- dedida Artyom Yuliyaga ko'z tashladi va gapini davom ettirdi
- Agar Yuliyaga yaqinlashgudek bulseng erta tongni bizni uyda ko'rmisan gapim tugadi.- deb Artyom eshikdan ko'chaga otildi.
13- QISM
Yuliyaning qasri
Qasr derazalariga tutilgan dar pardalar Yuliyani buyruqi bilan qizil tusga kiritildi. Qasr ancha o'zgargan har bir honalarga qizil fonuschalar va nur taratuvchilar joylashtirilgan. Kompaniyadagi olishuvdan keyin derazalarga sinmaydigan oynalar o'rnatildi. Yuliya o'zini muhofaza qilishlari uchun tan soqchilar ham yolladi. Ammo Artyomni iltimosi bilan ularga javob berib yubordi. Qasrni har yeriga kameralar o'rnatilib ularni Yuliyani yotoqxonasiga ulab qo'yildi.
Yuliyani yotoqxonasi qizil yotoqda Yuliya behush yotar edi. Uni yonida Artyom chap tarafida Timofey o'ttirishgan edi. Yuliyani oyoq uchida Maksim havoda muallaq qandaydir afsunlarni pichirlab o'qiyotgan edi. Ko'zgu oldidagi kursiga Vanya joy olgan edi, uni yonida ko'zguga suyangancha Alita nimalarnidir o'ylab hayol surib turar edi. Yuliya yana tush ko'rdi. Bu gal u o'z qiyofasida edi hamma joy oppoq qor bilan qoplangan edi ustida qizil ko'ylak holos, negadir sovuq qotmas edi. Shu payt uni qarshisida qandaydir qiz paydo bo'la boshladi. U yaqinlasha boshlagach uni aniq ravshan ko'ra boshladi. Qiz ustiga moviy rang libos kiyib olgan, boshigayam ko'ylagiga monand bosh kiyim yuzini qora to'r ko'rishga halal berar edi. Nozik harakat qilib Yuliyani butkul maftun etgan edi. U huddi havoda muallaq suzib yurgandek ohista va nafis qadam tashlab kelib Yuliyani oldiga tuxtadi. Yuliyani ajablantirgan narsa u to'xtasa ham ko'ylagi shamolda hilpirab turgandek silkinar edi. Yaqindan qora to'rortidan qizil ko'zlar ko'rindi. Ammo qandaydir ko'zarda achinarli nimadir bor edi. Balkim shuni uchun yuzini yashirgandir deb uzicha uyladi Yuliya.
- Sovuq qotmadingmi? Ahvoling yaxshimi Yuliya.- deb uzgacha mehr bilan qarab turdi.
- Haaa.... Kimsiz?...
-Balki sayr qilarmiz? Dedida moviy libosli qiz yura boshladi. Yuliya ham beixtiyor unga ergashdi. Ular sharsharani yuqori qismiga kelishdi. Manzara chiroyli va shu bilan birga daxshatli edi. Sababi suv o'rniga qip qizil qon oqar edi. Biroz sukunatdan so'ng qiz jonlandi.
- Kechir. Seni... Aynan seni tanlaganim uchun. Deyarli tanlash imkonim yuq edi. Afsonalar doim ham tug'ri bo'lavermaydi. Sen bilan uzoq suhbatlasholmiman kechir uyg'on Yuliya- dedida Yuliyadan ko'z uzmay uzoqasha boshladi. Sharsharani qirrasidan o'zini tashlavordi. Yuliya bu daxshatli manzaradan baqirib uyg'onib ketdi. Hamma uni o'rab olishdi. Yuliyaga nafas yetmayotgan edi. Shunda Alita stakanga suvsolib ichiga bitta dori tashladi va qolganlarni itarib qizga ichirdi. Biroz o'tib u tinchlandi. Hamma Yuliya bilan bandligida Artyom Alitani tirsagidan ushlab chekkaga tortib ketdi.
- Yana nima hohlaysan? Nima hammasini unutgan deb o'ylagan edingmi? Nima shuncha vaqt o'tib toshni olib kelsam kechiradi deb o'yladingmi?
- Meniyam gapirishga quyasanmi, yo'qmi? Ha aybdorman ammo majbur edim ishon. Hammasiga Yegor....
- Bassss. Eshitishniyam hohlamiman. Aldoqchiliging o'tmaydi. Ketasan eshitdingmi ertaga ketasan.- dedida Artyom Yuliyaga ko'z tashladi va gapini davom ettirdi
- Agar Yuliyaga yaqinlashgudek bulseng erta tongni bizni uyda ko'rmisan gapim tugadi.- deb Artyom eshikdan ko'chaga otildi.
🌹💥🔥Abadiy kuch toshi sari yohud Qizil Qirolichani qaytishi🔥💥🌹
14-QISM
Yuliyani yolg'iz qoldirib hamma chiqib ketdi. Yuliya Artyom haqida o'ylay boshladi. Artomga qandaydir tuyg'u his qilar ammo tan olgisi kelmagan edi Alita bilan kirib kelishganida asabiylashgani hali hanuz esida. Undagi bu ozgarishni faqat Vanya bilgan va sabr qil deb imo qilgan edi. Artyomga nusbatan nimani his qilaman uzi. Shu hayolar bilan Vanya uning oldiga kelganjni sezmay qoldi. Vanya huddi fikrlarini muqovali kitobdek behato o'qiyotgandek tabassum qilib turar edi.
- Vanya menga o'zing haqinda aytib ber iltimos.
- Hooop mayli. Men anca yillar oldin Lorenburg grafligida tug'ulganman. Otam Lord Jorj Saymons edi. Meni ismim esa Artur Saymons bo'lgan . Yoshligimdn ovga qiziqar edim. Yolg'iz farzand bo'lganman. Bir kuni ovga chiqdim va o'rmonda adashib qoldim qandaydir yig'i ovozi keldi va usha tarafga bordim u yerda bir qizni uchratdim. U jarlik yoqasida yuzini berkitib yig'lab o'tirar edi. Kiyimlari yirtilgan tanasida qon dog'lari qolgan edi. Qizni oldiga bordim shunda u qizil ko'zlari va so'yloq tishlari bilan tashlandi. Bo'ynimda og'riq sezdim va o'zimni yo'qota boshladim hayot shirinlik qilib uniyam o'zimniyam jarlikka otdim. U harsanga tegib yiqildi men esa dumalab tez oqar ko'lga tushdim. Bu yog'i esmda yo'q. Qancha behush yotganim ham nomalum. Meni tog' tabibi topob olibdi. Keyin meni vampirga aylanganimni aytdi. Otim chavaqlqngan meni esa o'ldiga chiqarishibdi. Keyinchalik bu judolikka chidomay birin ketin ota onam hayotni tark etishdi va men u yerlardan bosh olib ketdim. Vaqtlar o'tib meni bir laboratoriyada sinovdan o'tkazishdi. Sinovlar natijasida mutantga aylandim qoldim. Mana qara nimalarga qodirman-deb qolini harakatlantirdi va atrofdagi metallar uni qo'li atrofida muallaq turib qoldi.
- Metallarga ta'sir o'tkazasanmi? Qoyil.
- Ha yana tezlik ongni o'qiy olishim va yana ba'zi sirli hususiyatlarim bor.-dedida hikoyasiga nuqta qo'ydi.
- Artyomchi? Makaimchi?
- Bu azizam boshqa hikoya hali kop birga bo'lamiz.
*
Vanyaning Yuliyani xonasiga kirib ketgani va haligacha qaytmagani Maksimni tinchini yuqotdi. Doimgi kulgular xazllar o'zgargan edi. Hafsalasi pir bo'lib joni fig'oni chiqdi ko'zi o'z o'zidan yoshlandi. Barmog'ini harakatlantirib Vanyani xonasiga portal ochdi va u tarafga yo'l oldi.
Vanya devanga oyog'ini tepaga ko'tarib boshini pastka qilib yotar edi. Maksim tuynukan o'ta solib Vanyani yoqasiga yopishi.
- Ablax yolg'onchi. Sendan nafratlanaman ARTUR. Ko'rgani ko'zim yo'q. Seni sevib qolgan men ahmoq tushundingmi sevaman seni.-deb vanyani yelkasiga boshini qo'yib yig'lab yubordi va tok urgandek seskanib o'zi aytgan so'ngi gapidan pusaymon bo'lib Vanyaga nigoh tashadi. Vanya qzning sochlarini silab mayin va ayyorona tabassum bilan qarab turar edi. Maksim Vanyani itarib o'zini eshikka otdi ammo Vanya tezkorlik bilan eshikni yopib Maksimni oldida paydo bo'ldi. Maksim bu tezlikda borib Vanyaga urildi Vanya uni ushlab qoldi. Vanya tabassum bilan yuzini Maksimning yuziga yaqinlashtordi va asta" Vanihoyat. Axiyri tan olding hayotim menam eni sevaman juda sevaman Maksim" dedi va yuzidan o'pib qo'ydi. Qiz uning qo'lidan chiqishga harakat qildi bo'lmadi hatto afsun ham ishlatish hayoliga kelmadi. Vanya maroq bilan uni tomosha qilar edi ohiri taqdirga tan berdi. Vanya Maksimning yuzini yuvgan ko'zyoshlariga va titrab turgan lablariga qaradi va asta labini bosdi.
14-QISM
Yuliyani yolg'iz qoldirib hamma chiqib ketdi. Yuliya Artyom haqida o'ylay boshladi. Artomga qandaydir tuyg'u his qilar ammo tan olgisi kelmagan edi Alita bilan kirib kelishganida asabiylashgani hali hanuz esida. Undagi bu ozgarishni faqat Vanya bilgan va sabr qil deb imo qilgan edi. Artyomga nusbatan nimani his qilaman uzi. Shu hayolar bilan Vanya uning oldiga kelganjni sezmay qoldi. Vanya huddi fikrlarini muqovali kitobdek behato o'qiyotgandek tabassum qilib turar edi.
- Vanya menga o'zing haqinda aytib ber iltimos.
- Hooop mayli. Men anca yillar oldin Lorenburg grafligida tug'ulganman. Otam Lord Jorj Saymons edi. Meni ismim esa Artur Saymons bo'lgan . Yoshligimdn ovga qiziqar edim. Yolg'iz farzand bo'lganman. Bir kuni ovga chiqdim va o'rmonda adashib qoldim qandaydir yig'i ovozi keldi va usha tarafga bordim u yerda bir qizni uchratdim. U jarlik yoqasida yuzini berkitib yig'lab o'tirar edi. Kiyimlari yirtilgan tanasida qon dog'lari qolgan edi. Qizni oldiga bordim shunda u qizil ko'zlari va so'yloq tishlari bilan tashlandi. Bo'ynimda og'riq sezdim va o'zimni yo'qota boshladim hayot shirinlik qilib uniyam o'zimniyam jarlikka otdim. U harsanga tegib yiqildi men esa dumalab tez oqar ko'lga tushdim. Bu yog'i esmda yo'q. Qancha behush yotganim ham nomalum. Meni tog' tabibi topob olibdi. Keyin meni vampirga aylanganimni aytdi. Otim chavaqlqngan meni esa o'ldiga chiqarishibdi. Keyinchalik bu judolikka chidomay birin ketin ota onam hayotni tark etishdi va men u yerlardan bosh olib ketdim. Vaqtlar o'tib meni bir laboratoriyada sinovdan o'tkazishdi. Sinovlar natijasida mutantga aylandim qoldim. Mana qara nimalarga qodirman-deb qolini harakatlantirdi va atrofdagi metallar uni qo'li atrofida muallaq turib qoldi.
- Metallarga ta'sir o'tkazasanmi? Qoyil.
- Ha yana tezlik ongni o'qiy olishim va yana ba'zi sirli hususiyatlarim bor.-dedida hikoyasiga nuqta qo'ydi.
- Artyomchi? Makaimchi?
- Bu azizam boshqa hikoya hali kop birga bo'lamiz.
*
Vanyaning Yuliyani xonasiga kirib ketgani va haligacha qaytmagani Maksimni tinchini yuqotdi. Doimgi kulgular xazllar o'zgargan edi. Hafsalasi pir bo'lib joni fig'oni chiqdi ko'zi o'z o'zidan yoshlandi. Barmog'ini harakatlantirib Vanyani xonasiga portal ochdi va u tarafga yo'l oldi.
Vanya devanga oyog'ini tepaga ko'tarib boshini pastka qilib yotar edi. Maksim tuynukan o'ta solib Vanyani yoqasiga yopishi.
- Ablax yolg'onchi. Sendan nafratlanaman ARTUR. Ko'rgani ko'zim yo'q. Seni sevib qolgan men ahmoq tushundingmi sevaman seni.-deb vanyani yelkasiga boshini qo'yib yig'lab yubordi va tok urgandek seskanib o'zi aytgan so'ngi gapidan pusaymon bo'lib Vanyaga nigoh tashadi. Vanya qzning sochlarini silab mayin va ayyorona tabassum bilan qarab turar edi. Maksim Vanyani itarib o'zini eshikka otdi ammo Vanya tezkorlik bilan eshikni yopib Maksimni oldida paydo bo'ldi. Maksim bu tezlikda borib Vanyaga urildi Vanya uni ushlab qoldi. Vanya tabassum bilan yuzini Maksimning yuziga yaqinlashtordi va asta" Vanihoyat. Axiyri tan olding hayotim menam eni sevaman juda sevaman Maksim" dedi va yuzidan o'pib qo'ydi. Qiz uning qo'lidan chiqishga harakat qildi bo'lmadi hatto afsun ham ishlatish hayoliga kelmadi. Vanya maroq bilan uni tomosha qilar edi ohiri taqdirga tan berdi. Vanya Maksimning yuzini yuvgan ko'zyoshlariga va titrab turgan lablariga qaradi va asta labini bosdi.
✎﹏☠ѵɑɷρıɾ ɦıƙσყɑɭɑɾ☠﹏✍ via @like
🌹💥🔥Abadiy kuch toshi sari yohud Qizil Qirolichani qaytishi🔥💥🌹 14-QISM Yuliyani yolg'iz qoldirib hamma chiqib ketdi. Yuliya Artyom haqida o'ylay boshladi. Artomga qandaydir tuyg'u his qilar ammo tan olgisi kelmagan edi Alita bilan kirib kelishganida…
Yuliyaning tushidagi Anastasiya
Yuq bunaqasi ketmaydi men bu yerdan ertaga ketolmayman. Axir ularni nmaga ishontira olmayapman o'zi. Nima qilsam bo'ladi? Hozirda Artyomni erita oladigan yagona inson Yuliya... Haa... Uni ishontirish hech nima emas.
Eshikni ochib o'zini Yuliyani xonasi tomon otdi. Yuliya derazadan o'rmonni tomosha qilib turgan vaqt Alitani tomoq qirgani fikrlarini bo'ldi.
- Gapimni aylantirib o'tirmiman. Menga yordam ber. Buni senday oddiy odamdan so'rash men uchun qanchalar qiyinligini bilsang edi.
- Qanday yordam? Nima gap o'zi?
- Men olib kelgan moviy tosh, sizningcha uni menga qo'sh qo'llab bervorishganmi. Yoq. Uni olishim uchun ancha vaqtim ketdi. Endi esa ular.....
Alitani gapi chala qoldi. Katta derazadan uchli uchta xanjarni birlashtirilgan holdagi quroli uchib kelib devorga qadaldi. Alita chap berib orqaga sakradi. Deazadan epchillik bilan to'rta gavdali yovvoyilar birma ketin kirib kelishdi. Alita va Yuliya asta orqaga yura boshlashdi.
- Bular Inklar qabilasining "sineruk"lari ya'ni ovlovchilari. Ular bilan xazillashmagan ma'qul. Yuliya atrofidagi gavdali yovviyalarga qarab devorga tiralib qoldi. Alita esa qo'lini yozdi va plashidan qora o'ymakor qamchi qo'lida paydo bo'ldi. Alita ularga tashlandi. Uning ko'zi qip qizil, tirnoqlari qamchini chirmab olgan so'yloq tishlari esa... Daxshat. Yuliya qotib qoldi va o'ziga kelib stol ustidagi fonuschani olib Alitaga o'girilgan yovvoyini boshiga urdi. Alita bo'lsa birinchisini bo'ynidan qamchisi bilan o'rab oldi. Ikkinchisini zarb bilan devorga tepib yubordi va uchinchisini qo'lidagi dakra( uch qirrali xanjar)ni olib qamchisi bo'ynini bug'ayotgan yovvoyini boshini uzib tashladi. Qamcisini bo'shatib devorga urilgan yovvoyini oyogini bog'latib oldi va derazadantashqariga uloqtirib yubordi. Bu vaqtda Yuliya fonus ta'sir qilmagan yovvoyi bilan olishar edi. Yovvoyi Yuliyani bo'g'ib devorga tirab qo'ydi Yuliya tipirchiray boshladi. Alita deyarli qutuldi va qo'lidagi dakrani Yuliyani bo'g'ib turgan yovvoyini oyog'ga otdi. Yovvoyi baqirib yubordi. Yuliya qochib yotoqni tagiga berkinib oldi. Alita endi oyog'i yaralangan yovvoyi tomonga yura boshlaganidan orqasidan yovvoyi kelib qora ammo o'yib qandaydir yozuvlar tushirilgan pichoqni sanchdi. Alita qimir etolmay qotib qoldi. Derazadan qaytib kirgan barzangi yerga qandaydir qum sepib nimadirlarni ayta boshladi. Qum havoda muallaq aylana boshladi va ular qumli o'rama ichiga kirib ketishdi. Alitani olib ketayotishganida Yuliyaga najod ko'zlri bilan tikilib qo'ydi holos.
*
Artyom stolda o'tirar yonida Timofey kitob titkilash bilan band edi. Uning tepasida Vanya va Maksim qo'l qovushtirib nimalarnidr o'ylar edi. Ularning qarshisida Yuliya bo'lgan ishlarni oqizmay tomizmay aytib berayotgan edi.
- Ming la'nat qotillar jamiyati endigina tinchidi desam bu ish. Alita doim nimanidie boshlab yuradi.
- Artyom Alita moviy tosh uchun shunday qilgan ahir. Lekin moviy tosh Alitada edi. Ular Alita bilan birga toshniyam olib ketishdi.
- Menda aniq ma'lumotlar kam ammo Yuliyani xonasidagi qumga ishonadigan bo'lsak Hardon o'rmoniga boshlayapti.-dedi Maksim sariq yonayotgan ko'zari bilan qumni harakatlantirar ekan.
- Bu qanday joy ahir u haqda hech qanday ma'lumot yo'q ku?- deb gapga qo'shildi Timofey.
- Biz u uerda yugurib yurgan vaqtimiz sen tug'ulmagan eding bolakay,-deb Vanya Timofeyni sariq sochlarini qo'li bilan to'zg'itib qo'ydi.
- Unda Hardon o'rmoniga,-dedida Maksim oldinga chiqdi va o'ng qo'lini oldinga cho'zib afsun o'qiy boshladi. Atrofan qora ko'k shulalar paydo bo'lib birlasha boshladi. Ular kattalashib qora portal ochildi. Afsun yakunlandi Maksim chekkaga qochdi. Avval Artyom izidan Yuliya portalga yo'l oldi. Timofey yo'l haltasini orqasiga osib, chuqur nafas olib, ko'zlarini yumib partalga kirib ketdi. Vanya Maksimka qo'l uzatdi Maksim Vanyani qo'lini mahkam siqdi va ikkovi birga portal ichida g'oyib bo'lishdi biroz o'tib portal oldida qora libosda ikki kishi paydo bo'ldi. Ular bir biriga ma'noli qarab portal ichiga odimlashdi.
DAVOMI BOR....
🦋 ู๊ ู๊ ู๊♡Ξ👸 💃БеЛосНеЖКа🕺🤴 Ξ♡ ู๊ ู๊ ู๊🦋
Eshikni ochib o'zini Yuliyani xonasi tomon otdi. Yuliya derazadan o'rmonni tomosha qilib turgan vaqt Alitani tomoq qirgani fikrlarini bo'ldi.
- Gapimni aylantirib o'tirmiman. Menga yordam ber. Buni senday oddiy odamdan so'rash men uchun qanchalar qiyinligini bilsang edi.
- Qanday yordam? Nima gap o'zi?
- Men olib kelgan moviy tosh, sizningcha uni menga qo'sh qo'llab bervorishganmi. Yoq. Uni olishim uchun ancha vaqtim ketdi. Endi esa ular.....
Alitani gapi chala qoldi. Katta derazadan uchli uchta xanjarni birlashtirilgan holdagi quroli uchib kelib devorga qadaldi. Alita chap berib orqaga sakradi. Deazadan epchillik bilan to'rta gavdali yovvoyilar birma ketin kirib kelishdi. Alita va Yuliya asta orqaga yura boshlashdi.
- Bular Inklar qabilasining "sineruk"lari ya'ni ovlovchilari. Ular bilan xazillashmagan ma'qul. Yuliya atrofidagi gavdali yovviyalarga qarab devorga tiralib qoldi. Alita esa qo'lini yozdi va plashidan qora o'ymakor qamchi qo'lida paydo bo'ldi. Alita ularga tashlandi. Uning ko'zi qip qizil, tirnoqlari qamchini chirmab olgan so'yloq tishlari esa... Daxshat. Yuliya qotib qoldi va o'ziga kelib stol ustidagi fonuschani olib Alitaga o'girilgan yovvoyini boshiga urdi. Alita bo'lsa birinchisini bo'ynidan qamchisi bilan o'rab oldi. Ikkinchisini zarb bilan devorga tepib yubordi va uchinchisini qo'lidagi dakra( uch qirrali xanjar)ni olib qamchisi bo'ynini bug'ayotgan yovvoyini boshini uzib tashladi. Qamcisini bo'shatib devorga urilgan yovvoyini oyogini bog'latib oldi va derazadantashqariga uloqtirib yubordi. Bu vaqtda Yuliya fonus ta'sir qilmagan yovvoyi bilan olishar edi. Yovvoyi Yuliyani bo'g'ib devorga tirab qo'ydi Yuliya tipirchiray boshladi. Alita deyarli qutuldi va qo'lidagi dakrani Yuliyani bo'g'ib turgan yovvoyini oyog'ga otdi. Yovvoyi baqirib yubordi. Yuliya qochib yotoqni tagiga berkinib oldi. Alita endi oyog'i yaralangan yovvoyi tomonga yura boshlaganidan orqasidan yovvoyi kelib qora ammo o'yib qandaydir yozuvlar tushirilgan pichoqni sanchdi. Alita qimir etolmay qotib qoldi. Derazadan qaytib kirgan barzangi yerga qandaydir qum sepib nimadirlarni ayta boshladi. Qum havoda muallaq aylana boshladi va ular qumli o'rama ichiga kirib ketishdi. Alitani olib ketayotishganida Yuliyaga najod ko'zlri bilan tikilib qo'ydi holos.
*
Artyom stolda o'tirar yonida Timofey kitob titkilash bilan band edi. Uning tepasida Vanya va Maksim qo'l qovushtirib nimalarnidr o'ylar edi. Ularning qarshisida Yuliya bo'lgan ishlarni oqizmay tomizmay aytib berayotgan edi.
- Ming la'nat qotillar jamiyati endigina tinchidi desam bu ish. Alita doim nimanidie boshlab yuradi.
- Artyom Alita moviy tosh uchun shunday qilgan ahir. Lekin moviy tosh Alitada edi. Ular Alita bilan birga toshniyam olib ketishdi.
- Menda aniq ma'lumotlar kam ammo Yuliyani xonasidagi qumga ishonadigan bo'lsak Hardon o'rmoniga boshlayapti.-dedi Maksim sariq yonayotgan ko'zari bilan qumni harakatlantirar ekan.
- Bu qanday joy ahir u haqda hech qanday ma'lumot yo'q ku?- deb gapga qo'shildi Timofey.
- Biz u uerda yugurib yurgan vaqtimiz sen tug'ulmagan eding bolakay,-deb Vanya Timofeyni sariq sochlarini qo'li bilan to'zg'itib qo'ydi.
- Unda Hardon o'rmoniga,-dedida Maksim oldinga chiqdi va o'ng qo'lini oldinga cho'zib afsun o'qiy boshladi. Atrofan qora ko'k shulalar paydo bo'lib birlasha boshladi. Ular kattalashib qora portal ochildi. Afsun yakunlandi Maksim chekkaga qochdi. Avval Artyom izidan Yuliya portalga yo'l oldi. Timofey yo'l haltasini orqasiga osib, chuqur nafas olib, ko'zlarini yumib partalga kirib ketdi. Vanya Maksimka qo'l uzatdi Maksim Vanyani qo'lini mahkam siqdi va ikkovi birga portal ichida g'oyib bo'lishdi biroz o'tib portal oldida qora libosda ikki kishi paydo bo'ldi. Ular bir biriga ma'noli qarab portal ichiga odimlashdi.
DAVOMI BOR....
🦋 ู๊ ู๊ ู๊♡Ξ👸 💃БеЛосНеЖКа🕺🤴 Ξ♡ ู๊ ู๊ ู๊🦋
🌹💥🔥Abadiy kuch toshi sari yohud Qizil Qirolichani qaytishi🔥💥🌹
15-QISM
Ximolay. Tog' cho'qqisidagi qasr.
Ulan devorlar nurab yotgan ustidagi qorlar yil o'n ikki oy eriyamdigan ulkan qal'a devorlari. Tog'ning oppoqligini bu qora dog' buzib turibdi. Qal'a o'rtasida ulkan qasr. Atrofda qora yoping'ichli askarlar kezib yuribdi. Qasrga kiraverishda qandaydir qora libosli uch kishini rasmi ilingan. Bu ulkan portret devor bilan teng edi. Qasrda billur qandilar o'rnatilgan bo'lib honalar yorug' edi. Yan Zu qasrga tezlik bilan kirib keldi. Qo'lida qandaydir o'rama qog'oz va qizil lenta bor edi. Yan Zu o'tib ketyotganida atrofdagilar unga ta'zim qilishar lekin ularga qarashga vaqti yoq edi. Taxtlar zaliga yetib keldi eshiklar ochildi, eshikdan besh qadam o'tib ta'zim qildi va qo'lidagi nomani uzatdi. Xona xizmatchilari nomani olib taxtda o'tirgan qizil rido va qora yoping'ich tashlab qolgan sochlari, qora yuzi oppoq va sovuq kishiga yetkazishdi. U nomani o'qib ko'rdi va bir nuqtaga qarab qoldi.
- Xojam biror ma'lumot bormi? Bu noma trzlik bilan yetkazilishi kerakligi aytilgan edi.
- Yegor qizil qirolicha vorisini topibdi baxtga qarshi uning atrofida himoyachilar bor emish. Qoyil qolmadim, agar bunday bo'lmaganida ajablangan bo'lar edi. Bilasanmi qadrdomim Yan Zu bu himoyachilar ancha haddilaridan oshishdi. Endi jiddiy chora ko'rmasak bo'lmaydi.
- Tushunarli xojam. Ketishga ruhsat eting.
- Yan Zu sen emas uzoqdagi qadrdonimga Francheskoga habar yetkazish vaqti yetdi.-deb sovuq tirjayib qo'ydi.
Yan Zu biroz o'ylanib qoldi va gap boshladi:
- Hozir Yegor nima bilan band ekan. Nimaga u harakatga kelmaydi?
- Hozirda ular toshlar haqida habardor. Eski qadrdonim hozir ularning iziga tushgan. Ammo yordam unga zarar qilmaydi.
Yan Zu boshini ko'tarmay o'rnidan turdi va xonani tark etdi. Uzun yo'l bo'ylab ketar ekan o'zini ikkimchi darajali deb his qildi va qo'llari musht bo'lib tuguldi. Qizil ko'zi bilan o'z xonasiga kela solib hamma narsani uloqtirib yubordi. Narigi xonadan bu shovqinni eshitib Natasha kirib keldi. Natashaning bir harakati bilan hamma narsa o'z holiga qaytdi. Yan Zu biroz tinchlanib o'zini yotoqqa tashladi. Natasha oq sochlarini o'ynab uning tepasiga keldi. Ustidagi yelkasi ochiq uzun libosi uni bo'ydor ko'rsatar edi.
- Yan sen yana asabiylashyapsan. Bu turush ko'zinga ziyon yetkazasan axir. Bu safar nima bo'ldi.
- Natasha bilasanmi xojam meni ikkinchi o'ringa qo'yib qo'ydi. Axir qayerdagi choldan men yaxshimasmanmi? Yangi yosh mutant yaxshiroq qari bukri vampirdan.
- Yan tinchlan hammasi yaxshi bo'ladi. Seningcha o'sha chol Himoyachilarga bas keloladimi? Albatta yo'q. Ha demay bizning davr keladi.- dedida Yan Zuning oldiga o'tirib sochlarini mehr bilan silab qo'ydi.
*
Qasr bo'ylab Franchesko ildam qadam tashlab yurar, hizmatchilarni nazorat qilar edi. Shu payt alla qayerdandir xanjarga o'ralgan noma xonasi eshigiga qadalgan holda paydo bo'ldi. U shoshib atrofga alangladi va tezda xonani ichidan qulflab nomaga ko'z yugurtirdi:
" Qadrdonim ishlash vaqti yetdi. Himoyachilarni yo'q qil shunday qilki ular boshqa bizga halal berishmasin Qizil Qirolichaga ziyon yetmasin. Joning bilan javob berasan. Yegor senga yordam beradi.
M.B"
Nomani yonib turgan lampaga tutdi uning yonib tugashini ayyorona, so'yloq tishlarini ko'rsatib kuldi.
*
Alita orqasidagi xanjar olob tashalgach chuqur nafas oldi. Uni yoniga Menokl Inklar sardori keldi. Alita g'azab bilan unga tirjaydi.
- Muqaddas toshimizni olib qochgan inson o'limga loyiq. Siera nimaga bunday qilding?
- Qadrdonim Menokl Inklar tilini olti yil o'rgandim. Urf odatlarini ikki yil. Seningcha hammasi shunchaki qiziqish uchunmi? Yo'q hammasi shu tosh uchun edi. Bilishimcha meni o'ldirasan mayli hohishing. Kim o'lib kim qolishini ko'ramiz hali.
- Siera seni ichingni iblis egallab olibdi. Seni jismingni va ruxingni poklaymiz. Tayyorlang uni ona Tanzis kutmoqda.- deb chiqib ketdi.
- Tanzis... Ooo yo'o'q.. Iltimos. Hohlamiman. Yoooooq....
*
Himoyachilar o'
15-QISM
Ximolay. Tog' cho'qqisidagi qasr.
Ulan devorlar nurab yotgan ustidagi qorlar yil o'n ikki oy eriyamdigan ulkan qal'a devorlari. Tog'ning oppoqligini bu qora dog' buzib turibdi. Qal'a o'rtasida ulkan qasr. Atrofda qora yoping'ichli askarlar kezib yuribdi. Qasrga kiraverishda qandaydir qora libosli uch kishini rasmi ilingan. Bu ulkan portret devor bilan teng edi. Qasrda billur qandilar o'rnatilgan bo'lib honalar yorug' edi. Yan Zu qasrga tezlik bilan kirib keldi. Qo'lida qandaydir o'rama qog'oz va qizil lenta bor edi. Yan Zu o'tib ketyotganida atrofdagilar unga ta'zim qilishar lekin ularga qarashga vaqti yoq edi. Taxtlar zaliga yetib keldi eshiklar ochildi, eshikdan besh qadam o'tib ta'zim qildi va qo'lidagi nomani uzatdi. Xona xizmatchilari nomani olib taxtda o'tirgan qizil rido va qora yoping'ich tashlab qolgan sochlari, qora yuzi oppoq va sovuq kishiga yetkazishdi. U nomani o'qib ko'rdi va bir nuqtaga qarab qoldi.
- Xojam biror ma'lumot bormi? Bu noma trzlik bilan yetkazilishi kerakligi aytilgan edi.
- Yegor qizil qirolicha vorisini topibdi baxtga qarshi uning atrofida himoyachilar bor emish. Qoyil qolmadim, agar bunday bo'lmaganida ajablangan bo'lar edi. Bilasanmi qadrdomim Yan Zu bu himoyachilar ancha haddilaridan oshishdi. Endi jiddiy chora ko'rmasak bo'lmaydi.
- Tushunarli xojam. Ketishga ruhsat eting.
- Yan Zu sen emas uzoqdagi qadrdonimga Francheskoga habar yetkazish vaqti yetdi.-deb sovuq tirjayib qo'ydi.
Yan Zu biroz o'ylanib qoldi va gap boshladi:
- Hozir Yegor nima bilan band ekan. Nimaga u harakatga kelmaydi?
- Hozirda ular toshlar haqida habardor. Eski qadrdonim hozir ularning iziga tushgan. Ammo yordam unga zarar qilmaydi.
Yan Zu boshini ko'tarmay o'rnidan turdi va xonani tark etdi. Uzun yo'l bo'ylab ketar ekan o'zini ikkimchi darajali deb his qildi va qo'llari musht bo'lib tuguldi. Qizil ko'zi bilan o'z xonasiga kela solib hamma narsani uloqtirib yubordi. Narigi xonadan bu shovqinni eshitib Natasha kirib keldi. Natashaning bir harakati bilan hamma narsa o'z holiga qaytdi. Yan Zu biroz tinchlanib o'zini yotoqqa tashladi. Natasha oq sochlarini o'ynab uning tepasiga keldi. Ustidagi yelkasi ochiq uzun libosi uni bo'ydor ko'rsatar edi.
- Yan sen yana asabiylashyapsan. Bu turush ko'zinga ziyon yetkazasan axir. Bu safar nima bo'ldi.
- Natasha bilasanmi xojam meni ikkinchi o'ringa qo'yib qo'ydi. Axir qayerdagi choldan men yaxshimasmanmi? Yangi yosh mutant yaxshiroq qari bukri vampirdan.
- Yan tinchlan hammasi yaxshi bo'ladi. Seningcha o'sha chol Himoyachilarga bas keloladimi? Albatta yo'q. Ha demay bizning davr keladi.- dedida Yan Zuning oldiga o'tirib sochlarini mehr bilan silab qo'ydi.
*
Qasr bo'ylab Franchesko ildam qadam tashlab yurar, hizmatchilarni nazorat qilar edi. Shu payt alla qayerdandir xanjarga o'ralgan noma xonasi eshigiga qadalgan holda paydo bo'ldi. U shoshib atrofga alangladi va tezda xonani ichidan qulflab nomaga ko'z yugurtirdi:
" Qadrdonim ishlash vaqti yetdi. Himoyachilarni yo'q qil shunday qilki ular boshqa bizga halal berishmasin Qizil Qirolichaga ziyon yetmasin. Joning bilan javob berasan. Yegor senga yordam beradi.
M.B"
Nomani yonib turgan lampaga tutdi uning yonib tugashini ayyorona, so'yloq tishlarini ko'rsatib kuldi.
*
Alita orqasidagi xanjar olob tashalgach chuqur nafas oldi. Uni yoniga Menokl Inklar sardori keldi. Alita g'azab bilan unga tirjaydi.
- Muqaddas toshimizni olib qochgan inson o'limga loyiq. Siera nimaga bunday qilding?
- Qadrdonim Menokl Inklar tilini olti yil o'rgandim. Urf odatlarini ikki yil. Seningcha hammasi shunchaki qiziqish uchunmi? Yo'q hammasi shu tosh uchun edi. Bilishimcha meni o'ldirasan mayli hohishing. Kim o'lib kim qolishini ko'ramiz hali.
- Siera seni ichingni iblis egallab olibdi. Seni jismingni va ruxingni poklaymiz. Tayyorlang uni ona Tanzis kutmoqda.- deb chiqib ketdi.
- Tanzis... Ooo yo'o'q.. Iltimos. Hohlamiman. Yoooooq....
*
Himoyachilar o'
rmon o'rtasida paydo bo'lishdi. Ancha yo'l bosishdi ammo hech nima topilmadi.
- Avvallari ikki qadamimizda Ink chiqar edi. Nima balo bo'lgan bularga. HOOOOOOY KIMMMM BOOOOR- Vanya bor ovozida baqirdi Maksim og'zini yopib qoldi. Eaingni yedingmi? O'lib ketasan. Jim bo'l Vanya.- Maksim asabiy shivirladi. Artyom oyoq izlarini topdi hamma uni yoniga to'plandi.
- Ikki soat oldingi izlar. Qo'lida og'ir nimadir bor. Ikkinchisi esa bir oyog'i yarador. Uchinchisi esa tayoqqa suyanib olgan. Bu aniq ular. Kechga yaqin ular Inklar shahrini topishdi. Chakalakzorning qalin qismida past tekislikda joylashgan edi. O'rtada baland imoratlar bo'lib ibodatxona edi. Atrofida mayda uychalar va chodirlar joy olgan. Ular kech kirishini kutishdi. Kech kirishi bilan Vanya ayg'oqchi bo'lib ko'zdan kechirib keldi. Alitaning qayerda joylashganini aniqlab uning yoniga yo'l olishdi. Xonani qo'riqlayotgan askarlarni birin ketin yo'q qilib xobaga birin ketin kirishdi. Xona bo'm bosh o'rtada ulkan hodaga Alita bog'lab tashlangan edi. Himoyachilarni ko'rib Alitaniensasi qotdi
- Hayriyate endigina kelmayszlar deb o'zim ketmoqchi edim.
- Bu qandan nohaqlik. Seni deb nimalarni boshimizdan o'tishini bilib ham tavakkal qildik. Sen bo'lsang...- Timofeyni gapini Alita bo'ldi.
- Balkim yig'lashni bas qilarsan yig'loqi. Men darrov ketishim mumkn edi ammo sizlar adashib qolib, ishni ko'paytirishiz mumin edi.-dedida bir harakat bilan arqonlarni yoqib yubordi.
Demak uning olovni paydo qilish va boshqarish qobiliyati ham bor ekanda deb hayolidan o'tkazdi Yuliya. Alita nozik qadam tashlab eshik oldiga keldi va qolganlarga ketdik ishorasini qildi. Ular chiqishlari bilan hamma oyoqqa turdi. Alita hamma qochsin dediyu o'ziniuylar tomonga otdi. Hamma har tarafga tarqaldi. Alitani izidan Timofey ergashdi. Yuliya Maksim bilan boshqa tarafga qochdi. Vanya Artyomni izidan yugurdi. Alitani yo'lini xanar sanchgan yovvoyi to'sdi.
- Yo'q qadrdonim Huoin bu safar o'sha xanjaringni men sanchaman senga dedi va o'tkir tirnoqlarini chiqarib unga tashlandi. Timofey ortidan kelayotgan yovvoyilarga"YOVVOYILAR BILAN TANISHUV "qo'llanmasini otdi. O'ziga o'zi "Qoyil qo'llanma as qotdi" deb Alitani qidirib yo'lida davom etdi. Vanya bilan Artyom avvalgi damlarni eslab tezlik bilan ular atrofida aylana boshlashdi. Yovvoyilar to'dasi huddi changli aylana o'rtasida qolob ketishgandek bo'ldi. Maksim va Yuliyani ulkan tosh devor to'xtatib qoldi. Ortlaridan nayza yu dakralar uchib keldi Maksim bir harakat bilan ko'rinmas devor hosil qildi.
- Devor ha demay yuqoladi o'zingni himoya qil-dedi va Yuliyani qo'liga qilich uchib kelib tushdi. Devor yo'qoldi Yuliya jangga kirdi. Maksim havoga ko'tarildi qora plashi havoda hilpirab turar edi. Ko'zini butkul qoralik qopladi va yovvoyilarni yo'q qila boshladi. Yuliya nayzalarga qarshi qilichi bilan javob qaytara boshladi. Alita Huoin bilan jangni boshlab yubordi avval yuziga musht tushurdi,bo'ynidan tirnab olib tepib yubordi. Huoin uch qadam nariga siljidi va qo'liga xanjarini oldi va Alitaga tashlandi. Alita yugurib kelib olov hosil qilib unga zarba berdi. Huoni evorga urildi Alita xanjarni osmonga otdi qaytganida kuch bilan tepdi va xanjar Huoinga sanchildi. Timofey Alitni jozibador harakatidan og'zi ochilib qoldi. Osmondagi dakra uni hayollarini buzdi. Dakra to'g'ri Alita tomonga uchib kelayotgan edi. Timofey bor kuchi bilan Alita tomon yugurdi. Alita kuchli zarbdan yiqildi ustida Timofey turar edi sal nariga dakra sanchildi. Alita o'zini boshqacha his qildi sababi kimdir uni jonini saqlab qolgan edi va hech qanday maqsadsiz. Vanya bilan Artyom yo'llar kesishgan joyda to'xtashdi. Narigi yo'ldan Alita va Timofey paydo bo'ldi. Ammo Maksim va Yuliyadan habar yoq edi. Biroz o'tib Yuliya halloslab yugurib keldi havoda esa Maksim uchib kelar edi. Vanya unga tabassum bilan qaran"Farishtam o'zimni" deb quydi. Ular birga keta boshlashdi. Alita nimadandir bezovta edi. Maksim kelgan joyimizga bormasak o'zimizni uyda paydo bo'lolmaymiz dedi. Shu payt qayerdandir usun hassa ko'tarib oldan Inklar sardori Menokl paydo bo'ldi va Alitani himoyachilardan ayirish uchun d
- Avvallari ikki qadamimizda Ink chiqar edi. Nima balo bo'lgan bularga. HOOOOOOY KIMMMM BOOOOR- Vanya bor ovozida baqirdi Maksim og'zini yopib qoldi. Eaingni yedingmi? O'lib ketasan. Jim bo'l Vanya.- Maksim asabiy shivirladi. Artyom oyoq izlarini topdi hamma uni yoniga to'plandi.
- Ikki soat oldingi izlar. Qo'lida og'ir nimadir bor. Ikkinchisi esa bir oyog'i yarador. Uchinchisi esa tayoqqa suyanib olgan. Bu aniq ular. Kechga yaqin ular Inklar shahrini topishdi. Chakalakzorning qalin qismida past tekislikda joylashgan edi. O'rtada baland imoratlar bo'lib ibodatxona edi. Atrofida mayda uychalar va chodirlar joy olgan. Ular kech kirishini kutishdi. Kech kirishi bilan Vanya ayg'oqchi bo'lib ko'zdan kechirib keldi. Alitaning qayerda joylashganini aniqlab uning yoniga yo'l olishdi. Xonani qo'riqlayotgan askarlarni birin ketin yo'q qilib xobaga birin ketin kirishdi. Xona bo'm bosh o'rtada ulkan hodaga Alita bog'lab tashlangan edi. Himoyachilarni ko'rib Alitaniensasi qotdi
- Hayriyate endigina kelmayszlar deb o'zim ketmoqchi edim.
- Bu qandan nohaqlik. Seni deb nimalarni boshimizdan o'tishini bilib ham tavakkal qildik. Sen bo'lsang...- Timofeyni gapini Alita bo'ldi.
- Balkim yig'lashni bas qilarsan yig'loqi. Men darrov ketishim mumkn edi ammo sizlar adashib qolib, ishni ko'paytirishiz mumin edi.-dedida bir harakat bilan arqonlarni yoqib yubordi.
Demak uning olovni paydo qilish va boshqarish qobiliyati ham bor ekanda deb hayolidan o'tkazdi Yuliya. Alita nozik qadam tashlab eshik oldiga keldi va qolganlarga ketdik ishorasini qildi. Ular chiqishlari bilan hamma oyoqqa turdi. Alita hamma qochsin dediyu o'ziniuylar tomonga otdi. Hamma har tarafga tarqaldi. Alitani izidan Timofey ergashdi. Yuliya Maksim bilan boshqa tarafga qochdi. Vanya Artyomni izidan yugurdi. Alitani yo'lini xanar sanchgan yovvoyi to'sdi.
- Yo'q qadrdonim Huoin bu safar o'sha xanjaringni men sanchaman senga dedi va o'tkir tirnoqlarini chiqarib unga tashlandi. Timofey ortidan kelayotgan yovvoyilarga"YOVVOYILAR BILAN TANISHUV "qo'llanmasini otdi. O'ziga o'zi "Qoyil qo'llanma as qotdi" deb Alitani qidirib yo'lida davom etdi. Vanya bilan Artyom avvalgi damlarni eslab tezlik bilan ular atrofida aylana boshlashdi. Yovvoyilar to'dasi huddi changli aylana o'rtasida qolob ketishgandek bo'ldi. Maksim va Yuliyani ulkan tosh devor to'xtatib qoldi. Ortlaridan nayza yu dakralar uchib keldi Maksim bir harakat bilan ko'rinmas devor hosil qildi.
- Devor ha demay yuqoladi o'zingni himoya qil-dedi va Yuliyani qo'liga qilich uchib kelib tushdi. Devor yo'qoldi Yuliya jangga kirdi. Maksim havoga ko'tarildi qora plashi havoda hilpirab turar edi. Ko'zini butkul qoralik qopladi va yovvoyilarni yo'q qila boshladi. Yuliya nayzalarga qarshi qilichi bilan javob qaytara boshladi. Alita Huoin bilan jangni boshlab yubordi avval yuziga musht tushurdi,bo'ynidan tirnab olib tepib yubordi. Huoin uch qadam nariga siljidi va qo'liga xanjarini oldi va Alitaga tashlandi. Alita yugurib kelib olov hosil qilib unga zarba berdi. Huoni evorga urildi Alita xanjarni osmonga otdi qaytganida kuch bilan tepdi va xanjar Huoinga sanchildi. Timofey Alitni jozibador harakatidan og'zi ochilib qoldi. Osmondagi dakra uni hayollarini buzdi. Dakra to'g'ri Alita tomonga uchib kelayotgan edi. Timofey bor kuchi bilan Alita tomon yugurdi. Alita kuchli zarbdan yiqildi ustida Timofey turar edi sal nariga dakra sanchildi. Alita o'zini boshqacha his qildi sababi kimdir uni jonini saqlab qolgan edi va hech qanday maqsadsiz. Vanya bilan Artyom yo'llar kesishgan joyda to'xtashdi. Narigi yo'ldan Alita va Timofey paydo bo'ldi. Ammo Maksim va Yuliyadan habar yoq edi. Biroz o'tib Yuliya halloslab yugurib keldi havoda esa Maksim uchib kelar edi. Vanya unga tabassum bilan qaran"Farishtam o'zimni" deb quydi. Ular birga keta boshlashdi. Alita nimadandir bezovta edi. Maksim kelgan joyimizga bormasak o'zimizni uyda paydo bo'lolmaymiz dedi. Shu payt qayerdandir usun hassa ko'tarib oldan Inklar sardori Menokl paydo bo'ldi va Alitani himoyachilardan ayirish uchun d
evor hosil qildi ammo Alita bilan bu tarafga Yuliya ham qolib ketdi.
- Seni o'ldirishni hohlamadim ammo sen majburlading. Ming harakat qil bizdan qocholmisan. Buni o'zing ham yaxshi bilasan.-dedi. Alita biroz jim turib cho'ntagiga qo'l soldi va Yuliyaga qaradi
- Kechir boshqa choramiz yo'q sen ularga meni yug'ee bizni tinch qo'yishlarini aytasan bldingmi?-dedi va moviy toshni Yuliyani qo'liga topshirdi. Yuliya toshni so'rib ola boshladi biroz o'tib Yuliya moviy tovlandi ko'zlari moviy tusga kirdi va g'alati ovozda:
- Men kim Qirolicha Anastasiya buyuraman. Himoyachilar va Bizni butun umr unutinglar va tinch qo'yingar.- hamma yovvoyilarning ko'zi moviy tusga kirdi huddi gipnos qilgandek jim bo'lib qolishdi va ortlariga ketishdi. Yuliya yerga quladi devor ham yo'qoldi. Hamma Yuliya atrofiga yugurib kelishdi. Alita hali ham tirikligiga ishonmas edi.
- Seni o'ldirishni hohlamadim ammo sen majburlading. Ming harakat qil bizdan qocholmisan. Buni o'zing ham yaxshi bilasan.-dedi. Alita biroz jim turib cho'ntagiga qo'l soldi va Yuliyaga qaradi
- Kechir boshqa choramiz yo'q sen ularga meni yug'ee bizni tinch qo'yishlarini aytasan bldingmi?-dedi va moviy toshni Yuliyani qo'liga topshirdi. Yuliya toshni so'rib ola boshladi biroz o'tib Yuliya moviy tovlandi ko'zlari moviy tusga kirdi va g'alati ovozda:
- Men kim Qirolicha Anastasiya buyuraman. Himoyachilar va Bizni butun umr unutinglar va tinch qo'yingar.- hamma yovvoyilarning ko'zi moviy tusga kirdi huddi gipnos qilgandek jim bo'lib qolishdi va ortlariga ketishdi. Yuliya yerga quladi devor ham yo'qoldi. Hamma Yuliya atrofiga yugurib kelishdi. Alita hali ham tirikligiga ishonmas edi.