Сондай-ақ анама рақмет айтқым келеді. Әйел болса да ер мінезді өжет бола білгені үшін. Ол болмаса қазіргі күнге жетпес едік, қазіргі мен болмас едім. Бәрі сенің еңбегің анашым.

Өмірде ең жаман сезімдердің бірі ата-анаңның көз алдыңда қартаюы екен.

Кішкентай кезіңде ештеңеге алаңдамайсың. Ата-анаң алынбайтын қорған секілді көрінеді. Қандай мәселе болса да бізге білдірмейді. Бір нәрсең дұрыс болмаса ата-анаңа барасың. Көмек керекпе ата-анаңнан сұрайсың. Біреу тиістіме жылап ата-анаңа барасың. Ауырдыңба ата-анаң емдейді. Бір нәрсе керекпе ата-анаңа барасың ақша жоқ демей бірнәрсесін қылады әйтеуір.

Өсе келе ата-анаңның да шеше алмайтын мәселесі, емдей алмайтын ауруы, ала алмайтын дүниелері бар екенін, бара-бара олар да көмекті қажет ететінін түсінесің. Дәл осы кезде өздігіңнен тырмаштана бастайсың. Ата-анаңның көмегінсіз бірнәрсе жасап оларды қуантқың келеді. Оларды тезірек бейнеттен арылтып ең жақсы бала болғың келеді. “Ата-анама масыл болдым ау"- деп үйде бос жатуға ұяла бастайсың. Адамның санасында жауапкершілік пайда болады. Міне дәл осы кезде адам ересек өмірге қадам басады.

Жәніім Сәуле деген кісі отложите книжку деген. Жаңа хабарласты. Басқа кітап дүкенінде арзан екен, сол бағаға берсе аламын деді. Сб келе алмаған еді. Жақсы дедім. 1000 тг разница. Мен де арзан жерден алушы ем.

Кім демалыста кітап іздеп жүреді десем өзімше.

Олжас Сулейменов-тың "Так было" деген соңғы данада қалған кітабы. Не жайлы екенін білмедім. Әйтеуір сатылып кетті барлығы.

Ал мен бүгін өз кітабымды оқи аламын деп отырмын. Себебі адам практически болмайды.

Гүл хочу

Галлап тестін тапсырдым. Ең бірінші боп эмпатия шығады-ау деп ойлағам. Бірақ сонымен байланысты қабілет шықты.

Қандай қабілет мықты, қайсы төмен білемін. Жай подтверждение керек болды.

Кстати результатқа қарап Аватар мультфильміндегі Катара есіме түсіп кетті😂

Білесіңдер ма мен нені түсіндім. Тест тапсырып отырғанда "бақыт ақшада немесе бақыт ақшада емес" деген екі таңдау тұрды. Біріншісін таңдайын дедім де ойланып қалдым. Себебі мен үшін шын мәнінде бақыт ақшада емес екен. Оған бірдеңе сатып алармын. Аз уақыттық эйфорияға бөленермін. Бірақ мені одан да бақытты ететіні сол ақшаға жақыныма сыйлық алу. "Неге алдың, ақшаңды үнемдесейші" дейді олар. Барлығының да финанс жағынан проблемасы бар білем. Ол бола береді де.

Неге өздеріне келгенде ақшаны аяп қалады? Неге әуре болдың дейді? Тупо ақшаны қалай құртқан кезде бала-шағама жеткізсем боладыыыы деп жүрген жандар ғой Құдай-ау. Әлі де солай. Өздерін сыйлыққа лайықты санамағандықтан емес. Біз, жастар аз-аздан болса да ата-анамызға сыйлық беруді, оларға қабылдауды үйретуіміз керек.

Ақшам көп болғанда мынанша букет беремін мамаға деп ойлап жүрдім. Оған қазіргі инста әлем кінәлі болса керек. Және анам соған лайық болғандықтан үлкен букет бергім келеді.

Бірақ ол уақытқа дейін анам тірі болады деп кім айтты? Немесе мен? Кепілдік жоқ қой.

Өзімді алдап жүргенімді түсіндім. Және өзгертемін бұны.

Айтпақшы бүгін мамаға гүл сыйладым.

Өзіме де сыйлауға болатын еді. Бірақ әзірге приоритетте ол нәрсе емес мен үшін. Дұрыс практика екенін білемін. Өзіңнің бағалы екеніңді, көңіл-күйіңді көтеруге жақсы нәрсе. Ымм кейін де өзіме гүлге ақша құртуға аянып қалсам оны түзету оңай. Бірақ жақыным не мен мәңгі емеспін. Кейін өкінгім келмейді.

Wi-Fi мен wife-тың қандай ұқсастығы бар?

Достар мен ойланып шаршадым😂🥲. Ойланбау үшін барлығын қағазға не заметкиге жазып қою керек.

Ойланбасаң да болмайды

Стоматологқа бардым. Жұлдыз Қайратқызымен кездестім. Маманың мантысын жедім. Бақыт демей немене?

Болашақта еркін қазақ секілді ел қатарлы жұмыс жасап, әр айлықтың 10% саяхатқа жинап, автостпоппен Қазақстанды, одан қалды шетелді аралағым кеп кетті.

Видеолары шабыт сыйлайтыны сөзсіз. Тек шынымен менің қалауым ба, жоқ тек шабыт сыйлай ма соны ажырату керек😍.

Осы жазда тағы пикник жасаймыз деп жасамай қалуға, Ақтауға барамыз деп бара алмай қалуға, шетелге шығамыз деп шыға алмай қалуға дайындалып жатсыңдар ма?

Подросток кезде: сериал, дораманы қызық болғаны үшін қарайсың.

Есейе бергенде: проблемаларды ұмыту үшін қарайсың.

Қазір: Жай ғана сол проблемаға беріп жатқан эмоцияны дорама көрумен алмастырасың. Проблеманың шешілмейтінін білесің, қабылдайсың.

О-осознанность😂💫